Chapter 24

Sonata's POV

"I already send you my gift," nakangiting saad sa akin ni Zed nang palabas na ako ng sasakyan niya. Napalingon ako sa kaniya.

"Sa bahay?" tanong ko na hindi niya sinagot. Napakibit lang siya ng balikat sa akin bago ngumiti. Kumaway na rin ito kaya hindi ko mapigilan ang mapakibit ng balikat bago pinanood ang sasakyan niyang naglaho.

Sa cafeteria ako dumeretso dahil hindi rin kami nakakain ni Zed. Something came up in his bar kaya wala siyang choice kung hindi ang ihatid na lang din ako agad.

I already bought a food and supposed to eat na. Wala ang mga kaibigan ngayon dahil kaniya-kaniya ring pasok sa kanilang mga klase. I eat peacefully kahit na pansin ang ingay ng mga tao ngayon habang kaniya-kaniya silang tingin sa kanilang mga cellphone.

Nang matapos akong kumain, didiretso na sana ako palabas ng cafeteria when I heard people talking.

"It's true! Pokpok nga talaga ang Ate niya. Akala ko nga siya 'yong nasa scandal video. Magkamukha talaga sila. Laki ng hinaharap ng Ate niya. Sarap siguro." Humalakhak pa ang mga ito.

Hindi ko maiwasan ang mapairap doon. Hindi ko na napigilan pa ang sariling lapitan ang ilang lalaking pinagpipiyestahan pa ang video'ng mukhang nakuha nila sa internet.

"Why do people like you keep on watching videos that you supposed not to look at? Wala ba kayong internet to watch porn? And what's wrong with the job? Tinapakan ba ang pagkatao niyo? The body they are selling was theirs. Buti sana kung katawan niyo. But it's not, right? Kayo pa nga 'tong malakas ang loob na gumamit ng katawan ng ibang tao para riyan sa pansariling kasiyahan niyo. So stupid naman ng mindset na mayroon kayo," nakangisi kong saad sa kanila. Hinablot ko ang cellphone na hawak ng mga ito bago hinagis. I didn't even tried to look at the person's face.

Hindi ko sigurado kung sino 'yon but it just really irritate me na laging babae ang sinasabing 'nakakahiya' when there's a scandal. The heck with them? Bakit ba lagi na lang babae ang nag-tatake ng consequences for that. Sobrang stupid at nakakainis lang.

"Hmm, I'll just pay for that," ani ko na tinapakan pa gamit ang stilleto ko ang cellphone na nasa lapag na. They are supposed to do things to me when I heard someone saying something.

"Pakialamera ka nga talaga, Sonata. Kaya maski mga kaibigan mo, hindi natagalan 'yang ugaling mayroon ka!" anang isang babae na kanina'y nakikipagtawanan din habang pinag-uusapan ang video na sinasabi nila.

I looked at the girl.

"Beh, hindi rin kita matagalan."

"Pakialamera. Baka may scandal ka rin kaya todo tanggol ka?" nakangisi niyang tanong sa akin.

"Ang funny mo naman. You're a woman but that's how you think. Nakakahiya namang maging babae kung ganiyan lang din mindset na mayroon ako."

"What?" inis na tanong niya.

"Sabi ko sana pinutok ka na lang sa kumot ng tatay mo," ani ko na lalagpasan na sana siya ngunit agad niya akong sinabunutan. I did the same. I don't really want to be violent and I don't really usually get into a catfight pero bakit naman ako magpapatalo?

Agad din naman kaming naawat. Sayang.

Both of us meet the discipline committee. Imbes na papasok na ako'y nagsasayang na naman ng oras dito.

"Aren't you ashame on your actions? Ang tatanda niyo na para mag-away sa loob ng campus." Saka lang din naman ako natauhan sa ginawa ko. Heck, I was also public influencer. I know my family will made their move to take down some post about it.

But we can't control media at all. Sobrang lawak na ng social media ngayon na kahit anong delete mo'y makikita at makikita pa rin talaga ng mga tao.

Napakibit na lang din ako ng balikat doon. Siguro I regret what I did a little bit. Sana hindi ko na pinatulan but when I think about it, siguradong maiinis ako sa ideyang hindi ako nakaganti. Napakibit na lang din ako roon ng balikat.

