Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 34: Fifty Percent

XYRA

Napansin ko ang nalilitong tingin sa 'kin ng lalaking may kapangyarihan ng apoy. He seems like he wants to tell me something.

"Come here." My king told me. Nang akmang maglalakad na ako papalapit sa kanya, sumigaw naman ang lalaki 'yon upang pigilan ako.

"Xyra! Stop! What are you doing?" nalilitong tanong niya sa 'kin. Kumunot ang noo ko. Ako ba ang tinatawag niyang Xyra? 

"Who are you?" I asked sharply. Masamang tingin ang ipinukol ko sa kanya. He doesn't have the right to stop me. Nagulat siya sa tanong ko. Hurt was visible in his eyes. Mariin niyang itinikom ang bibig. Akala ko hindi na siya magsasalita pero sumagot siya.

"Hindi mo ba ako naaalala? I'm Clauss! I'm your boyfriend! Damn! Hindi ko alam kung bakit nakalimutan mo ako. But please! Huwag kang lumapit sa kanya," he said pleading. Tila hindi niya maintindihan kung paano niya ako pipigilan. Sinubukan niyang lumapit pero humarang ang mga paniki sa daan niya. It's funny that I could not feel anything special about him. I couldn't remember him as my boyfriend. Did I cheat from my king? I couldn't remember. Siguro gumagawa lang siya ng kwento. In the first place, I don't know why they were fighting either.

Ngumisi ako nang nakakaloko. "Enough for your lies," I said. "Wala ka sa lugar upang utusan ako. Gagawin ko kung ano ang gusto ko. I'll go to where he is because he's my king," I answered. Naglakad ako patungo sa dark king. Pero bago ako makalapit sa dark king may lumipad na fire ball sa pagitan namin. Tumama ang fireball sa pader at sumabog ang nagkabitak-bitak na semento. Natigilan ako sa paglalakad. I glared at Clauss.

"Please don't," nagmamakaawang sabi niya. I can see through his eyes that he was badly hurt. He was gritting his teeth and I'm sure he was about to cry. Pero hindi ko makita ang hinanap kong emosyon mula sa kanya. Alam kong hindi siya galit sa 'kin. Alam kong gusto lang niyang makinig ako sa kanya. But why would I do that? Sino ba siya?

"Queen," mapang-akit na tawag sa 'kin ng dark king. Agad akong lumingon sa kanya. Hindi ko na pinansin si Clauss. Ipinagpatuloy ko ang paglapit sa dark king. Agad akong yumakap sa kanya habang hinapit naman niya ako sa baywang.

"I'm glad you're already here," he whispered. I smiled. "We're done here," he added. Tumingala ako sa kanya. Wala akong ideya sa mga sinasabi at tinutukoy niya.

"He said he was my boyfriend," naalala kong sabihin sa kanya. The dark king frowned and was displeased. His gestures was actually cute. I smiled on his reaction.

"You're really a cheater. You must be punished," he seriously said. He grinned when he held my chin up. I knew what he wanted to do. Ipinulupot ko ang mga kamay ko sa batok niya. I willingly accepted his aggressive kiss.

Then I sensed a tremendous power coming from Clauss. He threw something on our direction. I'm sure it was a very powerful one. Ititigil ko sana ang pagtugon sa halik ng dark king pero pinigilan niya ako. He pushed me towards him and kissed me more deeply. Hindi niya pinansin ang pag-atake ni Clauss. He's not afraid at all. Ipinagpatuloy ko na lang ang pagtugon sa halik niya. I kissed him and allowed his tongue slid inside my mouth. Pakiramdam ko mas lumalakas ang taglay kong kapangyarihan dahil sa halik niya.

While kissing me, I know the dark king did something. He deflected Clauss' power before it hits us. He released a large amount of dark energy that served as our shield. Hinihingal na naghiwalay ang mga labi namin. Nawala na rin ang dark energy na pinakawalan niya at maging ang apoy ni Clauss. Niyakap ko nang mahigpit ang dark king. Hindi sinasadyang napalingon ako kay Clauss. He was looking at me with teary eyes. Halatang nasasaktan siya. I grinned wickedly at him. Pero naiinis ako kung bakit wala akong maramdamang kahit anong galit na nagmumula sa kanya para sa 'kin. All I can sense were regrets and sorrow. Kung galit man siya, para sa ibang tao ang nararamdaman niya. Para sa dark king. Para kay Jeanne. Para sa sarili niya.

He looked away from me. He clenched his fist and his jaws tightened. Alam kong gusto niyang sumigaw pero pinigilan niya. It was like he's holding his feelings for himself.

"Let's go," the dark king whispered in my ear. Nagtatakang kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya.

"Are you done here?" takang tanong ko sa kanya.

"Ikaw lang ang pakay ko rito," he answered. Tumango ako kahit naguguluhan. He started to cover ourselves with mist of dark power. Pumalibot din sa 'min ang mga paniki.

