Śmierć każdego z nas czeka,

Bo ulotne jest życie człowieka,

Niczym jesienne liście na wietrze niesione.

Chociaż każdy z nich w inną poleci stronę,

To ten sam los spotka każdego,

Kiedyś zniknie, uleci jak dym z ogniska palonego.

Śmierć z kosą na każdego z nas czeka.

Coraz szybciej czas ucieka.

W klepsydrze piasek się przesypuje.

Koniec naszego żywota zwiastuje.

Jeden niewłaściwy ruch pionków życia,

A już może być koniec naszego na ziemi bycia.

Przez jedną zmianę, jedną decyzję złą,

Możemy szybko zakończyć egzystencję swą.

I pójść tam, gdzie po śmierci idziemy,

Chociaż sami nie wiemy,

Czy jest to piekło,  czyściec czy niebo,

Czy coś zupełnie innego.

Jednak jedną rzecz napewno wiemy,

Kiedyś wszyscy umrzemy.

Wiem. Chujowy. Ale wstawiam po prawie dwóch miesiącach nieobecności. Przepraszam, miałam szlaban. Dedykuję go Dyed_Princess, która kilka miesięcy temu poprosiła mnie o wiersz o Śmierci. Przepraszam, że taki słaby.
Ostatnio mam pewne problemy, więc nie spodziewajcie się u mnie optymistycznych wierszy. Jak się komuś to nie podoba, to niech nie czyta. Ja poprzez pisanie wierszy pomagam sama sobie i uzewnętrzniam swoje uczucia. Dziękuję.