-----------------------------*Able-------------------------------

Szybkim krokiem udałem się na szkolny...plac? Chyba można to tak nazwać. Uczniowie często spędzali tam przerwy, rozmawiając lub po prostu wpatrując się w ekrany telefonów. Usiadłem na jednej z ławek, a ponieważ miałem jeszcze z jakieś dwadzieścia minut do rozpoczęcia lekcji, wyjąłem komórkę i słuchawki. Włożyłem je do uszu i puściłem swoją ulubioną playlistę.

Muzyka zawsze mnie uspokajała. Potrafiłem się przy niej odprężyć, zrelaksować, co było mi teraz szczególnie potrzebne, bo po spotkaniu z chłopakiem moje serce biło jak oszalałe. Pomyśleć, że prawie go nie znam i wymieniliśmy ze sobą zaledwie kilka zdań, a ja już się w nim zadurzyłem.

Przymrużyłem oczy, odchylając głowę do tyłu i całkowicie oddając się muzyce. Nagle poczułem, jak ktoś siada obok mnie i zabiera mi jedną słuchawkę.

-Ej..-Powiedziałem cicho, spoglądając na moją przyjaciółkę.-Ile razy mam ci mówić, żebyś nie wyrywała mi słuchawek?

-To nie moja wina, że nic nie słyszysz, gdy słuchasz tej swojej bandy klasyków, którzy nawet nie żyją!

-Ile razy mam ci powtarzać, że słucham kpopu?!?

-Ech, nieważne! -Wymachiwała rękoma w powietrzu, widać było, że jest podekscytowana. Czyżby widziała mnie z Linn'em? Oby nie, nie dałaby mi spokoju.-Kogo szukałeś??-Pisnęła, wywiercając we mnie dziurę wzrokiem.

-Nikogo ważnego..-Mruknąłem, wkładając telefon do kieszeni. Próbowałem brzmieć jak najbardziej obojętnie, aby uwierzyła w to, że nie rozmawiałem z jakże zabójczo przystojnym chłopakiem, tylko z jakąś...kujonką.

-Ładny jest??-No to coś mi się nie udało. -Jest ciachem, prawda??

-N-No...jest..-Zdobyłem się na półuśmiech.

Tak teraz zastanawiam się nad tym, czy to, że to powiedziałem nie było największym błędem mojego życia.

A nie, największym było to, gdy powiedziałem, że brat Yuno jest przystojny.

Dziewczyna dostała tak zwanego "ataku fangirl", zaczęła wrzeszczeć i deklarować, że będzie to "najlepsze otp w życiu" i "będzie świadkiem na naszym ślubie", mówiła szybko i niezrozumiale, ostrzegając mnie, że bycie uke może być bolesne, a bez nawilżacza to już dupa blada, zaczęła nawijać coś o pozycjach i może lepiej, abym już nie mówił o czym jeszcze.

Czasem się jej boję.

A raczej boje się nie jej, a jej "yaoist mode"..

-Ale..on nawet nie jest gejem! Ledwo go znam!-Próbowałem ostudzić jej zapał, lecz tylko go roznieciłem.

-A WIĘC MUSISZ GO POZNAĆ BARDZIEEEJ!-Przysięgam wam, że przez ten jej psychiczny uśmiech można by zemdleć ze strachu.

-C-Co? Nie...nie chcę...!

-Jak się nazywa?!

Postanowiłem jej powiedzieć, bo i tak by się prędzej czy później dowiedziała, a zawsze jest szansa, że go nie kojarzy.

-Linn...

Pisnęła z radości, przytulając mnie.

-Znasz go?-Spytałem prawie niesłyszalnie, prawie uduszony przez jej uścisk.

-Czy ja go znam?! Oczywiście, że go znam! Każdy go zna! Jest liderem naszej szkolnej bandy!-Podskakiwała, ze mną w ramionach.-OEZU OEZU OEZU STOI TAM, PATRZ!-Krzyknęła na cały plac, przez co miałem ochotę ją zabić i wskazała palcem na opartego o ścianę czerwonowłosego. Przyglądał się nam z...pogardą?

-Idź do niego! Umów się z nim!-Szepnęła mi rozkazująco do ucha. Ta, może od razu wyjdź za niego?!

No ale z yaoistkami się nie dyskutuje.

Przełknąłem głośno ślinę i powolnym krokiem skierowałem się w jego stronę.

-Cz-Cześć..-Szepnąłem, łapiąc się za kark i rumieniąc się.

-Masz ładną dziewczynę.-Stwierdził, co mnie zabolało; nawet na mnie nie patrzył, wpatrywał się tylko tępo przed siebie.

-Nie..to nie tak! To nie jest moja dziewczyna!-Zacząłem się tłumaczyć, ale chłopak mi przerwał:

-Dobra, mam to w dupie, czego chcesz?

-Ja..no...um...-Nie wiedziałem, jak to powiedzieć-Może..spotkalibyśmy się?

-Po co?

"Bo podobasz mi się i chce, abyś mnie przeleciał w swoim domu"

-Bo..zaintrygowałeś mnie i chcę cię lepiej poznać. Chociaż.. trochę.-Spuściłem wzrok na swoje buty.

-Ech..-Westchnął ciężko.-Dobrze się uczysz, tak?

-N..No..chyba tak...-Uśmiechnąłem się pod nosem.

-Ta, możemy się spotkać. Możesz pomóc mi z matematyką.-Moje serce w tamtym momencie prawie wywinęło fikołka. Nagle wyciągnął z kieszeni trochę pozgniataną kartkę i czerwony długopis i coś na niej zapisał.-Masz.-Podał mi ją-To mój numer. Zadzwoń, podam ci adres.-Rzekł i...odszedł.

Stałem tak jeszcze chwilę, wpatrując się w dziewięć cyfr, aż w końcu odwróciłem się w stronę Yuno i z szerokim uśmiechem na twarzy powiedziałem:

-Umówił się ze mną! UMÓWIŁ SIĘ ZE MNĄ!!

----------------------------------------------------------------------------

Nuddaaa.....Brak weny zżera mnie i Valu, która poszła se w pizdu i powiedziała przed wyjściem : "Napisz na czymś rozdział" O_o

~Able