Dzisiaj drugi wiersz tej samej dziewczyny do swojego brata. Zapraszam!

Braciszku kochany!
Dzisiejszego dnia,
Przyszłam do ciebie.
Aby powiedzieć Ci prawdę.
Wyznać uczucia prawdziwe,
Które w sobie kryje.
Jednak ty zacząłeś się śmiać.
Trochę mi się smutno zrobiło
Kiedy pytałeś się czy ktoś mnie przysłał.
Ja z głębi serca mówiłam.
Na początku żałowałam,
Że Ci to powiedziałam.
Jednak teraz nie żałuję.
Bo czego?
Prawdy?
Mam tego żałować?
Nigdy!
Czy to wstyd kochać własną siostrę?
Bo dla mnie jest dumą to, że kocham moich starszych braci.
Słów mi już brakuje.
Brakuje mi miłości.
Wiedz, że wieczorem kiedy leżę w łóżku,
To dużo rozmyślam.
Mysle sobie o was, o naszej rodzinie.
Teraz jednak w szczególności o was.
O moich braciach, których kocham nad życie.
Myślisz pewnie, że żartuje.
Jednak to jest całkowita prawda.
Przemyśl to.
Ja będę czekać.
Czekać na moment, w którym to ty zrobisz pierwszy krok.
Może kiedyś to się zdarzy.
Spójrz na mnie, wzrokiem pełnym uczuć.
To wystarczy.
Ja wszystko rozumiem bez słów.
Kocham...