Yeni bölüm atacağımı şuan hatırladım dbdjslbw yazım yanlışlarım vardır muhtemelen çok özür dilerim şimdiden iyi okumalar dilerim

Sabah erkenden kalkmıştık Yeonjun artık okula başladığı için normal bir düzen oluşturmamız gerekiyordu .

"Anne "

"Efendim"

"Aytık okula gitmeşem olmaj mı?"

"Neden"

Yakasını düzeltip dikkatimi Yeonjun'a verdim.
Dudaklarını büzüp kolunu boynuma sardı

"Eyken kalkmak iştemiyoyum"

Yanağına öpücük kondurup öyle bir lüksünün olmayacağını açıklayıp yoongi ile dalga geçmek için salona gittik.

Yeonjun'un paldır küldür salona inmesiyle yoongi uykulu gözlerini açıp oturma pozisyonuna geçti.

Biz onun suratına sırıtırken o yorgun sesiyle bize baktı

"Günaydın"

"Günaydın"

"Yünaydın baba!"

Yeonjun yoongi'ye sarılıp yanağından öptü tabi gülmekten de ayrı kalmadı

"Baba yüjüne yenk gelmiş"

"Seninle uyandım ya ondandır"

"Yok yok gerçekten renk gelmiş yoongi, baya gençleşmişsin "

Yoongi sol eliyle çenesini kaşıyıp sırıttı

"Uykumu aldım uzun zamandan sonra ondandır"

"Sen öyle diyorsan"

Yeonjun ile ben masaya geçerken yoongi lavaboya gitti tabi gitmesiyle gelmesi de bir oldu.

"Minji bu ne tanrı aşkına "

Elindeki havluyla yüzünde ki boyaları silen eski kocama gülmeden edemedik.

Yoongi ne kadar yaptığımızın çocukca olduğunu söylesede kendi de gülüyordu . Fenamı oldu işte yüzüne renk getirdik.

"Anne "

"Söyle bebeğim "

Yeonjun elinde ki çatalı masaya koyup yoongi ile bana baktı.

"Hep beyabey yaşasak olmaj mı?"

"Yeonjun bunu konuşmuştuk"

"Ama okuydakiley benimle dalga geçiyoy"

Son cümlesiyle içtiğim kahve boğazımda kaldı.

"Ne dedin sen!"

Yoongi'nin sinirli çıkan ses tonununa rağmen Yeonjun pek bir tepki vermemiş sadece omuz silkmişti.

"Hepşi benimle eyleniyoy, heykesin anne babaşı beyabey. Şij niye böyleşinij"

Oturduğu sandalyeden inip koşarak servisine yönelmişti. Yoongi elinde ki çatalı sıkmaktan takımımı bozmuştu.

"Minji sence ne yapmalıyız"

"Bilemiyorum yoongi"

Yoongi saçını bir kaç defa oynamış aklına fikir geldiğini belli edercesine hızla bana bakmıştı.

"Benim bir arkadaşım var"

"Eee"

"Arkadaşım terapist "

Yarım kalan kahveden içtim. Soğumuş bu yanlız

"Sağol kalsın terapistin yüzünü bir yıl çok gördüm "

"Terapiste mi gittin ? Neden?"

Düşünür gibi yapıp sırıttım

"Eski kocam beni ilk gecemizin sabahı boşayıp, hamile bırakınca insan ruhsal bunalıma giriyor "

Yoongi gözünü kaçırıp dudaklarını kemirdi.

"Özür dilerim Minji, ben böyle şeyler yazacağını bilsem asla-"

"Yapardın yoongi "

"Ne?"

"Yapmazdım diyecektin muhtemelen ama yapardın aynı şeyleri, neyse boşver de ne yapacağız biz"

"Arkadaşım aile terapisti ilk ikimiz gidelim sonrasında Yeonjun'u da alırız ne dersin?"

Amy masayı toplarken bende koltuğa yayıldım. Fena fikir değildi aslında

"Aslında fena fikir değil "

Yoongi de yanıma oturmuş kafasıyla onaylamıştı.

"Bence deneyelim Minji eminim yardımcı olacaktır bize. Hem"

"Hem?"

Yoongi derin nefes alıp kafasını eğdi.
Birazcık beklemiş söyleyeceklerini kafasında tartıp konuştu.

"Biz önceden toyduk, ben, ben bilmiyordum Minji böyle mükemmel bir aile olabileceğimizi, sana Yeonjun'a sahip olmak korktuğum gibi değilmiş"

Anlaşılan terapist bugün ben olacaktım. Yoongi'yi bölmedim sadece içini dökmesini bekledim.

