Ludzie innych przyjaciółmi nazywają,
Lecz czy pojęcie to naprawdę znają?
Przyjacielem jest ten, kto zawsze przy nas zostaje,
W razie kłopotów wsparcie swoje nam daje.
Z przyjacielem możecie śmiać się i smutki swoje wylewać,
Nawet, jeśli będziecie się na siebie gniewać,
Pogodzicie się, do siebie wrócicie.
Z przyjaciółmi piękniejsze wydaje się życie,
Możesz im wszystko, co ci leży na sercu powiedzieć,
A oni na pewno będą wiedzieć, Jak ci dopomóc, dobrze doradzą
I twych tajemnic nigdy nie zdradzą.
Dobrze cię znają, a ty tak samo ich znasz,
Zawsze zaufanie do nich masz. Bardzo boli przyjaciela utrata, Czujesz wtedy, jak twoje serce się na kawałki rozpada.
Tęsknota za nim może tak wielka być,
Że nie wiesz już co robić, jak masz żyć.
Zapomnieć o nim próbujesz,
Ale smutek nadal w serce cię kłuje,
Bo ten przyjaciel w twym sercu bardzo ważne miejsce zajął
I żadne złe myśli go nie wygnają. Zawsze będzie dla ciebie kimś ważnym,
Osobą, z którą razem dzieliliście łzy,
Że pozwoliłeś mu odejść bardzo żałujesz,
Wielki ból z tego powodu czujesz,
Ale zawsze musisz mieć nadzieję,
Że jednak wróci do ciebie.
Nie powinniśmy zapominać przyjaźni,
Nawet tych z lat dawnych,
Bo los podstępny może
Znów nas postawić na swojej drodze.
Przyjaźń jest rzeczą bardzo ważną,
Spotka ona osobę każdą,
Czym jest przyjaźń nigdy nie zapominajmy
I o przyjaciół swych dbajmy.

I znowu wiersz o tematyce życiowej, tym razem o przyjaźni. Napisałam go jakoś czas temu, ale zapomniałam dodać. Pisany po dwumiesięcznej przerwie od pisania wierszy, więc jest taki sobie ;_; Mam jednak nadzieję, że komuś się spodoba :)