On siedzi w samym środku mnie, w samym centrum.

On rozwala mnie od wewnątrz, serce i żebra.

On taki bez uczuć, a jednocześnie nimi przepełniony.

On taki zły, a w pewnym sensie też i dobry

On sprawia, że czasem tylko wzdycham, a czasem wylewa łzy.

Ale nie zmienia tego, że wciąż chce mieć cię przy sobie.

Jak najbliżej.

On, czyli ból.