"Tekrar denemek istiyorum. Yeonjun bensiz büyüdü bu yaşına kadar ama ben bundan sonrası benimle olsun istiyorum. Senin ve oğlumla vakit geçirmek istiyorum"

"Bu basit bir karar değil yoongi farkındasın demi? "

Yoongi ellimi ellerinin arasına alıp ilk defa gördüğüm gözyaşlarıyla baktı bana.

Ağlıyordu . . .

"Minji ben sana aşık oldum, biliyorum geç oldu, farkındayım hepsi benim yüzümden ama bu sefer yemin ederim art niyetim yok sana karşı. Seni seviyorum Minji"

Şaşkındım senelerimi adadığım adam bana aşık olmuştu, her gün beni sevsin diye tanrıya yalvaran benim dileğim kabul olmuştu.

"Sende beni sev-"

Ellerimi hızla ellerinden çektim

"Seni sevmiyorum yoongi, eski Minji değilim farkındaysan. Hiçbir insan aynı kalmıyor anlayacağın. Eski sevgim yok sana karşı"

Yoongi çekinmediğini belli edercesine gözlerindeki yaşı silmemiş üstüne daha fazla akıtmıştı.

"Başka birini-"

"Sevdiğim kimse yok yoongi, sevmekten korkar oldum ben, yeni insanlar tanırken çekinen bir insana döndüm artık."

"Peki seni tekrar kendime aşık edersem?"

"Toparlanacak gücüm yok yoongi "

Yoongi tekrar ellerimizi birleştirmiş yalvarır gözlerle bakmıştı bana

"Yemin ederim öyle birşey olmayacak. Deneyelim Minji hem ne kaybederiz ki ;"

"Düşünmeme izin verir misin?"

Yoongi hızla kafasını sallamış gülümseyerek elimin üzerini öpmütü.

"İstediğin kadar düşün sevgilim "

Yutkundum sadece

"Terapiste gidelim yoongi "

"Gidelim sevgilim, nasıl istersen öyle olsun yeter ki için rahat etsin "

Yoongi itirafından sonra arkadaşını aramış randevu almıştı. Zaten çok durmamış evine gitmişti.

Beni düşüncelerim ile yanlız bırakmıştı

Kafa dağıtmak için bahçedeki çiçeklerle ilgilenmeye başlamıştım. Havaların yavaş yavaş bozmasıyla bahçe de ki çiçeklerde solmaya başlamıştı.

"Hanımım sıcak çay getirdim "

Arkamdan seslenen sese dönüp baktım. Kırklı yaşların sonlarında olduğu belli olan hizmetli kadına gülümseyerek getirdiği çayı kabul ettim.

"Saygısızlık yapmak istemem ama iyi düşünün efendim "

"Anlamadım "

Kadın çekindiğini belli edercesine konuştu tekrardan

"Kocam ile kızım küçük yaştayken ayrıldık, beni terk etti "

Kadın derin nefes almış kaldığı yerden devam etmişti

"Pişman olup geri döndüğünde onu affetmedim "

"Doğru karar vermişsindir belki;"

"Kızım büyümeye başladığında babasını aradı tek ben yeterli olamadım sonra "

"Sonra?"

Kadın göz yaşlarını tutamamış ağlamaya başlamıştı. Kolundan tutup oturmasını istedim biraz daha sakinleşip kendine geldi

"Onu kaybettik. Umarım doğru kararı verirsiniz barışın demiyorum elbette ya da onu silin sadece iyi düşünün efendim herşeyi tartın içinizde"

Biraz daha sohbet etmek istemiştim karşımda ki bayanda öyle bir içtenlik vardı ki konuşmak istemiştim onunla

"Kendinizi bir çiçekle adlandırmak isteseniz o ne olurdu hanımım "

Farklı bir soruydu. Biraz düşünmüş en iyi kararın ne olacağına karar vermek istemiştim.

"Galiba mezarlık çiçeği olurdum"

"İris mi?"

"Evet"

Tatlı bayan kıkırdamış beni reddetmişti

"Sizce neyim peki?"

"Bence orkidesiniz "

"Aselet anla-"

"Normal Orkide değil efendim, hayalet orkidesi gibisiniz."

"İlk defa duyuyorum? O türü"

"Evet çok nadir bir türdür aynı zamanda eşsiz. Size öyle bir çiçeksiniz efendim bir tarafınız zerafeti temsil ederken bir tarafınız eşsiz olduğunuzu gösteriyor"

Ne kadar biraz daha sohbet etmek istesem de kadının işi çıkmış gitmek zorunda kalmıştı.

Ben ise biraz daha düşüncelere boğulmuş sonunda Yeonjun gelince birazcık kafa dağıtmıştım. Yarın terapiste gidecektik daha fazla düşünmeme gerek yoktu