THE next day, Hazel became busy with the Higher Supreme Council. She’s sitting on her swiveling chair as she was reading a paper when someone entered the HSC room.

“What the hell are you doing here, Mr. Lanchester? I thought, you’re busy with your training?” she irritatingly asked. “Pabaya ka pala sa team mo,” dugtong niya.

“I’m here because of Ramses, not you to question me with my training.” malamig na sumbat niya. “Where is Ramses?”

“Itanong mo sa lamesa ko baka sagutin ka niya,” sarkastikong sagot nito at ipinagpatuloy ang binabasa.

Mukhang mainit ang ulo ng gago. Ano na naman kaya ang problema nito? Tanong ni Hazel sa kaniyang isipan.

“I’m not fucking playing with you, Ms. Cereneo. Where the hell is he?” malamig na tanong muli nito.

“Secretary lang ako hindi assistant ng kaibigan mo,” marahan na usal niya at nag-iwas ng tingin kay Tyron. “Huwag kasing bibig ang gamitin sa paghahanap, may mata ka naman…” she murmured.

“What did you say?” kunot-noong tanong ni Tyron.

“Sabi ko, mata ang gamitin mo sa paghahanap, hindi bunganga,” she repeated.

Umigting ang panga ni Tyron. Naglalagablab ang galit sa kaniyang mga mata.

“Ms. Cereneo, sagutin mo ako ng maayos!” malamig at medyo tumaas ang kaniyang pananalita.

Ano ba ang trip ng lalaking ‘to? Ang bilis magbago ng mood. Hanapan ba ako ng taong nawawala. Kaasar!

Napatayo si Hazel, humalukipkip. “Bakit kita sasagutin ng maayos, nanliligaw ka ba?” Pilyang tanong ni Hazel.

“Are you fucking crazy?” he hissed. “What the hell?” he cursed.

“Huwag mo akong mamura-mura, Lanchester!” inis na bulyaw ni Hazel. “Kung magmumura ka, doon ka pumunta sa divisoria dahil mura ang mga bilihin roon!” sarkastikong ani Hazel.

 Humakbang siya papalapit kay Hazel, malamig ang titig nito.

“Who the hell are you to talk back?” malamig at malalim ang boses na sambit nito.

She scoffed, sardonically. “I told you, I’m Satan’s grand daughter…” she uttered, mockingly. “And being Satan’s grand daughter… is savage.” She added, nonchalantly.

His jaw tightened.

“Pasalamat ka babae ka…” malamig na usal nito. “…kung hindi baka nakahandusay na sa sahig ang katawan mo.”

Nanghahamon ang tingin ni Hazel. Nakikipag-matigasan.

“Kung hindi lang ikaw ang Governor ng department natin…” she mimicked as she trailed off, “…baka matagal na kitang sinapak sa mukha at malamang nakahandusay ka sa sahig ngayon.” She continued, mimicking what Tyron had said.

“What?”

“Ha? Hakdog!” sarkastikong usal ni Hazel.

Tumayo si Hazel mula sa kaniyang pagkakaupo at kinuha ang iba pang mga nakakalat na papers sa kaniyang table.

Akmang aalis na si Hazel nang bigla siyang higitin sa braso ni Tyron kaya napasandal siya sa gilid ng kaniyang lamesa at tumama ang kaniyang hita.

She groaned as she felt the excruciating pain in her thigh before glancing at Tyron.

“Ano ba talaga—” naputol ang sasabihin niya nang mapagtantong ilang dipa na lamang ang layo ng kanilang mukha sa isa’t-isa.

“Ikaw ano ba ang problema mo?” malalim ang boses na tanong ni Tyron habang nakatitig sa dalaga.

“L-lumayo ka nga…” mahinang sambit nito. “I can’t breath…” naputol ang sasabihin ng dalaga nang magbukas bigla ang pinto at sinalubong ang tingin ni Tyron ngunit sa hindi inaasahan, nagdikit ang kanilang labi at sakto naman na sumipol ang HSC Presodent.

“Oh, I think… nakakaistorbo ako?” patanong ngunit nakangising usal niya sa dalawa.

Mabilis na itinulak ni Hazel ang binata at tumikhim.

“Hindi naman, Kuya Ramses.” Iwas tingin na sagot niya. “Sakto lang ang dating mo…” napalunok siya. “Hinahanap ka ng lalaking ito at sa akin talaga lumapit.” Masungit na batid nito.

Ramses chuckled, teasingly. “Uh, bakit naman kasi hindi na lang mata mo ang ginamit mo sa paghahanap, Tyron.” Tudyo nito.

Sinamaan lamang siya ng tingin ni Tyron. “Nanggagago ka ba?” mura niya.

“Hindi… hindi ko nga naabutan na nagdikit ang labi niyo ng sekretarya ko, e.” tumawa muli siya.

“Aksidente lang ‘yon!” singit ni Hazel. “Hindi kami naghalikan, itigil mo ‘yan Kuya Ramses.”

“Halik pa rin ‘yon—”

“Hindi nga!” magkasabay na sabi ng dalawa at isang rason na naman kung bakit nagtama ang kanilang mata.

