Lily:

Idę schodami do góry, a Black wchodzi i rozkłada się na sofie. Zostawiam to bez komentarza by nie wszczynać awantur i idę zająć się sobą. Pozostawiam rzeczy w pokoju, biorąc piżamę. Idąc przez korytarz do łazienki słyszę zmieniające się kanały w telewizorze. Otwieram drzwi pomieszczenia i nalewam wody do wanny.

Mija dziesięć minut od kiedy ciepła woda z pianą otuliła moje ciało, a słyszę pukanie do drzwi.

- Lily? - słyszę głos Blacka.

- Czego?

- Muszę się odlać.

- Na dole jest łazienka, jeśli nie pamiętasz.

- Mike tam jest.

- To idź na dwór.

- To potrwa chwilę. Otwórz.

- Wybij to sobie z głowy, że Cię tu teraz wpuszczę. - odpowiadam po czym w zapada cisza.

W mojej głowie toczy się miliony myśli. Jest dużo sposobów, żeby otworzyć drzwi łazienki. Postanawiam wyjść z wanny i sięgam po puchowy biały ręcznik, którym się owijam. Sięgam po piżamę i wychodzę z łazienki.

- Łazienka wolna! - krzyczę i szybko idę do pokoju by chłopak mnie nie widział.

Zamykam drzwi i przekręcam je na klucz. Podchodzę do wszystkich okien w pokoju i je zasłaniam. Gdy już wiem, że nikt mnie nie zobaczy zakładam piżamę, a ręcznik odnoszę do łazienki. Wracam do pokoju, z którego zabieram dwie butelki wina, które przyniósł kilka godzin temu Black i schodzę na dół.

- Chcesz mnie opić i wykorzystać? - śmieje się Black skanując całe moje ciało.

- Bardzo śmieszne. - odpowiadam i stawiam butelki na stoliku kawowym. - Co oglądasz? - pytam i zajmując miejsce na drugim końcu sofy.

- Pornosa. Chcesz się dołączyć? - znów się śmieje.

- Nie rób sobie że mnie żartów. - mówię obrażona i przykrywam się kocem.

- Znasz jakiś fajny film? - patrzy na mnie.

- Nic, który chciałbyś ze mną obejrzeć. - stwierdzam i biorę otwarte wino, upijając łyk.

- W takim razie obejrzymy Greya. - mówi i włącza film.

Ogladamy film zaproponowany przez Blacka. Oczywiście, że go już oglądałam i on z pewnością też.

- Boże jaka ona jest naiwna. - komentuje.

- Każda laska jest naiwna. - odpowiada na mój komentarz.

- Rachel też była naiwna? - rzucam nie wiadomo skąd, a blondyn wbija we mnie wzrok.

- Można tak powiedzieć. - odpowiada i otwiera drugą butelkę wina.

- Co chcesz przez to powiedzieć? - dopytuje zaciekawiona tematem.

- Za dużo sobie wyobrażała. - mówi przystawiając butelkę do ust. - Jak ty to możesz pić? - pyta.

- Przyniosłeś, więc chciałam być miła i nie komentować tego, że to najgorsze wino jakie piłam.

- Jesteś za miła dla ludzi, którzy Cię nienawidzą. - Na jego słowa zrobiło mi się smutno.

Po co się o mnie troszczy i spędza czas skoro mnie nienawidzi?

- Ja też Cię nienawidzę. - odpyskowałam i wróciłam do ekranu telewizora.

- Miło słyszeć. Gdzie macie jakiś alkohol? - pyta, ale nie odstaje odpowiedzi przez co wychodzi z pomieszczenia.

Nie mija chwilą, a ja słyszę hałas tuczącego się szkła w kuchni. Podnoszę się i idę w tamtym kierunku. Wchodząc do pomieszczenia spotyka wzrok Blacka.

- Jakaś szklanka się potrzaskała. - machnął ręką, a ja podeszłam i zaczęłam zbierać szkło. - Zostaw to. - powiedział, ale go nie słuchałam.

- I tak tego nie posprzątasz. - warczę na niego, a on mija mnie z czysta wódka w ręce.

