Mroźna Mżawka wzięła głęboki wdech i gwałtownie usiadła.

- Obudziła się! - usłyszała czyiś krzyk.

Otworzyła półprzytomnie oczy i rozglądnęła się po otoczeniu. Przez pierwszą chwilę wszystko było zamazane, ale później wzrok stopniowo się wyostrzał. Zamrugała. Była w legowisku medyków.

- Mroźna Mżawko, myśleliśmy, że nigdy się nie obudzisz! - jęknął Brązowa Łapa tuż obok niej.

Mroźna Mżawka rozejrzała się dokładniej. Leżała na posłaniu z miękkich paproci i mchu na środku legowiska medyczki i jej ucznia, a obok niej siedzieli Brązowa Łapa oraz Koprowa Łapa.

- No, byłaś nieobecna dość długo. Co się stało? - spytał Koprowa Łapa.

Mroźna Mżawka się zawahała. Przecież nie mogła wyjawić uczniom, że miała sen o przeszłości!

Po chwili jednak się uspokoiła. Miała powiedzieć, czemu straciła przytomność, a nie co podczas nieobecności robiła.

- No... Szłam na patrolu i nagle poczułam ból w łapie i potem wszystko mnie już bolało. Było... - zastanowiła się przez chwilę jak to opisać. - Zimno.

Uczniowie spojrzeli po sobie i zanim zdążyli coś powiedzieć, bluszcz w wejściu do pomieszczenia rozsunął się i stanął w nim Ognisty Błysk.

- Czy Mroźna Mżawka już... Mroźna Mżawko, obudziłaś się! - zawołał radośnie. Podszedł do partnerki i zetknęli się nosami.

Koprowa Łapa odchrząknął.

- Myślę, że Mroźna Mżawka potrzebuje trochę odpoczynku. Powinienem z nią pogadać o... Eee medycznych rzeczach - oznajmił.

Brązowa Łapa kiwnął głową, rzucił przyjaciółce pokrzepiające spojrzenie po czym wyszedł. Ognisty Błysk zamruczał jeszcze i poszedł w ślady Brązowej Łapy, mrucząc, żeby wyzdrowiała.

- A więc, Mroźna Mżawko - zaczął uczeń medyka - mówisz, że poczułaś zimno. W jakim sensie?

- Jakby no... To nie jest takie proste do wytłumaczenia, Koprowa Łapo.

Przeszły jej przez myśl te wszystkie sytuację, kiedy została sparaliżowana mrozem. Jak miała to opisać? A przede wszystkim: jak by to zabrzmiało?

- Dobra. Może gdy Nagietkowe Serce wróci z lasu, uda jej się coś z ciebie wyciągnąć - westchnął. - A teraz... Mroźna Mżawko, wczoraj byłem przy Księżycowym Kamieniu - wyznał. - Chciałem Ci podziękować za radę, dotyczącej... No wiesz...

Kotka pokiwała głową że słabym uśmiechem. Wiedziała, o czym mówi Koprowa Łapa. Domyślała się, że wcześniej nie wierzył w Klan Gwiazdy, jednak chyba po ich rozmowie mu się to udało. Nie miała zamiaru wypytywać go o szczegóły.

- Nie ma sprawy. Wiesz... Chyba się jeszcze położę. Głowa mnie trochę boli.

- Jasne, odpoczywaj.

Koprowa Łapa wyszedł z legowiska i została sama.

______________________________________

- Mroźna Mżawko?

Kotka uchyliła powieki. W wejściu do legowiska stała Motyle Skrzydło.

Zamrugała.

- Tak - wycharczała, podnosząc się do pionu. - Coś się stało?

Matka zawahała się przez chwilę, ale pokręciła przecząco głową. Weszła do środka, rozglądając się.

- Nie. Jesteś tu sama?

- Tak.

- Aha.

Mroźna Mżawka przypomniała sobie reakcję Motylego Skrzydła, gdy miała napad mrozu.

- Czemu płakałaś?

- Co?

- Pytam, czemu tak zareagowałaś, gdy zaniemogłam. Wczoraj na patrolu.

Motyle Skrzydło patrzyła się na nią nierozumiejącym wzrokiem i dopiero po chwili zrozumiała, co córka miała na myśli.

- No... A jak? Chyba normalne, że matka płacze, gdy jej dziecku coś się dzieje.

- Aha.

Mroznej Mżawki te słowa nie przekonały.

- Słyszałaś kiedyś o Brzozowym Puchu? Albo Migoczący Płatku? - palnęła.

Na wzmiankę o tych imionach kotka drgnęła i Mroźna Mżawka była już przekonana, że matka je już kiedyś słyszała.

To, że te sceny z przeszłości mi się ukazały, nie może być zbiegiem okoliczności.

- O czym mówisz? W klanach nie ma teraz żadnego kota o takim imieniu - odparła spokojnie, a wyraz jej pyska wrócił do normalności.

- Kłamiesz. Wiesz, kim oni są - zauważyła. Miała nadzieję, że jej podejrzenia nie są mylne - w innym wypadku wyszłaby na idiotkę.

Motyle Skrzydło zamrugała.

- Zarzucasz mu kłamstwo?

- Nie, ja... - urwała. Czy warto było się z nią tak teraz o to spierać? Potem poruszy ten temat. - Nie, przepraszam.

Motyle Skrzydło zamruczała.

- Chyba powinnaś dalej się przespać. Niepotrzebnie cie budziłam, przepraszam. Pójdę już.

Mroźna Mżawka obserwowała, jak jej rodzicielka idzie w stronę wyjścia z bluszczu a następnie ponownie została sama.

Teraz była pewna, że Motyle Skrzydło wiedziała skądś o Brzozowym Puchu i Migoczący Płatku.

Ale jaki związek miało to z nią? Czy widziała to samo, co ona tej nocy? A jeśli tak, to czemu nie chciała się do wiedzy o tym przyznać?

Zadrżała na ten nadmiar tajemnic. Zatęskniła za beztroskim życiem uczennicy.