Bartek przyjechał po mnie kilka godzin później. Przywitałam go całusem w policzek co nie uszło uwadze Pawłowi. Widać było, że sie powstrzymuje przed powiedzeniem prawdy, ale to by było ciosem dla wszystkich.
Wyszłam z nim z mieszkania Pawła i pojechaliśmy na miasto. Niedługo odbędą sie moje urodziny i chciałabym na nie zaprosić całą ekipe. Tak dobrze sie z nimi dogaduję...
Są dla mnie jak...rodzina.

-To, gdzie jedziemy? -Bartek odpalił silnik

-Do jakiegoś centrum, będziesz za mną łaził i nosił moje zakupy, zgoda?

-I tak nie mam nic lepszego do roboty, po zatym lubię z tobą spędzać czas -chwycił mnie za rękę i delikatnie ścisnął. Uśmiechnęłam się i poczułam jak serce zaczyna mi szybciej bić. Dlaczego? Nie wiem...
-Czyli pojedziemy na zakupy...a z jakiej okazji?

-Barti...mam urodziny za tydzień

-Za tydzień?! -niemal krzyknął
-Kurwa zapomniałem, przepraszam-czy mówiłam już jak pięknie przeprasza? Awwww

-Nic nie szkodzi, miałeś prawo-w duchu serca czułam jak coś mnie kłuje i nie powiem, to mnie zabolało

**

Przeszliśmy już chyba 6 sklepów i nadal nic sobie nie znalazłam, za to Bartek znalazł swoich fanów, a raczej oni go. Niektórzy chcieli zdjęcie nawet ze mną, nie powiem czułam sie dziwnie.

-Może już będziemy jechać? -Bartek zaczął masować swój kark

-Daj spokój, nie jesteśmy tu nawet godzinę -zmarszczyłam brwi i zaczęłam go ciągnąć za rękę w stronę kolejnego slepu

-Idź przymierz to- chłopak podał mi czarną sukienkę z wcięciem na plecach

-Nie lubię sukienek

-Ale tylko przymierz, myślę, że bedzie super, na urodziny zawsze trzeba sie jakoś odstrzelić -puścił mi oczko, więc wzięłam wieszak z czarnym ciuchem i poszłam w stronę przymierzalni

Zaciągnęłam zasłonkę i przebrałam sie w sukienkę. Była idealnego rozmiaru. Leżała...w porządku, nie powiem, myślałam, że Bartek wybierze mi coś...nie w moim stylu, ale jednak sie pomyliłam.

-I jak? Dobrze jest? -usłyszałam głos Samuraja za zasłonką
Odsłoniłam ją i lekko się uśmiechnęłam. Chłopak zrobił to samo lustrujac mnie od stóp do głów.
Zrobił krok w przód a ja w tył. Zmarszczyłam brwi kiedy zasłonił za sobą zasłonkę i razem staliśmy w przymierzalni. Poczułam jak dotyka moją rękę, którą po chwili trzyma w swojej dłoni. Mój oddech stał sie ciężki i nie równomierny.
Mimo iż chłopak był niższy od Pawła, sięgałam mu na wysokość nosa.
Widziałam jak powoli zbliża sie a ja instynktownie zamknęłam oczy. Znowu poczułam za sobą ścianę, która sprawiła iż przypomniał mi się Bladii. Pomimo tego bardzo chciałam poczuć smak ust Bartka.
Chłopak w końcu delikatnie musnął moje usta. Po chwili pocałunek stał się namiętny i zachłanny.
Czułam wspaniałe uczucie.

Dam dam daaaaam
Jak sie wam podoba?
Dziękuję za 100 wyświetleń
xoxo