Niebo doskonale wie co zrobiliśmy źle.
To wszystko mogłoby się nie zdarzyć.
Dlaczego kiedy wszystko było nie tak,
słońce uśmiechało się szyderczo?
Czy nie powinien padać deszcz?

Nie ostrzegły nas wszechwiedzące,
starożytne i tajemnicze gwiazdy.
Piramidy nie popękały wzdłuż z żalu.
A przecież mogły to zrobić, pocieszyć.
Jak mamy się teraz zachować, co zrobić?

Złote korony królów błyszczycie na niebie.
Uczyńcie ten zaszczyt, wskażcie drogi bezpieczne.
Którędy mamy się czołgać by was dosięgnąć?
Wy nie wątpicie w nasze zdolności, naszą zuchwałość.
Patrzycie na nas stokrotki, jakbyśmy byli jednymi z was.