Najgorsze jest to,
że nie umiem
odwzorować
tych pięknych obrazów,
które rysuję
w mojej głowie.
Że nie potrafię
zagrać tych
cudownych dźwięków,
i że wszystko wychodzi
sto razy gorzej.
I wiecznie skaczę,
odbijając się czołem
od własnej poprzeczki,
którą nauczono mnie
stawiać zbyt wysoko.