MONDAY.

Tumatakbo sa field si Tyron kasama ng kaniyang team dahil start na ang training nila para sa nalalapit na University Meet.

Walang halos tigil ang mga ito kahit nakaka-limang daan lapses na sila sa pag-ikot sa oval.

"Captain, pagod... na kami!" Hinihingal na angal ni Duke.

Seryoso lang ang mukha nito at hindi tumigil.

"Wala akong pakialam," malamig na sagot niya sa mga ito. "Continue your trainings," dugtong niya.

Panay naman ang reklamo ng kaniyang team pero wala silang magagawa dahil si Tyron ang kanilang team captain.

Pawis na pawis na rin naman si Tyron pero ang lakas makalaglag panty dahil sa sobrang hot niya.

Nagtilian pa ang mga babaeng nakaupo sa bleachers nang makitang nagtanggal ito ng kaniyang puting damit at sumipol pa ang kaniyang team.

"Shit! Ang hot mo, captain!" batid ni Young, ang chinito at pinaka-maputi sa team na aakalain mong ibinabad sa bleach. "Sana mamana ko rin ang abs na meron ka!" dugtong niya at humalakhak.

"Five hundred lapses, Young. Now!" Malamig na utos nito.

Napakamot sa ulo si Young at kinantyawan lang siya ng kaniyang mga kasama.

"Pero captain... kakatapos lang natin—" pinutol ni Tyron ang sasabihin nito.

"Are you complaining? Alright, make it one thousand lapses." He muttered, seriously.

Napakamot na lamang sa ulo si Young at sinimulan ulit ang pagtakbo sa oval.

Habang nagpupunas si Tyron ng kaniyang pawisan na katawan, lumapit ang isang babae na may dalang water bottle at nakapaskil ang ngiti sa labi nito.

"Hi, Gov!" masiglang bati niya.

Hindi ito pinansin ni Tyron bagkus naupo siya sa bleachers at pinanood lamang si Young na tumatakbo paikot sa oval.

"Hey, I'm talking to you..." maarteng sabi nito.

Nilingon siya ni Tyron habang nakakunot ang kaniyang noo. "Miss, I don't know you, can you please stop bugging me?" he said, his voice filled with irritation.

Napakagat-labi ang babae. "Uh, water?" abot niya sa tubig.

"Hindi ko kailangan, Miss."

Pilit inaabot ng babae ang bottled water kaya dahil sa iritasyon, tinabig 'yon ni Tyron kaya tumilapon ito.

"Don't you understand? I told you, I don't need that because I have my own, right!" pagalit na usal ni Tyron. "Can you please... please go away? I felt irritated with your fucking presence, bitch." malamig na dugtong niya.

The woman was teary-eyed already but he doesn't care about it at all.

"I... I just want to give you..."

"And can't you see? I have my own tumbler on my side!" he hissed.

"And... I just want to say... I like you a lot!" The woman confessed.

Naiiritang tinignan ni Tyron ang babae. "I'm not interested." sabi niya.

Mas lalong umiyak ang babae sabay talikod at tumakbo papalayo.

Makalipas ang ilang lapses, hingal na hingal si Young na naupo sa kaniyang tabi habang may towel na nakapatong sa kaniyang ulo.

"Nakita ko 'yon, captain. Bakit mo naman itinapon ang tubig na ibinibigay ni Tamara?" tanong niya. "Ako na lang sana ang tinawag mo para ako ang uminom niyon para sa iyo," humagikgik pa siya.

"Gusto mong dagdagan ko pa ng isang libong lapses ang parusa ko sa iyo?" baling ni Tyron sa kaniya.

Natahimik si Young at nagkibit-balikat na lamang sabay punas sa kaniyang pawisan na katawan.

"That woman is from the College of Engineering. Pretty, famous, sexy... and hot." muling sabi ni Young.

"Hindi ako interesado, gago."

Tumayo na si Tyron at naglakad paalis sa oval. Iniwan ang kaniyang mga kasamahan bago naglakad patungo sa opisina nila.

Habang binabasa niya ang mga ibang dokumento para sa University Meet, biglang bumukas ang pintuan at iniluwa roon si Hazel na may hawak na folder.

"Don't you know how to knock?" he asked her, rudely.

"Sorry, I guess my hands is lazy to knock," giit ni Hazel at nagkibit-balikat. "Anyway, pinapabigay ni President ang plano para sa University Meet." saad niya at inilapag ang hawak na folder sa lamesa nito.

