- To dla was. - powiedział barman i postawił trzy wysokie szklanki wypełnione cieczy przed nami.

- Dzięki. - odpowiedziała blondynka i upiła łyk. - Lily nie wiem jak ty, ale ja chyba pójdę zatańczyć. - poinformowała i wypiła całą zawartość naczynia.

- Okey. - odpowiedziałam i spróbowałam napoju.

Ciecz przepłynęła przez mój przełyk zostawiając palący smak. Oblizałam usta i opróżniłam cała zawartość szklanki. Odstawiłam naczynie na blat i wzięłam drink należący do Amandy. Obejrzałam się dookoła, ale nie zauważyłam nigdzie jej, więc postanowiłam wypić za nią.

- Co taka ślicznotka robi tu sama? - zapytał męski głos nad moim uchem, a ja kojarzyłam go.

Odwróciłam się w stronę dobiegającego głosu i zamarłam. Wysoki brunet... To David Jonas. Ten David Jonas.

- Lily? - zdziwił się.

- David? - zaśmiałam się.

- Co ty tu robisz? - zapytał.

- Siedzę, a ty? - odpowiadałam pytaniem na pytanie.

- Szukam partnerki do tańca. Zatańczysz? - do moich uszu dotarło jego pytanie, a mnie zamurowało.

Chłopak, który podoba mi się od dwóch lat zagadał do mnie.

- J-jasne. - odpowiedziałam zakłopotana.

Brunet ujął moją dłoń i poprowadził na parkiet. Stałam i nie wiedziałam co robić. Śledziłam każdy ruch chłopaka by nie wypaść na głupią czy jakaś. Złączył nasze dłonie i zaczęliśmy się kołysanka. W rytm muzyki. Była cicha i spokojna. Nasze klatki piersiowej się zbliżyły, a ja czułam oddech bruneta na swojej szyji. Przyjemny dreszcz przebiegł moje ciało co chyba David wyczuł, bo się lekko zaśmiał.

- Sama przyszłaś? - zapytał nagle.

- Z przyjaciółkami, ale je chyba zgubiłam. - odpowiedziałam na co się zaśmiał.

- Chyba dobrze, że Cię znalazłem.

- A ty jesteś sam? - zapytałam, a on spojrzał na moją twarz. - To znaczy.. - zaczęłam się jąkać. - Z kim tu przyszedłeś?

- Z grupką znajomych. Chcesz się czegoś napić?

- Przed chwil... - mina chłopaka się skrzywiła. - Jasne. - odpowiedziałam, a chłopak pociągnął mnie w kierunku baru.

- Barman! - powiedział głośno. - Dwa mocne! I cole. - dodał i odwrócił się w moim kierunku. - Co tam u Ciebie słychać? - zadał pytanie.

- A jakoś leci, a u Ciebie. - pytam zawstydzona.

- Spoko. - odpowiedział, a barman postawił przed nami zamówienie. - To za twoje zdrowie. - powiedział i podał mi mały kieliszek wymieniony różową cieczą.

Chłopak przechył kieliszek i wypił całą zawartość, a ja poszłam w jego ślady i zrobiłam to samo. Zaczęło mnie palić w przełyku, a po cieczy został posmak wiśni. Skrzywiłam się i odstawiłam naczynie na blat.

- Proszę. - podał mi szklankę z colą. - Chodź pójdę Cię zapoznać z moimi znajomymi. - powiedział.

- Okey. - odpowiedziałam i upiłam łyk picia.

Brunet położył rękę na moich plecach i prowadził w stronę loży. Wszędzie było pełno ludzi starszych odemnie. Rozglądałam się za Amandą i Nikol, ale nigdzie ich nie widziałam. Nagle brunet się zatrzymał, a ja razem z nim.

- A więc to jest Black, Rachel, Leon, Molly, Clara, Maks, Ashley i Tessa. - zaczął wymieniać imiona wszystkich znajdujących się w loży po kolei. - A to jest Lily. - pokazał na mnie.

- Siema Lily! - wykrzyknął któryś z chłopaków.

- A co ty mała tu robisz? - zapytała rudowłosa.

- Rachel nie przesadzaj. - odpowiedział jej Black.

- To co ty robiłaś w jej wieku. - dodał Maks, z którym kiedyś chodziłam na zajęcia dodatkowe.

- Wątpię w to. - skomentowała, a ja zmierzyłam ją wściekłym wzrokiem. - Kochaniutka powiedz nam czy kiedykolwiek zrobiłaś komuś dobrze? - zapytała, a ja wytrzeszczyłam oczy. - Z tego co widzę... - zaczęła i zmierzyła mnie wzrokiem. - nikt jeszcze Cię do pierwszego orgazmu nie doprowadził.

