Wiktoria trafiła do dormitorium z Lile Evans, Dorcas Meadowes, Alicją Spinnet i Kate Bird. Kate i Dorcas były najlepszymi przyjaciółkami Lily, a Alicja była lekko niezdarna i wycofana. Wiktoria chcąc ograniczyć przebywanie w towarzystwie Dorcas do minimum, zaczęła rozmawiać z Alicją.

-Może będziemy kolejno zadawać pytania?-Zapytała Wiktoria, dosiadując się na łóżko Alicji.

-Więc, skąd jesteś?-Zapytała niepewnie Alicja.

-Urodziłam się w Anglii, ale z powodu pracy Ojca mieszkaliśmy długo w Honolulu-Odpowiedziała Wiktoria.

-Masz chłopaka?-Zapytała Wiki.

Alicja lekko się zaczerwieniła, na co Wiki przysiadła się bliżej.

-Chodzę z Frankiem Longbottomem-Powiedziała cicho, zerkając na Dorcas.

-Tylko nikomu nie mów-Poprosiła niepewnie.

-Nie powiem-Obiecała Wiktoria.

-Kim są twoi rodzice?-Zapytała Alicja, opierając się plecami o ścianę.

-Mama jest magomedykiem,  a tata jes...by...jest! łamaczem klątw-Powiedziała.

-Wybacz, ale czy on żyje?-Zapytała niepewnie Alicja.

Wiktoria w odpowiedzi wzruszyła ramionami.

Rozmawiały jeszcze ze sobą, aż Lily zaproponowała, aby wszystkie zagrały w prawda/wyzwanie.

-Ja muszę iść-Stwierdziła Dorcas, po czym poprawiła włosy i wyszła.

Butelka po soku dyniowym wskazała Wiktorię.

-Pytanie-Powiedziała dziewczyna.

-Co masz do Dorcas?-Zapytała Lily.

-Przyjaźnię się z Huncwotami. Dorcas próbowała podać Syriuszowi amortencję-Powiedziała oburzona Wiktoria.

-Nie możliwe-Powiedziała zszokowana Lily, kręcąc głową.

-Pisała mi o tym, ale myślałam że to żart-Powiedziała Kate, patrząc ze wstrętem na zamknięte drzwi.

-Ona...nie-Szeptała Lily, wciąż kręcąc głową.

-Lilcia-Powiedziała Kate i przytuliła rudowłosą.

Alicja i Wiki spojrzały na siebie, po czym dołączyły do uścisku.

Po jakimś czasie Kate wyciągnęła z kufra butelkę skrzaciego wina i miło spędziły czas. Ledwo do pokoju wróciła Dorcas, a wszystkie stwierdziły, że już późno i pora spać.

Następnego dnia Wiktoria wstała jako pierwsza. Była godzina siódma rano, więc ruszyła do łazienki. Po piętnastu minutach wyszła i obudziła dziewczyny, następnie zmierzając do Huncwotów.

Weszła do ich pokoju i prawie dostała zawału. Cała podłoga była w ubraniach, kociołkach, piórach i papierach po cukierkach, a przynajmniej tylko to zidentyfikowała. Pokręciła głową i podeszła do pierwszego łóżka z brzegu. Było to łóżko Remusa.

-Remus-Powiedziała cicho.

Chłopak powoli otworzył oczy i uśmiechnął się.

-Pora wstawać-Powiedziała i ruszyła dalej, a chłopak zniknął w łazience.

-Rogaś-Powiedziała, szturchając Pottera palcem w ramię.

Potter był bardziej odporny, lecz w końcu niechętnie otworzył oczy. 

-Dzień dobry-Ziewnął i ruszył do łazienki, mijając się w drzwiach z gotowym Remusem.

-Peter-Powiedziała Wiktoria, ruszając ramieniem chłopaka.

Peter krzyknął i błyskawicznie otworzył oczy.

-Dzień dobry?-Zapytała niepewnie, po czym ruszyła do Blacka.

Black jako jedyny miał zasłonięte kotary wokół łóżka. Wiktoria odsłoniła je i z aprobującym mruknięciem spoglądała na Blacka śpiącego bez koszulki.

Po kilku minutach podziwiania postanowiła obudzić Śpiącego Królewicza.

-Łapciu-Wyszeptała, delikatnie przeczesując dłonią włosy chłopaka.

Black w odpowiedzi jedynie się uśmiechnął.

-Syriusz-Powiedziała, głaszcząc policzek chłopaka, lecz ten wciąż spał.

-Black-Zanuciła, cmokając go w policzek.

Syriusz z szerokim uśmiechem otworzył oczy i cmoknął ją w usta.

-Dzień dobry-Powiedział zachrypniętym głosem, po czym ruszył w stronę wolnej łazienki.

Wiktoria przez chwilę stała oszołomiona w tej samej pozycji, po czym dosiadła się do Remusa i czytała mu księgę przez ramię. Była to historia o dziejach Wilkołaków.

-Biedni-Stwierdziła, gdy Remus zmienił stronę.

-To potwory-Mruknął chłopak.

-To skrzywdzeni ludzie. Należy ich traktować normalnie i pomóc w potrzebie-Powiedziała oburzona, szturchając palcem ramię chłopaka.

-Jakbyś spotkała jakiegoś człowieka obarczonego Likantropią, to prędzej byś go przeklęła, niż pomogła-Powiedział Remus i zamknął skończoną księgę.

-Nigdy!-Zaręczyła Wiktoria.

-Widzisz Remi, możesz jej powiedzieć-Powiedział zadowolony Peter, po czym dopiero dotarło do niego co uczynił.

James i Black wydarli się na chłopaka. Peter zasłonił usta, a Remus miał łzy w oczach.

-Remi, czy ty...-Zaczęła niepewnie Wiktoria, a chłopak przytaknął.

-Remi!-Zawołała, mocno przytulając Lupina.

-Nie martw się. Wszystko będzie dobrze-Uspokajała go.

-Jestem niebezpieczny!-Zawołał Lupin.

Dziewczyna prychnęła.

-Prędzej seksualnie niebezpieczny-Powiedziała ze śmiechem.