Dzień drugi.

Nasza szkoła zwykła była urządzać przedstawienie symbolizujące koniec roku szkolnego. W tym roku, inaczej niż zawsze, zamiast literatury został stworzony własny scenariusz, którego autorem był nie kto inny jak Nokou.

-Cholera, nic nie zostało przygotowane!-krzyknęła Ann, moja dziewczyna.-Gdzie on do diabła jest?-Krzątała się między stertą pudeł z dekoracjami a stertą rekwizytów.

Jako przewodnicząca samorządu szkolnego osobiście musiała pilnować tego spektaklu, a co za tym idzie, musiałem jej towarzyszyć. Martwiłem się o Nokou, w końcu od naszej rozmowy nie widziałem go w szkole. Z drugiej jednak strony czułem ulgę bo wiedziałem, że jakby tu był nie umiałbym się swobodnie przy nim zachowywać.

-Bez jego oceny nie możemy ruszyć z miejsca, a próba generalna za dwa dni! Jedyne, co mamy zrobione, to dobór aktorów!-Nie miałem pojęcia, czy mówi to do siebie czy do mnie. W sumie było mi wszystko jedno.

Usłyszałem otwierające się drzwi.

-Wybacz, że nie mogłem przyjść wcześniej.-Do moich uszu dotarł lekko zachrypnięty, cichy głos. Odwróciłem się i momentalnie mnie zamurowało.

Nokou ubrany był w ciemny golf oraz czarne rurki. Włosy miał niewyczesane, pod oczami dołki, zapadnięte policzki. Wyglądał koszmarnie.

-Na szczęście jesteś! Poznaj mojego chłopaka, Linn'a.-Wskazała na mnie.

Spojrzał na mnie obojętnie.

-Zmieniłem całkowicie scenariusz.-Podał jej jakieś papiery. Dziewczyna rozszerzyła oczy ze zdziwienia.

-Oszalałeś?!?-Wrzasnęła.-Przecież mamy już dobranych aktorów którzy są już nauczeni tekstu!-Rzuciła papierami o podłogę.

Chłopak ostrożnie je podniósł.

-Role się nie zmieniły.-Wyszeptał.-Jedynie tekstu muszą się nauczyć. Uważam, że ponieważ szkoła dała nam w tym roku wolną rękę, powinniśmy zrobić coś 'wow'.-Zrobił cudzysłów w powietrzu.

-Narazie nie mamy nic przygotowane i startujemy całkowicie od zera, a ty tu o jakimś show mówisz.-Westchnęła, zirytowana.-Zostały nam dwa dni do próby generalnej, Nokou. I trzy dni do przedstawienia.

-To już twoja działka, jak to wszystko zorganizujesz. Moim zadaniem jest, aby pokazać ludziom coś, czym będą się zachwycać.-Odparł, wzruszając ramionami.

Nie poznawałem go. Był tak chłodny i nieprzyjemny, nieugięty na żadne sugestie.

Czy to przez moją obecność?

-Skróć ty mi ten scenariusz.-Ann wywróciła oczami.

-Opowiada o pewnym chłopaku.-Zaczął blondyn-który jest zakochany w innym chłopaku, który nie odwzajemnia jego uczuć, ale je akceptuje. W pewnym momencie jednak odwraca sie od niego, zostawiając go na pastwę losu.-Powiedział beznamiętnie.

Byłem w szoku, gdyż wiedziałem, że to nasza historia.

-Brzmi kusząco.-Ann odparła po chwili zastanawiania się.-Ale czy temat LGBT spodoba się uczniom?

-Nie mam pojęcia, ale może to przedstawienie zmieni parę poglądów o tym społeczeństwie.-Powiedział.

-Może masz rację.-Stwierdziła, biorąc z jego rąk scenariusz.-To pierwotna wersja czy końcowa?-Popatrzyła na niego uważnie.

-Końcowa. Przecież wiem, że zabiłabyś mnie, gdybym przyniósł ci pierwowzór, więc siedziałem całą noc, aby go skończyć.-Uśmiechnął się lekko, na co ona zaśmiała się krótko.

Przyglądając się tej rozmowie czułem się całkowicie niepotrzebny.

Ale czyż nie tego chciałem?

Aby Nokou wymazał mnie ze swojego życia?

-Ale zaraz zaraz-Podjęła nagle nowy temat.-Kto by chciał zagrać dwie główne role? Żaden hetero facet się nie zgodzi grać geja.

-Nad tym też pomyślałem.-Odparł spokojnie.

-I doszedłem do wniosku, że najbardziej pasowalibyśmy do tego ja i Linn.

Nie mogłem w to uwierzyć.

____________________
Zajrzyj ktoś na insta proszę
~Valu.
Niesprawdzane.