“Mga defensive…” iling na sambit ni Ramses, “…may nagkakatuluyan sa ganiyan.” Dugtong niya at naupo sa swiveling chair niya.

“Hindi nga kami magkakatuluyan—” napatigil si Hazel sa kaniyang binanggit at kinagat na lamang ang ibabang labi at nanahimik. “Bwesit ka talaga Kuya Ramses, isusumbong kita roon sa babaeng pinopormahan mo!” inis na angil niya at lumabas ng HSC office.

Humagalpak naman ng malakas na tawa si Ramses bago niya muling tapunan ng tingin si Tyron.

“Teka!” iminuwestra pa ni Ramses ang kaniyang kamay na tila pinapatigil ang kasama. Ngumisi siya. “May something sa inyo ni Hazel ‘no?” tudyo niya.

Napaismid si Tyron. “Me? Liking her? No way, pare!” iling na sagot niya.

“Kakainin mo rin lang ang sinabi mo, pare. She’s not easy to deal with. Mahirap makaalis sa gayuma ng batang ‘yon.” natatawang usal niya.

“What’s funny, Ram?” malamig na tanong nito. “Was it funny?”

“Tinatanong ko lang naman kung may something kayo ni Ms. Cereneo pero iba ang sagot mo…” humalakhak siya. “Masyado kang defensive, pare.”

“Hindi ako defensive. At wala akong pakialam sa babaeng ‘yon, tsk.”

Nagkibit-balikat na lamang si Ramses at lihim na humahalakhak.

“By the way, why are you looking for me?” kapagkwan ay tanong nito.

Tyron’s face was serious. “I’m… I’m not going home.” Pinal na sagot niya. “I lost my temper with Dad. I hate to say this but, he’s an asshole!”

“What happened? Did you argue?”

“Yeah, I caught him…” he trailed off. “…cheating,” he added, sarcastically.

Kumunot ang noo ni Ramses. “I thought Uncle Ben is a good man…” napailing siya, hindi makapaniwala. “May lahing gago pala.”

“Indeed a jerk,” Tyron agreed. “A man without balls.” He added, annoyingly.

Patango-tango lang si Ramses habang nagku-kuwento si Tyron sa kaniya at iniisip niya na hindi lang ‘yon ang rason kung bakit siya hinahanap nito.

Pilyang ngumiti si Ramses.

Was it… he wants to talk to me or it is the other way around? He thought in mind.

“I’ll go back to the field,” Tyron uttered getting his attention.

“Yeah, good luck.”

“And oh, by the way,” Tyron bit his lower lip but he looks serious. “Pagsabihan mo ang babaeng ‘yon. I don’t like her attitude… most especially her personality,” sabi niya at tumalikod na palabas ng HSC office.

Humagalpak ng tawa si Ramses habang iniisip ang eksena sa pagitan ni Tyron at Hazel.

“Tiklop na tiklop, Tyron…” he uttered, wickedly.

SAMANTALA, naglalakad si Hazel sa gilid ng field pagkatapos niyang ipapirma ang plano para sa University meet.

Ipinagsawalang bahala na lamang niya ang pagkakadikit ng labi nila ni Tyron ngunit ang nais niyang iwasan ay natagpuan na naman ng kaniyang mata sa baseball field.

“Nakakairita—shit ang hot niya…” impit na usal niya nang makita ang naghuhubad na si Tyron.

Napalunok siya. Nag-iwas siya ng tingin nang mapansin siya ni Tyron.

Habang naglalakad, nakakarinig siya ng sigawan. Nag-angat siya ng tingin at natulos sa kinatatayuan dahil sa bola ng baseball na papalapit sa kaniya.

Nanlaki ang kaniyang mata at iniharang ang kaniyang braso ngunit nag-bounce lang iyon sa nakapalibot na metal screen ng field.

Rinig niya ang tawanan ng mga baseball player sa buong field. Napatingin siya sa kinaroroonan ni Tyron at masama itong tinignan.

Hawak ni Tyron ang baseball bat kaya alam nito na siya ang may pakana.

“That’s funny!” sigaw ni Tyron.

Hazel’s brow shot in annoyance.

She sighed heavily and shouted back at him. “Ang saya mo siguro, ‘no?” she shouted. “Was it fun? Happy now?”

She saw him smirked.

“Of course. Your reaction makes me laugh!” Tyron shouted.

Nag-ohh naman ang kaniyang mga kasama na tila sumasang-ayon sa captain nila.

Dahil sa galit, hindi man lang niya napansin ang lalaking mula sa ibang departamento.

“Hey, are you okay?” someone asked her from behind.

Napalingon si Hazel.

Hindi niya kilala kung sino ito basta ang alam niya ay mula sa departamento ng mga inhinyero.

“I—I’m fine…”

“You’re shaking. Are you sure, you are alright?” muling tanong ng lalaki.

Lumingon siya sa pwesto nila Tyron at namataan niya ang lalaki na naglalakad palapit sa kanilang kinaroroonan na may seryosong tingin at naka-igting ang kaniyang panga.

