Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

1: Winter Bar

Theron POV


I'm Theron Dela Cruz, back then, the church was my home, and serving god was my will, but suddenly everything changed when one of his decisions was unacceptable.

I have a fiance, I'm already committed to her, and it already comes to the "If it's not her who I'll be my wife then no one should," that's how I commit to her.

When our wedding was already set God played with us, he gave my wife a disease that was too impossible to cure but she promised me that she would fight no matter what.

In exchange our wedding got canceled I remember she said to me that day "Let's stop this wedding, while we're not sure if I will be able to survive this disease, I know you're excited but I don't want to be selfish, I don't want to marry you and leave you after." When she said that I just nodded and walked away from her.

I don't want to see her again, because she's not the wife I committed to anymore, she changed a lot, I know it. My family and her family kept calling me telling me to visit her but again and again, they just received the same response "Not until, until my Winter came back, please tell her to come back, I will still marry her."

The last time I saw her was 4 years ago, she was too weak, that's not my wife, I kneeled to her when I saw her "Please, give me back my wife! Where is she?" I cry like a child in front of her, while she's not responding to me, she just cries.

"Uhm excuse me, sir, magsasara na po kasi kami, pwede na po ba kayong umalis?" Bigla ay may isang babaeng nagsalita sa harapan ko.

Na sa bar ako ngayon at puro inom na naman ang inaatupag, kinuha ko na ang last shot ko at diretso itong tinungga, tumingin ako muli sa babae nakatitig ito sakin.

Maganda, makinis, mukhang mahinhin, at mataray, napaisip tuloy ako kung bakit dito pa sa bar ang napili niyang trabaho "Ano bang pakeelam ko?" bulong ko sa sarili.

"Sir?" Nagtatakang tingin sakin ng babae, mukha siyang inosente.

"Anong pangalan mo?" Wala sa katinuang tanong mo.

"Ako po si Winter, pero sir hindi kita type ha baka type mo ako normal lang naman yun kasi maganda ako kaso di kita type mukha kang broke gusto ko yung mayaman, pogi ka naman sana sir kaso parang dika naliligo kadiri, ayy joke lang po!" Tumatawang ani niya.

Natulala na lang ako bigla Winter madaldal siya di katulad ng asawa ko na sobrang hinhin. Napahawak ako sa ulo ko at napabulong na "Bakit ko ba sila kinukumpara?"

"Anong sabi mo, sir? Baka balak mo na ako bilhin ha, sir dimo kaya presyo ko! Masyado akong pricey kita naman kung bakit diba? Maganda, sobrang ganda, magaling rin sa kama, keme!" Pagbibiro niya sakin na para bang matagal na kaming magkakilala.

Natulala na lang ako sa kanya, ano ba ito, bakit parang nagiging interesado ako sa kanya? Dahil ba parehas sila ng pangalan ng asawa ko?

"Hey, Miss, let me clear things up for you, I already have a wife, you're not my type, don't talk to me again." I used my serious tone to end our conversation and leave her.

I should not use anyone to accompany me. Not someone who also has the same name as her.

NAGISING ako na sobrang sakit ng ulo nag vibrate ang cellphone ko kaya agad ko itong kinuha at nakitang tumatawag doon si mama.

"Nak, musta kana?" Bakas sa tono niya ang pag-aalala.

"Magaling naba siya, ma?" Wala sa sariling tanong ko.

"Siya pa rin ba ang aalalahanin mo e pinababayaan mo na nga sarili mo, paano kung gumaling na nga siya, at ikaw naman ang nagkasakit?" nagagalit na ani niya.

"I know, ma, aalagaan ko na po ang sarili ko, tell me if she's okay na para mapakasalan ko na siya," malambing kong ani.

"Bisitahin mo siya, baka di kana niya kilala niyan, sige ka!" Pagbabanta ni mama.

"Imposibleng kalimutan ako, ma! Alam mo 'yan!" Tumatawang ani ko.

Pero paano nga kung nakalimutan na niya ako? Paano ako?

Nagkamustahan lang kami at ang bango ngayon dahil walang sapilitang pag bisitang naganap, ano kayang bago?

Hinayaan ko na lang at bumangon na para maligo, nagsabi ako sa mga kaibigan ko na makikipag-kita ako sa kanila ngayong araw.

Pumasok na ako sa banyo ng apartment ko, habang naliligo ay may biglang nag doorbell.

"Sino naman kaya yun? Alasotso pa lang ha, teka lang!" Sigaw ko.

Nagtapis lang ako ng twalya sa ibaba ko, at pumunta na sa pintuan. Pagbukas ng pintuan ay bumungad sakin ang isang pamilyar na babae.

"Aaahhh Putangina ka bastos! Bakit nakaganyan ka lang! Hoy sir sabi ko sayo di kita type ngayon lalandiin mo ako gamit 'yang masarap mong katawan, matigas ba 'yan! Joke lang hoy mag damit kana!" Sunod-sunod na sabi niya at para itong mag megaphone sa lalamunan sa sobrang lakas ng boses, Winter bar.

"Ingay, ang aga-aga. Kasalanan ko pa e bigla ka pumupunta sa condo ko, di ko naalalang binigay ko sayo address ko or any information about me, tell me nga are you stalker?" Ngingiti-ngiti kong ani sa kanya. I don't have any idea while I'm smiling, I just feel it.

"Bobo ka! Magbihis ka muna bago ako kausapin nakakadistract katawan mo!" Namumulang ani neto. Cute

"Okay, Ms. Winter Bar, come in and sit there, I'll just finish my shower. " I told her at tinuro ang sofa.

Dumiretso na ako ng bathroom para tapusin agad ang pagligo ko, I don't know what happened but suddenly I want to finish my bath as fast as I can.

This is nothing, this is just because I have guess nothing more "Don't overthink Theron, this is nothing, it's just one of distraction nothing more, you already have a wife." I said to myself while looking at my reflection.

"Don't feel too overwhelmed, Theron."

____________________________________________________________________________

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro