Jestem zmęczona, nie mam już siły
Wszystko się wali, nikt nie jest dla mnie miły.
Znalazłam sposób!
Znam rozwiązanie!
Wyciągam żyletkę, dziś ominie mnie wszystkich olewanie.
Robię pierwszą kreskę, drżącym
niepewnym ruchem.
Drugą pewniejszą i jakimś cudem
Wszystko zanika. Świat się rozmazuje, nagle moje drzwi otwierają się z hukiem.
Matka płacze, ojciec drży. Prawdę mówiąc nie obchodzą mnie ich łzy.
Po karetkę dzwonią, jadę na sygnale, dojeżdżam na miejsce. Nagle wszystko staje się białe. Nie rozumiem ich, straciłam zbyt wiele krwi, nie powrócę do nich. Więc po co te łzy?
" Nareszcie koniec" myślę. Zamykam oczy, serce ustaje, odeszłam od nich
Uśmiech na ustach pozostaje.

Żegnajcie