Samotny Żeglarz

Fale jego łódź otulają
Tylko one jego myśli znają
Tylko one mu coś szeptają

Fale jego łódź podnoszą
Fale go do snu kołyszą
Tylko one go usłyszą
Ale także pustkę przynoszą

W jego oczach ten płomień zgasł

Zawsze ma czas wysłuchać duszy, w której słychać troski wrzask

Nawet nie ośmieli się wplątać w jego umysł myśl
Że ktoś za nim tęskni dziś

Słońce pieści jego skórę
Co podnosi kąciki ust jego czasem delikatnie w górę

Dla morza jest jak kropla wody
Pokonuje samotności schody

Jego uśmiech markotnieje
Kiedy widzi jak siwieje

Chciałby zostać pokochany
A tym czasem gubi nawet własne myśli, zapomniany

"Czy to człowiek tam daleko?
Niee... To morze niesie echo."

____________________________________________________________________________