Pozbierałam największe odłamki szkła i wyrzuciłam do kosza. Resztę pozamiatałam robiąc to z nimi to samo co z poprzednimi. Wyciągam z szafki szklankę i nalewam sobie wody. Upiłam łyk, ale coś przykuwa moją uwagę. W rogu świeci się mały element. Podchodzę do miejsca, a mały przedmiot okazuje się być odłamkiem szkła, które podnoszę. Szkło w mojej ręce rozdziela się na kilka części, a jedna z nich wbija mi się w dłoń. Od razu wyrzucam szkło do kosza, a miejsce w którym pojawia się krew daje pod kran, z którego strumieniem leci woda. Ciecz spływająca po moich palcach zmienia się z przezroczystej w czerwoną.

- Ał. - syczę z bólu przez zaciśnięte zęby.

Biorę ręcznik papierowy i owijam sobie dłoń, by nie pobrudzić niczego krwią. Idę do łazienki po apteczkę, z której wyciągam potrzebne rzeczy. Rozwijam zakrwawiony papiery i wrzucam go do toalety, a ręce przemywam lekko wodą nad umywalką. Gdy krew znika z ręki zalewam ranę wodą utlenioną. Przez moje ciało przechodzi dreszcz wywołany przez odkażające bakterie. Przykładam do przeciętego miejsca gazę, a następnie owijam dłoń bandażem.

- Co ty... - słyszę za sobą głos Blacka.

- Wyjdź stąd. - patrzę w lustro, gdy dostrzegam go stojącego w progu drzwi.

- Co zrobiłaś? - pyta i podchodzi bliżej patrząc na zabandażowaną dłoń.

- To twoja wina. - odpowiadam i chowam rzeczy zpowrotem.

- Nie zwalaj tego na mnie. Mówiłem, żebyś zostawiła?

- I miałam czekać, aż ktoś się skaleczy? - pytam sarkastycznie. - Śmieszny jesteś Black. Wiem, że lubisz patrzeć jak ktoś przez Ciebie cierpi, ale to już lekka przesada.

- Przynajmniej nie jestem taki jak... - zaczyna, ale zatrzymuje się i wychodzi z łazienki.

- Taki jak kto? - pytam idąc za nim.

- Nie zadawaj mi dziś więcej pytań. Twój limit się wyczerpał. Chodź dokończymy film, napijemy się i zapomnijmy o tym wszystkim.

***

Do moich uszu dotarł huk trzaskających drzwi. Powoli otworzyłam oczy i jak się okazało spałam w salonie. Spojrzałam na śpiącego na drugim końcu Blacka i uśmiechnęłam się na naszą wczorajszą rozmowę. Chłopak wypił chyba całą butelkę wódki.

- Lily? - dotarł do mnie głos ojca. - Co tu się dzieje?

- Tato ciszej, bo go obudzisz. - mówię zaspanym głosem i idę do kuchni.

- Naprawdę nie ma mnie jedną noc w domu, a wy pijecie alkohol litrami. Przecież się nie lubicie podobno?

- Nie lubimy się. Tylko...

- Tylko co?

- Blacka zostawiła dziewczyna i przyszedł się wyżalić. - mówię pierwszą myśl, która mi przyjdzie do głowy.

- I akurat przyszedł do Ciebie? - marszczy brwi.

- Też się zdziwiłam.

- Okey. Powiedzmy, że Ci wierzę, ale prosiłbym, żebyście na przyszłość nie pili w moim domu.

- Dobrze.

- A co stało Ci się w rękę? - pyta i patrzy na bandaż.

- Lekki wypadek nic takiego. - odpowiadam na co on kiwa głową.

- Ja zaraz wychodzę do pracy, a ty zrób z nim porządek jak wstępnie. - mówi i wychodzi z pomieszczenia.

Wyciągam z górnej półki szklankę i nalewam do niej soku pomarańczowego. Siadam na wysokim prześlę przy wyspie kuchennej, myśląc nad tym co zjeść na śniadanie. Postanawiam upiec naleśniki i wyciągam wszystkie składniki na blat.

Po dziesięciu minutach ciasto na naleśniki jest już gotowe, a patelnia się nagrzewa. Wylewam na nią płynne ciasto, ktoś obejmuje mnie od tyłu.

***

Obstawiajcie w kom kto przytulił Lily❤️