This is our first offense kaya hinayaan pa kaming umalis.

"Nakipag-away ka? Lumalala na talaga 'yang pag-uugali mo." Nahinto ako nang makitang naghihintay sa akin si Hames. Mahina lang ang pagkakasabi niya niyon tila hindi rin gustong marinig ng ibang tao. Hindi ko maiwasan ang inis sa kaniya. Saka na lang talaga ako napapansin ng isang 'to kapag may ginawa akong mali.

"Baka makipag-away ulit ako kung hindi mo ako tatantanan ngayon," malamig kong saad sa kaniya kaya hindi niya ako makapaniwalang tinignan.

"Tignan mo nga 'yang itsura mo, Sonata! You're getting worst! Ibang-iba ka na sa Sonata'ng kapatid ko," galit niyang bulong sa akin. Hindi ko naman maiwasang matawa roon.

"Ay, infairness, kapatid mo pa pala ako? Hindi ako na-inform!" Humalakhak pa ako roon bago nagpatuloy sa paglalakad. I know that I was getting worst too but that doesn't mean that I was the only one who change. Hindi lang naman ako ang nagbago. Sila rin ay hindi na katulad ng dati.

Dire-diretso ako sa pagtungo sa room ko ngayong araw. Nakasunod si Hames at balak pa sana akong kausaping muli. Wala naman na akong balak na kausapin pa siya kaya hindi ko na rin ito nililingon pa. Sa inis ko'y sa cafeteria na ako nagtungo. Mabuti na lang ay ayaw niya rin akong pahiyain kaya hindi na niya ako sinundan pa ulit doon. I was about to buy something nang may humawak sa palapulsuhan ko. Sobrang higpit nang pagkakahawak niyon na para bang may galit pa sa akin. Bubulyawan ko sana ito but I saw Gael looking so mad while glaring at me.

"What the fuck did you just fucking do, Sonata?" galit na galit ito habang nakatingin sa akin ngayon.

"What did I do?" kalmadong tanong ko kahit na naiinis na sa mga 'to dahil gusto ko lang namang kumalma.

"You're the one who spread Milliana's Sister video. Why are you doing this, Sonata? Envy? Jealousy? Tangina naman! Hindi na ikaw ang Sonata na kilala namin!" He was really mad na para bang wala na rin siya sa tamang pag-iisip. Napaawang ang labi ko sa sinasabi nito.

"Hindi ka man lang ba nahihiya? You changing someone's life just because you want to? Just because you're happy to do so? Because you wanted to see Milliana to suffer? How can you be this fucking selfish, Sonata?" galit niyang tanong sa akin kaya awang na awang lang ang labi ko habang nakatingin sa kaniya ngayon. What is he talking about?

"Tama na, Gael, let's just go," ani Milliana na hinihila na si Gael paalis. I didn't see any expression from her when she look at me.

I was just so schocked on what happened to even react. People are whispering too when they're gone. Nanginginig ang tuhod ko dahil sa gulat. Hindi ko rin alam kung anong ibig sabihin ni Gael. Tangina? What the heck did just happened?

"Wow. Ang lakas naman pala ng loob magsalita ni Sonata sa ibang tao when she's the one spread the video. Nakakahiya." Nagtawanan pa ang mga ito but the only words I keep on hearing about was Gael's words.

Habang naglalakad ako'y paulit-ulit ko 'yong naririnig at unti-unti ring napagtatanto ang pinagsasabi nilang lahat.

I was the one who spread someone's video? What video? And a video of who?

Nagbalik naman sa akin ang pakikipag-away ko habang nasa cafeteria kanina. The sister they were talking about is Milliana's sister? Unti-unting napaawang ang labi ko roon.

I was just so shocked to hear about it. Did he really think that it was me who spread it? Ganoon ba kababa ang tingin niya sa akin? I know I started to become someone who does things like that but I won't do something like that. I won't come to that extend kaya hindi ko maintindihan kung paano niya nasabi 'yon.

Hindi ko maiwasan ang galit sa akin but at the same time hindi ko maiwasan ang maawa kay Milliana and of course to her sister na mukhang nanahimik na ngayon but people intend to ruin someone's peace nga naman.