Nananatiling seryoso ang tingin ni Tyron habang kinukuha ang folder at binuklat 'yon.

"Are you sure that debates are included during the University Meet?" he asked, flashing his smirk. "Baka pagsisihan mo pa."

Humalukipkip ang dalaga sa harap nito. "Ano ba ang problema mo kung may debate na nakalista riyan, Mr. Lanchester? Hindi naman ikaw ang nag-propose niyan." taas-kilay na giit niya. "At isa pa, bakit ka ba nakikialam, 'yong proposal niyo nga hindi edible, e!" pasaring nito.

"What's wrong with our proposal?" he raised a brow while asking her.

"Marriage booth? Ang mais-tuhod naman niyan," napairap ito. "Maganda naman, kaso ang pangit lang ng dating. Umaasa ka siguro na pakakasalan ka ng mga babae sa University, 'no?" tudyo niya.

He chortle. "Damn, you're so annoying. And I'm not interested from marrying someone else."

She laughed sardonically. "Really? Kawawa ka naman kung ganoon." she uttered, mocking him.

Suddenly, Tyron became serious. Even his expression.

"I'll marry the person who I truly love and who's willing to stay with me, who's willing to stay committed to me within on the most boring days." he uttered, seriously and explicable. "I don't want to repeat what my father did to my mother."

A story of him, huh. Story that needs to be unfold. Hazel thought in mind.

"By the way, huwag na tayong lumayo pa sa topic. Pagtuunan na lamang ng pansin ang nalalapit na University Meet. Kailangan pa kasing ipapirma 'yan sa University Chancellor." sabi ni Hazel.

Tatalikod na sana siya nang magsalita si Tyron.

Makikipagtalo na naman siguro ito. Usal niya sa kaniyang isipan.

"The debates... drop it out." suhestiyon niya.

Masama ang tingin na ipinukol ni Hazel sa binata. "Debates are good, I'm not going to drop it. It's not you who decide." she said, confidently. "Walang masama sa debate. At least, tagisan 'yon ng talino. It's an educational debates."

Tyron clenched his jaw. He looked annoyed and at the same time, irritated.

Tumalikod na si Hazel at akmang hahakbang papalabas ngunit nilingon niya muli ang binata. Hindi siya naka-iwas sa pagkakatitig nito at tumikhim na lamang siya at nag-iwas ng tingin bago magsalita.

"Kung masakit ako sa tainga, wala akong pakialam dahil sakit pa ako sa ulo," bigkas niya. "At alam mo, para ka lang sinag ng araw, alam mo kung bakit?"

"Hindi ko tinanong," masungit na ganti ni Tyron.

"Ang sakit mo kasi sa mata!" tumalikod na si Hazel pagkatapos niyang sabihin 'yon at handa na sana siyang lumabas nang gumanti na naman si Tyron.

"If your eyes is irritated on me, why are you looking back at me?" he mocked. "And yeah, you're pain in my head... aren't you tired?"

Hindi agad nakuha ni Hazel ang ibig sabihin ng binata. What he had said is still sinking through her head when suddenly, Tyron clears his throat while pulling his necktie to make it loose and he looks hot upon doing that.

"You're always running through my head..." he blurted, nonchalantly. "Don't gamble with me anymore, you can't win against me, woman." Tyron added with a slightest meaning.

What's going on with me? Why do I always give her a pick up line that she couldn't even get? Tyron asked himself at the back of his head. Fuck, what's this unnatural emotion?

Hindi na lamang pinansin ni Hazel ang sinabi ng binata at bigla na lamang siyang umalis sa loob ng student council room na pulang-pula ang pisngi at pinagpapawisan.

Humarap siya sa salamin at tinitigan ang sarili. Sinampal pa niya ang kaniyang namumulang pisngi bago kausapin ang sarili.

"Anak ng tinapa! Bakit namumula ka, Hazel? What's wrong with you?" inis na tanong niya. "Ginagago ka lamang niyon, huwag mong pansinin ang sinabi niya." paalala niya sa sarili.

Naghilamos siya para mahimasmasan ng kaonti. Itinukod niya ang kaniyang dalawang kamay sa sink at muling pinagmasdan ang kaniyang ekspresyon sa salamin.

"Scary part is that, you don't know if you're getting played or if they really in to you..." she reminded herself. "Be a tigress and continue to strive success." she added with a deep sigh.

No matter how deep success is, value the hard work and prove it with your own benefit without doubting yourself.