/Wiktor/

Kolejny miesiąc, a Nowy się nie budzi. Górska dawała mu małe szanse na wybudzenie się. Ale ja wiedziałem, że się wybudzi. Wierze w to. Obecnie byłem u Nowego. Za pół godziny miałem zacząć dyżur ale chciałem jeszcze porozmawiać z Górską na temat Nowego.

-Brakuje nam ciebie Nowy. Hachi codziennie czeka na ławce przed szpitalem, a wieczorami jest przy tobie.- Powiedziałem patrząc na niego.- Przyjdę jeszcze dziś do ciebie. Dobrze? Poczytam ci twoją książkę którą przyniósł Hachiko.- Powiedziałem wstając z krzesła. Wyszedłem z sali i poszedłem do Beaty. Rozmawialiśmy trochę na temat Nowego po czym zacząłem iść do wyjścia ze szpitala. Na ławce siedział Hachi, a przednim stali... Dziennikarze. Osoby na mój widok od razu podeszły i zaczęli wrzeszczeć. Nagle Hachiko staną przede mną i zaczął warczeć na nich. Ci od razu się uspokoili.- Dzięki Hachi. A teraz można wiedzieć o co chodzi?- Spytałem się patrząc na reporterów.

-Dostaliśmy informacje, że ten pies czeka na nieżyjącego właściciela.- Powiedział jeden z dziennikarzy. Westchnąłem głośno i poszedłem z dziennikarzami pod kawiarnie.

-Po pierwsze. Właściciel Hachiego leży w szpitalu we śpiączce już 3 miesiące. Po drugie. Hachiko uratował miesiąc temu dziecko. Na pytania od powie wam doktor Górska.- Powiedziałem i poszedłem do bazy.

-Wiktor chodź szybko.- Powiedział Artur, a podszedłem do stołu gdzie wszyscy patrzyli na laptop gdzie była jakaś reporterka na tle szpitala.

-Jesteśmy obecnie pod szpitalem w leśnej górze gdzie pies imieniem Hachiko wiernie czeka na swojego właściciela. Którym jest ratownik medyczny Gabriel N. pseudonim "Nowy" który obecnie znajduje się w śpiączce farmakologicznej już 3 miesiące. Pies pana Gabriela miesiąc temu uratował 4-letniego chłopca. Pani doktor Beata G. daje Panowi Gabrielu małe szanse na wybudzenie się ze śpiączki. Jednak koledzy i koleżanki z pracy pana Gabriela wierzą, że się obudzi. Mówiła państwu Marta S.- Wszyscy na te słowa popatrzyliśmy na siebie. Następnie zaczęliśmy dyżur.