“I’m alright… no worries but thanks to your concern—”

“Who the heck are you?” isang malamig at baritonong boses ang narinig nila.

Hazel was angry. She raised a brow and look at Tyron.

“Pare, mukhang hindi yata tama na pag-trip’an mo ang isang binibini.” Sabat ng lalaki mula sa ibang departamento.

Mas lalong umigting ang panga ni Tyron. “Huwag mo akong matawag-tawag na pare. We’re not even close… most especially we’re not friends.” Malamig at seryosong usal nito.

“I’m just saying, you shouldn’t treat a woman like that,” giit nito. “She was shaking a while ago and you’re just laughing with your team. What kind of Governor are you? You’re soon to be lawyer right, Mr. Lanchester?” he mocked.

“Stop it,” ani Hazel. Pinipigilan ang dalawa dahil baka kung saan pa mapunta ang usapan.

“No, he’s mocking at me, Cereneo.” Matigas na saad ni Tyron, nakikipagsukatan ng tingin sa lalaki.

“Kawawa naman ang dilag na ito kung binu-bully lang ng isang magiging abogado,” naiiling na usal ng lalaki.

Tyron gasp in annoyance. Masyado siyang maginoo. Sambit ni Tyron sa kaniyang isipan.

“Do you like her?” Isang tanong na nakapag-pagimbal sa kanilang tatlo.

“What if I like her? Wala ka namang pakialam roon.” Sikmat ng lalaki.

Nagtagis ang bagang nito. Gulat rin ang ekspresyon sa mukha ni Hazel.

“Don’t even dare man,” Tyron uttered, coldly.

“Why? Do you like her?”

Tyron creased his forehead. “I don’t.”

The guy from other department smirked. “Then, you shouldn’t tell me what to do if I like her or not.” Malamig at nanghahamon na sagot nito.

Agad siyang kwinelyuhan ni Tyron na mas lalong nakapagpagulat kay Hazel.

“Ano ba, Lanchester?!” awat ni Hazel.

Tyron looks so jealous. Hindi niya alam kung bakit ganoon na lamang ang kaniyang reaksyon.

“Hindi ka ba titigil, ha?” galit na usal ni Hazel. “Kung trip mo akong paglaruan ng mga tricks mo, gawin mo lang pero huwag mong idamay ang ibang tao sa inis o galit mo!” sigaw niya.

“The woman said it man,” the guy from engineering department muttered, smoothly. “Hold your temper or was it jealousy?”

“I’m not fucking jealous, fuck you!” sigaw ni Tyron.

Pilit na tinatanggal ni Hazel ang mga kamay ni Tyron sa kwelyo ng lalaking kaharap. Halos maipit na ang kaniyang kamay pero wala siyang pakialam.

“Hanggang saan mo ba gustong umabot ito, Lanchester?” malamig na tanong ni Hazel.

Tinanggal ni Tyron ang kaniyang mga kamay sa kwelyo ng lalaki.

“You’re siding him, aren’t you?” he asked, coldly. “What if I want to meet him in court? Do you have something to recommend, Cereneo?”

Hazel swallowed a lump in her throat. She meet his cold gaze.

“Alam mo, Lanchester, mas mabuti pa sigurong bumalik ka na sa mga team mates mo kaysa ibaling ang init ng ulo mo sa amin ng kasama ko.” Ani Hazel.

“No freaking way!” Tyron hissed.

“Mag-aabogado ka ba talaga?” nanghahamon na tanong ni Hazel. “Kasi kung oo, huwag ka dapat napipikon sa maliit na bagay lang.” dugtong niya.

“Ikaw rin naman, mag-aabogado,” sikmat ni Tyron. “You’re siding that man without reasonable doubt.”

Hazel smirked. “I smell jealousy around you, Lanchester. Why is that, huh?” mapaglarong usal niya.

Tyron balled his fists, annoyed and irritated. “I’m not fucking jealous.” he roared.

Parang pinagsukluban ng langit ang mukha ni Tyron at lihim na nagwawala ang puso nito sa inis.

 “If you want to hang out with him, then go ahead!” he shouted, his tone was cold yet dangerous.

“Abogado pero pikon,” Hazel said, sardonically. “Mukha mo republic act! Kapag tayo ang naglaban sa korte, sigurado akong tatalunin kita!” Hazel growled.

“Huwag kang mag-alala, kahit ilang beses pa tayong maglaban at mag-away sa korte…” Tyron paused, bit his lower lip. “…tandaan mo, ganoon rin ako kapag ikaw ang ipinaglalaban ko… kapag naging ikaw at ako.” Seryosong banat ni Tyron.

Hazel smiled, sarcastically. “I don’t need to argue with you, Mr. Lanchester…” she trailed off, moved her face a little bit to the side of Tyron’s face. “Kung posisyon mo lang ang iniingatan mo…” Hazel chortled a bit upon thinking something nasty inside her head.

“…huwag kang mag-alala, ako ang po-posisyon sa iyo.” Pilyang dugtong niya sabay alis at iniwan ang dalawang lalaki na nakanganga at tila nagsi-sink in sa utak nila ang kaniyang sinabi.