''schiet nou eens op!'' bromt Elsa naar me. Het is haar eerste schooldag en ze wilde me zo graag ophalen, met eden. Zuchtend kijk ik of ik me sleutel heb en loop naar beneden ''zeur niet zo, we zijn veel te vroeg'' Elsa maakt een raar geluid en trekt me mee naar buiten, naar Eden zijn auto. ''leuk wat je aanhebt Elsa'' zeg ik, wetend dat ik dat jurkje uitkoos. Ze mompelt wat en trekt de deur voor me open ''hey Eden'' zeg ik als ik ga zitten ''goodmorning'' antwoord hij terug en glimlacht. Eden is eigenlijk best wel aardig, hij is niet alleen maar de egoïstische, vervelende en irritante kwal, hij is gewoon, .. uhmm ja Eden.

''en wat gaan jullie doen dit weekend?''

vraag ik om de stilte weg te halen, een glimlacht vult Elsa's gezicht, ''we gaan dit weekend kamperen'' zegt Elsa blij.

Ik weet niet waarom, maar ik voelde een krak, alsof er langzaam een klein stukje vanaf werd gesneden en iemand het gebruikte als tandenstoker. Kamperen. Kamperen deden ik en Elsa altijd, het was onze traditie, niet die van haar en Eden. ''ooh leuk'' antwoord ik met een neppe glimlach, hopelijk viel het niet te veel op. ''ja he, we gaan ook naar het strand''

Bam een ander stukje van mijn hart

''en we gaan wandelen in het bos''

Nog een stuk

Verbaasd kijk ik haar aan ''hahaha dat deden wij ook altijd'' zeg ik nep

''ja deden''

En dit mensen dit is mijn hart, helemaal kapot, dood. Ik knik en leg me neer bij het onderwerp, waarom moet ik altijd toch ook zo jaloers zijn, ugh. Zwijgend komen we aan bij school en stappen uit. ''hey Alexa'' antwoord Brendan, een van de populairste jongens. Ik moet toe geven, hij is knap, maar hij uhm ja, is nogal een fuckboy, en sexverslaafd. De eerste keer dat hij me sprak, 2 dagen na mijn feestje zei hij ''ben je goed in bed?'' niet eens een 'hey' of een 'hey ik ben brendan leuk je te ontmoeten'. ''hey Brendan'' antwoord ik droog en trek Elsa mee waardoor Eden als een hondje volgt. ''Eden kunnen wij effe praten'' zeg ik, proberend Eden weg te krijgen van mij en Elsa ''uh ja hoor'' zegt hij en loopt naar weet ik veel waar ''wassup Alexa'' zegt Alexa, alsof er helemaal niks is. ''die dingen, die dingen die je doet met Eden, dat waren onze dingen, het was een soort traditie, hoe kan je dat nu allemaal met Eden doen'' zeg ik, gelijk beginnend over het punt ''het zijn maar dingen, iedereen kampeert wel eens, en iedereen gaat wel eens naar het strand of wandelen in het bos, je kunt het niet verbieden'' zegt ze kalm. Ik zwijg en zeg nog iets ''ja maar alsnog, het was van ons, hou het dan ook bij ons'' zeg ik en kijk een beetje boos.

Wat denkt ze, dat haar 'vriendje' met alles mee moet doen.

''wat wil je, dat ik het afzeg?''

Mijn gedachtes, ja. Het universum, Ja. Mijn hart, Ja. De jaloerse bitch in mij, Ja. Ik?, ''nee'' ik zucht ''dat ook weer niet, maar maak er geen gewoonte van''

oke, ik snap haar wel, het is niet gehuurd ofzo. Maar, het was van ons, ze kan het niet zomaar doen met Eden. Ze knikt en zucht ''oke, maar kunnen we dan nu mijn rooster ophalen?'' Ik knik en zeg ''lets go''.

****

''waarom moeten we perse naar Edens huis'' Eden maakt een beledigd geluidje ''alsof het zo erg is'' antwoord hij. De school is net voorbij en het is al zo'n half 5, Elsa wilde zo nodig eerst naar haar huis. ''ja dat is het'' antwoord ik Eden nep bot. ''oeh rustig tijger'' antwoord hij. We rijden de grote oprit op en Eden parkeert zijn auto. ''we zijn er'' zegt Eden en stapt uit. Ik stap ook uit en bekijk het grote huis, het is zelfs groter dan een groot gebouw. We lopen het huis in en ik geloof me ogen niet, er zijn zoveel mensen, dit heb ik nog nooit gezien. ''wat gebeurd hier'' zeg ik verbaast. Elsa kijkt ook verbaast en gek genoeg eden ook. Eden verdwijnt in de menigte en het enige wat ik kan doen is verbaast kijken, naar iedereen, zo'n 200 mensen. Eden komt terug met opengesperde ogen ''uhm Alexa, het is beter als ik je nu thuis brengt, en dan wel onmiddellijk'' ik kijk verbaast en speel eigenwijs ''waarom'' Eden staat stil, zijn ogen gaan naar Elsa, en het lijkt wel alsof hij spreekt met zijn ogen. Elsa kijk geschrokken en zegt ''uhm, ja het is beter dat je gaat'' zegt Elsa nu ook, Edens kant kiezend. Verbaast kijk ik Elsa aan ''waarom?!'' vraag ik nu weer, maar nu iets harder ''uhm rustig, maar uhm we gaan uhm'' ''we gaan koken'' vult Elsa Eden aan.

Wat?

''waarom moet ik dan weg?'' voor Elsa of Eden kunnen antwoorden valt er een doodse stilte. Iedereen richt zijn blik op een grote witte deur.

Wat gebeurd er?

een grote witte deur opent zich langzaam en er verschijnt een knappe jongen man. Groene ogen zorgen dat hij kan kijken, bruine haren in een mooi kapsel versieren de bovenkant van zijn hoofd, met zijn smalle heupen en brede bovenkant waar elk meisje op valt loopt hij de deur door. Hij straalt macht en eer uit. Zijn ogen gaan over de zaal, alsof hij iedereen checkt, bekijkt. Zijn ogen gaan ook over mij, maar ook weer door. Ik krijg de drang om op hem af te rennen, me tegen hem aan te drukken, mijn lippen op zijn lippen te drukken, met mijn lichaam tegen het zijne, ik verlang naar iemand die ik niet ken. 2 andere mannen komen ook naar binnen via de deur, ze zijn knap, heel knap, maar bij hun krijg ik het gevoel niet, het gevoel dat ik hen nodig heb. ''Mensen'' spreekt hij, zijn stem zo helder zo mannelijk, zo krachtig ''ik ben terug en heb mijn doel bereikt'' zegt hij, geklap vult mijn oren en ik volg snel het voorbeeld, ook al weet ik niet waarvoor we klappen ''de goltarpack is uitgeschakeld en er zijn heel wat gevangenen mee'' weer vult geklap mijn oren. Ik snap niet wat er gebeurd, waar heeft deze lekkerding het wel niet over. Vragend kijk ik de mensen aan. De jongen man kijkt weer naar iedereen, tot zijn ogen mij hebben. Het voelt alsof wij de enige zijn. Alsof er niet zoveel mensen zijn. Zijn ogen verkleuren in rood, bloedrood, alsof er niet mee te spotten valt, alsof hij er niks aan kan doen, alsof hij dwars door me ziel kan kijken, mijn verleden kan bestuderen,  en ik moet toegeven, het maakt me bang. Een laag, maar toch ook hard gegrom verlaat zijn mond, zorgt ervoor dat mijn benen aanvoelen als rubber, en er niet op kan staan, ik moet hem, hij moet me vast houden. Ik voel dat een drukte mijn hoofd vult, Siéra. ''MINE!'' schreeuwt ze luid in mijn hoofd, het zorgt voor hoofdpijn, haar stem klinkt zo verlangend, zo gebroken. Hij Laat nog een grom horen, zo hard dat alle mensen op hun knieën gaan. ''MINE!!'' is wat hij schreeuwt.

Wohoee een hoofdstukjeee

Eindelijk.

Nou mensen ik zal zeggen, ik zit nu is het derde jaar, wat betekent dat ik me wel best moet doen 'zucht'

Dat is ook de reden dat ik nu zeg dat ik niet meer zo vaak zal updaten. Sorry... .

Ik probeer wel zo vaak mogelijk te updaten als kan, als mijn huiswerk bijvoorbeeld af is, net als nu hihix.

Byeee xx

#VOTE #COMMENT