- Zostawcie ją w spokoju. - wtrącił do rozmowy brunet z rozjaśnionymi końcówkami.

- Leo nie wtrącaj się. - warknęła Rachel.

- Ja już pójdę. - powiedziałam i położyłam szklankę z colą na stole. - Dzięki David za colę i taniec. - dodałam i wyminęłam go.

- Czekaj. - złapał mnie za nadgarstek. - Poczekaj przy barze zaraz tam przyjdę. - posłał mi przekonujący wyraz twarzy, a ja tylko kiwnęłam głową.

Brunet pościł mój nadgarstek, a ja poszłam do baru jak powiedział. Idąc tam rozglądałam się dookoła w przekonaniu, że gdzieś zobaczę jedną z przyjaciółek. Usiadłam na wysokim krześle i jeszcze raz rozejrzałam się. Na swojej drodze zobaczyłam jednak tylko Davida idącego w moim kierunku i Black oglądającego się za znajomym. Gdy nasze wzrok się spotkał zmierzył mnie wzrokiem i odwrócił się do znajomych.

- Możemy stąd wyjść? - zapytałam bruneta stającego przede mną.

- Jasne. - odpowiedział i zaczął mnie prowadzić do wyjścia.

Gdy już przeszliśmy przed tłum ludzi zostało nam tylko pokonać przejście obok ochroniarzy czego się najbardziej obawiałam. Szła jednak z nadzieją, że kuzyna Nicole, którego imienia nie pamiętam nie będzie, albo mnie nie rozpozna. Jednak moja nadzieja była na marne, bo chłopak spojrzał na mnie i kiwną głową.

- Siema stary. - przybił piątkę na przywitanie z Davidem.

- Siema. - odpowiedział mój towarzysz.

- Lily gdzie się wybierasz? - zadał mi pytanie, a wzrok bruneta spoczął na mnie.

- Wracam do domu głowa mnie boli. - wytłumaczyłam.

- Sama?

- Ja się nią zajmę. - wtrącił się David.

- Jasne tylko bez żadnych tych twoich numerów. - powiedział do bruneta na co ten kiwnął głową.

- Powiedz Nicole jak ją spotkasz i Amandze, że jestem w domu.

- Jasne. - odpowiedział.

Wystarczyły cztery kroki, a do moich nozdrzy dotarł zapach wolności? Świerzego powietrza.

- Skąd znasz ochroniarza? - zapytał brunet obok mnie.

- To kuzyn Nicol. - odpowiedziałam i spojrzałam na niego, a on zmarszczył brwi. - Mojej przyjaciółki. - dodałam.

- Nie powinnyście się rozdzielać. - stwierdził i się zatrzymał patrząc mi prosto w oczy.

- Wiem ale to nasza pierwsza impreza. - zająkałam się.

- Tym bardziej.

- Wiem przepraszam. - przewróciłam oczami.

- Nie musisz mnie przepraszać. - zaśmiał się czym jeszcze bardziej mnie skrępował. - Ey no nie wstydź się.

- Nie wstydzę. - zaprzeczyłam.

- Tak, tak. - znów się zaśmiał. - Czyli chcesz do domu? - zapytał, a ja pokiwałam twierdząco głową. - Szkoda. Myślałem, że spędzimy razem tą noc. - powiedział, a moja pierwsza myśl nie była przyzwoita. - To znaczy nie w tym sensie. - zaśmiał się, gdy zobaczył moja minę. - Chciałem zabrać Cię w fajne miejsce. - wytłumaczył. - Jeśli byś chciała. - dodał.

- Jasne, ale odwieziesz mnie w całości do domu? - zapytałam.

- Oczywiście, nie zamierzam Cię nigdzie zostawiać. - zaśmiał się. - Tam jest mój samochód. - pokazał i otworzył kluczykami czarne bmw, które zamrugało światłami na znak otwarcia.

Brunet ruszył w stronę samochodu, a następnie otworzył mi drzwi od strony pasażera.

- Ty piłeś. - przypominam mu.

- Tylko jeden kieliszek. Spokojnie jeszcze kontaktuje. - zaśmiał się. - Jechałem kiedyś po trzech i dotarłem cały i zdrowy.

Czy dobrze robię wsiadając tam?
Czy wrócę do domu cała i zdrowa?
Czy on chce mi zrobić krzywdę?

Te pytania właśnie w tej chwili zaczęły mi mieszać w głowie.

~~~

Witam po długiej przerwie!
Mam nadzieję, że następny rozdział pojawi się już niedługo 😘