Leży na stole
niepotrzebne nikomu
-sterta odłamków
w bicie serca ułożonych.
Myślisz sobie:
A na cóż to komu,
gdy tylko ból wyciska z nozdrzy?

Leży na stole,
w rękach się prószy.
I ściągasz obrus...
Siła niewidzialna zewsząd się łuszczy.
Nagle zerkasz
-już po kurzu.

***

Wiersz z dedykacją dla wszystkich alergików😘😇