Communication

What does that mean? Is he waiting for someone to text him. I confusedly asks myself.

And then I realized, we're friends sa messenger.At kapag ganun sya,
may message siyang ipinapabot sa akin

Ehhh! I'm excited. We're going to communicate again. I've been waiting for this time. Yung makausap sya. At magkaroon ng pagkakataon na malaman ang nangyayari sa isa't isa.

Ang hirap kasi. Gusto kong makasama sya lage but I'm shy. Sana bumilis na ang oras.

" Hey Shar, ba't kung makatingin ka sa phone mo, wagas! Oy!!! May boyfriend kana no? Hala what's with that small smile. Ayiee" she teased.

" Anong small smile? Wala naman grabe ka ha!" I said pretending to be angry.

" Ay wag ka! Kilala na kita. Sabihin mo sinong boyfriend mo, Dali." Gusto niya paring malaman but...

Noooo...

"Fine. Pero pag meron na hah sabihin mo. Parang di naman tayo best friend niyan eh" she said pouting.

" Like seriously Yiel ,stop it." I said rolling my eyes.

Pero serious. Totoo kayang di sila ni Steven? Baka may issue. May di tanggap o ano! Sa tingin mo?"

"Anong di tanggap? Yung taong yun? Baka lang may mga ini- ingat ingatan.  Tsaka see how his family supports him? Kung di pa yun tanggap, ewan ko nalang " I answered.

"Sabagay. Pero ba't wala paring siyang boyfriend o girlfriend?" Tanong niya pa.

Hays! Kachismosa ng babaeng to.

"Siguro lowkey lang sila. Para safe." I arched my brow while saying jokingly.

"Hahaha. Oo nga noh. I just hope he is truly happy. Nowadays kasi people are so judgemental without the ' whole truth and nothing but the truth ' hahaha." She laughed loudly making me joined her.

"Wait tawag na pala ako ni insan. Wait lang ah." She said while going to her cousin making me nod at her.

***

"Hays  kapagod pala talaga pag momodel. Ayaw ko na." She huffingly said." Ang metikoluso pa ni insan. Hay ewan ko" she added.

" Okay lang yan. Tapos na naman na. Tsaka at least nakatulong ka diba?" I comforted her. " Tara. Snacks tayo. Bananaque tsaka juiz "

" Wow, te. Nagtitipid." She said wide- eye.

"Yup. For future purposes." I said wiggling an eyebrow.

"Hoy, anong pinaplano mo huh? Dapat na ba akong matakot? She asked faking a horrified expression

"Ewan sayo. Ang O.A mo naman." I said annoyed. " Tara na nga. I said standing up.

"Wait. Tuloy parin naman tayo sa snacks diba?" Takbo niyang tanong para makasabay sa akin.

"Nope. Nabadtrip mo na ako. Uwi na tayo. Pagod na ako" I said observing her reaction.

Bumusangot yung mukha niya tsaka may binulong- bulong.

"Paasa talaga!" Rinig kong sabi niya.

"Yes Yiel? "I asked smiling.

"Wala. Hehe.  Tara uwi na tayo." Pilit ngiti niyang sabi.

"Very good." I grinned.

Natuloy ang naging snack namin at kitang kita ko talaga kung gaano kagutom ay este kasaya si Yiel.

Siyempre. Minsan nalang namin to magawa. Ang magbonding. After that, umuwi na ako sa amin. Kasama ko pala si Mang Seldong, ang aming driver.

"Salamat, Manong" sabi ko ng makarating sa bahay.

"Walang anuman po ma'am. Sige na po. Pahinga na kayo, mukhang pagod kayo eh." puna niya.

"Okay po. Kayo din " mahina kong sabi sabay hikab.

Pagpasok ko sa sala, walang tao kaya' t di ko maiwasang ngumiti ng palihim.

YES! Sabi ko sa isip ko.

Siyempre nahihiya akong kumausap. Hindi ko kasi alam kung anong sasabihin. And I despise awkward conversations.

It makes me realized how poor I am in communication.