Wala ako sa sariling nagtungo sa loob ng lecture hall. Tulala lang ako habang iniisip pa rin ang sinasabi ni Gael sa akin. What the heck is he talking about? Hindi ko maintindihan.

No one was looking at me too when I go outside. Hindi ko alam kung paanong nangyari ang sinasabi ni Gael sa akin.

Nakita ko si Milliana na siyang tulala lang sa isang gilid habang pinagpipiyestahan ng ilang estudyante. Nang makita nila ako'y takot silang nagsialis doon. Hindi ko maiwasan ang pagkunot ng noo ko dahil mukha siyang wala sa sarili.

"Let's talk, Milliana." Nilingon niya ako roon. Wala ang normal na ekspresiyon ng mukha niya. That guilty look she always have for me. That kind look. Iba ngayon, para bang may hinanakit sa akin.

We go to a peaceful place. Malamig ang tingin ko sa kaniya habang ganoon din naman siya.

"Are you the one who said to Gael that I was the one who posted it? Why would I even do that? Anong mapapala ko sa 'yo?" tanong ko na pinagtaasan siya ng kilay.

"'Yon naman talaga ang gusto mo noon pa man, hindi ba, Ms. Sonata? You like to make my life miserable."

"Buti alam mo," ani ko. Hindi mapigilan ang iritasiyon nang makita ang inis sa kaniyang mukha. As if may karapatan siya para tignan aki nang ganiyan.

"Edi inamin mo rin? If you really want to make my life miserable edi sana ako na lang! You don't have the rights to do that to my sister! Nanahimik na ang buhay niya. How can you think lightly of that traumatizing event of our life?" Nanunumbat niya pang saad at mukhang galit na galit sa akin.

"What the fuck are you fucking talking about? I didn't do anything!" Iritado ko pa siyang tinignan doon. Nanatili lang malamig ang mga mata niya.

"How could you do this? Ganoon mo ba kagusto si Gael na handa kang gawin ang mga bagay na 'to? You are really desperate to get his attention? If that's the case I hope you should think twice. You are too popular just to chase after one boy who can't even look at you. You're too pretty to even make a move to someone who doesn't see your worth at all. I thought you were so classy but it seems like I'm wrong about it. People see you as someone who's high and mighty so I don't understand why are you acting so desperate just for a fucking guy's attention? I don't understand at all why are you doing this," aniya na naiiling pa sa akin. It's not just for a mere boy. It's not just for a boy. It's for the life I lost when she enter our life.

Just by looking at her eyes, para akong ininsulto ng paulit-ulit.

"How the fuck would you fucking understand when you're not me to begin with? Ang kapal ng mukha mong sabihing desperada ako when you're also one. Why would I stop giving you pain kung sa tuwing nakikita kita'y napapaisip ako na sana hindi ka na lang dumating sa mga buhay ng mga importanteng tao sa buhay ko? Bakit kailangan mong manggulo? You are the one who's ruining our life!" malakas ko pang sigaw sa kaniya. Unti-unting nawala ang galit sa mukha niya at napalitan ng pagkakonsensiya.

"I know..." mahina niyang saad. Kita ko ang pangingilid ng luha mula sa mga mata niya kaya napakuyom ang kamao ko. Damn it. I don't want to fucking see different things. Ayaw kong mag-iba ang opinyon ko.

"Kung alam ko lang... Kung alam ko lang... Hindi ko na sana tinanggap pa ang offer ni Elliot... If I just knew that this will happen... Hindi na sana ako nanggugulo... I'm sorry... I... I know that this is all my fault... Patawarin mo ako, Ms. Sonata... I didn't mean to cause you so much pain..." aniya na napahagulgol na ng iyak tila ba ang emosiyong matagal niya nang pinipigilan ay ngayon niya lang tuluyang nailabas.

Pakiramdam ko'y namumuo rin ang luha mula sa mga mata ko. I never heard an apology this sincere. And I feel like I also want to cry.

"Stop fucking crying! As if mabubura niyon lahat ng sakit na ibinigay mo sa akin!" malakas kong sigaw. Coping mechanism na talaga na magmaldita para lang pigilan ang totoong emosiyon na nadarama.