Nie potrafię już oglądać seriali,
Za dużo wspomnień,
Za to nakupiłem sobie konwalii,
Chcę aby one ozdobily mój kamień,
Nie wytrzymuję tego już,
Chcę aby to był koniec,
Moich rzeczy nikt ani rusz!
Miotam się niczym poroniec,
Biedna dusza,
Zatopiona w obojętności,
Ona już się nie rusza,
Jest tylko skorupa w swej okazałości.