(...)Nie mogłam patrzeć jak się męczy, więc zarzuciłam mu ręce na szyję i pocałowałam go w usta...

No, a konkretniej małam zamiar go pocałować, ale do dormitorium wpadł nie kto inny jak Minho.

-Ej Iks... No ejjjj bllleee!! Nie w miejscu publicznym!!!

-Przecierz się nie całowaliśmy.- odparłam spokojnie.

-Ale prawie! A Newt już był w niebie, więc...

-Chyba przyszedłeś nam coś powiedzieć?- zapytał Newt czerwony na policzkach.

Minho zastanawiał się chwilę i powiedział wreszcie:

-A! Tak jest!- i natychmiast spoważniał- musicie to zobaczyć.

Oboje ruszyliśmy przez korytarze, aż dotarliśmy do stołówki.

W końcu sali przy biurku siedział facet ubrany cały na biało i jak gdyby nigdy nic czytał książkę.

Podeszłam do niego, ale natrafiłam na jakąś niewidoczną barierę.

(Moja mina)

-yyyy... Wtf? Co to jest?- mówiąc to zaczęłam pukać w "ścianę"- Hallo? Ty mnie słyszysz?!

-Ikson to bez sensu. Nic ci nie powie. Próbowaliśmy.- powiedział Minho.

-Mam kogo wkurwiać! Zrobię tak, że zacznie się ruszać!- weszłam na niewidoczne podło i zaczęłam po nim skakać, na co Newt wybuchnął śmiechem.

-Wyglądasz jak byś latała.- powiedział.

-Jestem bogiem, uświadom to sobie skarbie.- powiedziałam unosząc ręce w geście triumfu.

-Mogła byś nie skakać po moim pokoju?- odezwał się mężczyzna w białym garniturze.

-O boszeeeee!!! To się rusza!!

(Moja mina ⬇)

-Newt łap mnie!- powiedziałam przechylając się na krawędź pudełka.

Chłopak w ułamku sekundy mnie złapał.

-Nie rób mi tak więcej... A teraz możesz iść powkurzać Tommy'ego.

(Moja mina. Tak wiem, dużo tego)

-Jes, afkors...- (wiem, źle)- Tommy! Gdzie jesteś?!

-Zawrzyj twarzostan, nie ma go tu.- powiedział Minho gryząc jabłko.

-A gdzie jest?

-U nas w pokoju.

-To do później!- rzuciłam i chciałam odejść, ale Minho mnie zatrzymał.

-Czekaj! Daj mu to, niech zje!- powiedział rzucając we mnie jabłkiem.

Przeszłam szybko korytarze i dotarłam do drugiego dormitorium. Zostałam w nim śpiącego Thomasa.

-Tommy! Wstajemy! Słoneczko już świeci!- krzyknęłam zwisając twarzą blisko niego.

-Ja pikole... Poprostu marzyłem o tym, żeby zobaczyć twój ryj już z samogo rana.- powiedział przeciągając się. Na tą wypowiedź parsknęłam śmiechem.

Gdy Tommy porzerał jabłko do pokoju wparował Aris i zawołał zdyszany:

-C-chodźcie szybko! Ten szczur w białym garniaku chce gadać!

-Wow, wow, wow! Nareszcie coś się dzieje!!- wykrzyknęłam radośnie wybiegając za Arisem.