"Damn!" sigaw ni Clauss. I looked back at Clauss. "I can't let you take her away!" he shouted. He frustratedly released his phoenix, seven-headed fire dragon, double fire dragon and a wolf. He's going beyond his limits. Sabay-sabay na sumugod sa 'min ang mga techniques niya. Tiyak na hindi na kakayanin ng katawan niya ang mga techniques na inilabas niya. It's too much. He's already weak and exhausted. But I know his attacks were no use. Actually, it was already too late. Unti-unti na kaming naglalaho. We were teleporting to some other place. Hindi ko rin alam kung saan. Bago pa man lumapat ang kapangyarihan niya sa 'min, naglaho na kaming parang bula sa harapan niya.

CLAUSS

I shouted in frustration when they disappeared. I was about to follow them but someone held my shoulder and stopped me. Nawala na rin si Jeanne at ang mga paniki. Naiinis ako sa mga nangyayari. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Sobrang sakit na makita si Xyra na may kasama at kahalikang ibang lalaki. Parang dinudurog ang puso ko. 

Marahas na lumingon ako sa pumigil sa 'kin. Natauhan ako nang makita ko si Cyrus. Seryoso ang mga mata niya habang nakatingin sa 'kin.

"That's enough. You must calm down. Stop using too much power. They're already gone," he said. Napansin ko na unti-unting naglalaho ang kalahating parte ng katawan niya. Now he looks like a hologram with distorted signals.

I looked away. I can't face him. I was a failure. Sobrang sakit ng halo-halong emosyon sa dibdib ko. Pakiramdam ko sasabog na ako. Pinakalma ko ang sarili. Pinaglaho ko ang mga techniques ko. Pagod na ako at nanghihina na. "What happened to your body?" seryosong tanong ko sa kanya. Binitawan na niya ang balikat ko.

"It's normal. Maaari kasing magbago ang hinaharap. Maaaring hindi rin ako isilang kung hindi mo siya maililigtas. This means that there are only fifty percent chance left for us," he answered. Nagulat  ako at napalingon sa kanya. Ibig sabihin kapag naglaho siya nang tuluyan, wala na talagang pag-asa.

"Kailangan ko na silang sundan ngayon!" naiinis na sabi ko. Why am I still standing here? Baka kung ano ang mangyari kay Xyra!

"Malayo sila sa lugar na ito. But I know where. Huwag ka munang magmadali. Rest for a while. Hindi mo sila kaya nang mag-isa. Hintayin mong gumaling ang mga kasama mo. Sugatan silang lahat," he said. He looked up. Kunot-noong nakatingin siya sa kalangitan. Alam kong tama siya pero mahirap maghintay! Waiting will slowly kill me. Lalo na't naiisip ko pa kung ano ang maaaring gawin ng dark king kay Xyra.

"Paano kung may gawing masama ang dark king kay Xyra? Hindi ko magagawang magpahinga," sabi ko sa kanya. Hindi ako mapalagay. I can't imagine Xyra with someone else's arms. I clutched my chest. Sobrang sakit. Sobrang bigat ng nararamdaman ko. Parang sinasaksak ng patalim ang puso ko.

"Kung ikaw ang nakontrol ng dark king, ibibigay mo sa kanya nang maluwag sa dibdib mo si Mom. You will offer her to the dark king as a sacrifice," he said. Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi makapaniwalang tumingin ako sa kanya.

"I will do it? Paano mo nalaman?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.

"Yes. Because I had read the Academy's history. Kaya huwag mo muna siyang isipin. Kailangan muna ninyong mabawi ang mga lakas ninyo para sa susunod na laban. This time, be sure to win," he said. He was half-smiling. Halatang nag-aalangan din siya sa mga maaaring mangyari. Hindi rin siya sigurado.

"I told you. I can't relax in this situation," I said. Napailing siya. Napansin kong bumaba na ang mga dragon. Sugatan silang lahat, maging sina Claudette at Bryan. Nag-aalalang lumapit kami sa kanila.

"Good thing. Cyril gave me this," sabi ni Cyrus. Napalingon kaming lahat sa hawak niya. Healing candies. Isa-isa niya kaming binigyan ng healing candies. Agad naming kinain ito. Pero ang nakakapagtaka kahit gumagaling ang mga sugat namin, unti-unti rin kaming inaantok. 

"What's this?" kunot-noong tanong ko. Nanghihina na ang katawan ko at alam kong matutumba na ako. Napakamot sa ulo si Cyrus.

"Healing candies pero sabi ko kay Cyril, lagyan na rin niya ng pampatulog. Alam kong hindi kayo makakapagpahinga nang mabuti at hindi kayo mapapalagay," he said. Hindi na ako nakapagsalita pa dahil naramdaman ko na lang na bumagsak ang katawan ko sa lupa. I slowly closed my eyes and fell on a deep sleep.

------------------------------------------

TO BE CONTINUED...

Author's Note.

Hello phowszzzz!! Hahahaha.. Naging jejemon.. Kill me now.. ahahaha.. chos! Okay.. Magtatago na ulit ako.. Bayiiiiiiieeeeeeeee <3

PS. Thanks for all the reads, comments, votes and personal messages. Love ya all! hart.hart

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro