pov Alexa

hoe kan dit?, 

hij was dood, 

hij is duizenden jaren oud.

 wat gebeurd er met mij?

 allemaal vragen die ik niet kan beantwoorden maar wel moet beantwoorden, impossible dus, ugh. Ik loop nadenkend terug naar school, want ja wat moet ik nu doen. School komt inzicht en ik loop verdronken in gedachte terug naar wiskunde, ik ben gek genoeg al vergeten dat ik op school was geweest, waarom was ik ook alweer naar buiten gegaan... . Voor mij een raadsel voor jullie een weet. Ik zie het lokaal van wiskunde in zicht komen en klop zachtjes op de deur, het geluid dat ik maak als ik aanklop is zacht, niet omdat ik bang ben, maar omdat ik niet weet wat er gaat gebeuren ''Binnen'' hoor ik, ik maak de deur open en kijk direct in de ogen van Eden en Angelina, bezorgde maar ook blije blikken, waarom. ik loop de klas verder in en ga op een stoel zitten alleen, ik heb een tactiek bedacht, ik zoek ze niet op, zij moeten mij opzoeken, negeer ze en kijk ze uitdrukkingloos aan, misschien vertellen ze het dan, hoop ik. Wiskunde gaat gewoon rustig door, niet dat ik oplet, ik ben in gedachten, ik wil antwoorden, wat als ik het gewoon vraag, zouden ze het ver-., nee negeren, negeren, negeren, negeren ik ga ze gewoon lekker negeren. ''Eden?'' fluister ik zacht na 2 minuten, negeren lukte niet , ik wacht 5 seconden en fluister weer ''Ede-'' ''ja?'' fluistert hij terug. ''we moeten praten, dalijk na de les in de pauze'' fluister ik weer ''nee'' zegt hij en stort zich weer op Angelina, wat is dit, droge gedoe, ik moet antwoorden, het moet. ''4, 3, 2, 1'' het geluid van de bel zorgt ervoor dat ik me tas inpak en op Eden afloop, Angelina en Eden kijken verbaasd, ''waarom kunnen we niet praten''ze kijken me achterdochtig aan, ''waarom wel'' zegt Eden bot. Wat is dit, waarom doen ze zo gemeen, heel even zie ik een medelevende blik in Angels ogen, maar die verdwijnt net zo snel als dat ik hem zag. ''kom Angel wij gaan'' zegt Eden en pakt Angels arm om hem over zijn schouder te legen. Ik kijk na hoe ze weglopen, niet eens proberend ze terug te roepen. De nakomende lessen vliegen voorbij en voor ik het weet ben ik alweer onderweg naar huis, ik rij in gedachte verzonken naar huis, wat gebeurd er, wat deed ik buiten, Adam dit is nep, ik begin gek te worden, ik moet dalijk nog naar een psychiater, dalijk heb ik-. Een glimmend klein vierkant doosje op de stoep trekt mijn aandacht, ik rij aan de kant en stap af van mijn scooter, wat is dit nou weer. Een bronskleurig doosje met een goud soort slotje en een paar symbolen ligt gewoon op de grond. Ik bekijk het doosje, het is een soort ijzer, maar ik weet zeker dat het niet goed geleid, een soort beschermend laagje zit eromheen. Ik kijk om me heen maar zie niemand, niemand van wie het doosje kan zijn, Ik loop met het doosje in mijn hand terug naar mijn scooter en stop hem onder mijn zadel, voor ik wegrijd kijk ik nog even om me heen, nog steeds niemand.

Ik rij mijn oprit op en parkeer mijn scooter in de garage, mijn ouders de auto's staan er niet, dus ik besluit in de woonkamer te blijven, vind me niet raar, maar ik hou er gewoon niet van om met mijn ouders is één ruimte te zitten, dalijk komt DE GESPREK nog, je weet toch het gesprek waarbij je allemaal gênante vragen naar je hoofd geslingerd krijgt en je snel moet antwoorden anders denken ze dat je liegt. Ik gooi mijn tas op de bank en pak me laptop erbij, Ik pak het doosje en bekijk het doosje nog eens goed, mijn ogen blijven bij de symbolen, ze zijn zo mooi, ik probeer het doosje open te maken maar het lukt niet, waar zouden die symbolen voor staan, een soort kop met één oog en 2 monden, oog is er een oog met een rondje in het midden, dat rondje is zwart, en nog meer symbolen. ik ga naar Google en schrijf op 'symbolen', zoals altijd poep antwoorden, ik ga naar 'afbeeldingen' en bekijk alle symbolen aandachtig, mijn oog valt op een klein symbooltje dat op google sta, ik klik erop en herken hem gelijk, de kop met één oog en twee monden, ik kijk naar omschrijving en zie niks staan, helemaal niks, vreemd, ik zoek verder en zie dat het symbooltje 'naokasovar' rare naam, ik tik de naam in en zie bij het web allemaal dingen erover staan ''naokasovar staat voor 'heilige' ook wel bekend als hij/zij die met de maangodin kan communiceren, maar ook bekend als hij/zij als sterkste van alle wolven en als belangrijkste, hij/zij die gedachte kan lezen'' er staat nog meer maar ik kan niet geconcentreerd verder lezen, dat gedachte lezen, ik klik op gedachte lezen en een andere web springt open. ik lees wat over dat gedachte lezen maar 5 mensen op de hele wereld kunnen en nog meer, nep dus. Ik breng het doosje naar mijn kamer en stop hem onder mijn bed, genoeg rare dingen voor vandaag. Ik ga naar de keuken en eet wat oreo, na een pak heb ik nog honger, ik heb veel honger de laatste tijd, ik smeer 4 boterhammen en eet het laatste broodje chocopasta gulzig op, nog honger, Ik pak de fles vla en schenk het in een kommetje, ik eet de vla op en me buikje begint vol te raken, ik kan meer, maar doe het niet. Net wanneer ik naar boven wil lopen gaat de bel, ik loop naar de deur en kijk niet door de brievenbus, ik doe de deur open en geloof me ogen niet, omg ik ben zo blij.

heey ja weer een update na eeuwen, applausje.

Ik weet dat ik het niet vaak zeg, maar zouden jullie a.u.b willen reageren, zo weet ik wat ik beter kan doen en het is ook wel fijn

bedankt om dit domme gesprek aan te horen, zelf lees ik ze nooit ;)

dag oreootjess <3