Chapter 2

.
"OUCH!! Fuck!" Namumula ako sa galit.

Bakit ako natisod? Sira ba ang tiles dito sa Starbucks? Anong klaseng Cafe to? Sira ang sahig!? Letse

Ang mahal pa naman ng mga binebenta nila dito tapos ang sahig sira?

May lumapit na staff ng cafe sa akin.

Ngayon ko lang na realize...
.
.
.
NAKAKAHIYA!!!

I looked around. Ang ibang tao sa loob ng Starbucks ay nakita kung paano siya sumalampak sa sahig.

"Are you okey, Princess?" Dinaluhan agad ako ni Mr. British Accent. Oo siya ang nauna kaysa sa magaling kong kapatid.

"Ma'am okey ka lang ba?" The female staff asked me. I did not mind her.

Bakit nakiki-princess na din tong hinayupak na to? Duh.

At, ayiiee. Ang thoughtful naman ng girl na toh. Crush niya siguro ako?

'Maghunosdili ka Zhennaihya ha?! Di ka tibo!' I chanted to myself

"Huh? Princess?" Kunot noo kong tanong. Not minding the staff and the other people looking at us.

Nilapitan ako ni kuya Vin at tinulungang tumayo. Di ko na ininda ang tingin ng mga taong nasa paligid ko.

"Uhm. Yup?. Isn't it your name?" Mr. British Accent asked her.

"Hah!!" Singhal ko sa kanya.

"At sinong gunggong naman ang nag sabi sayo na pangalan ko yun? Di pwera yun ang tawag sa akin ng kuya ko ehh yun na agad ang pangalan ko? Tanga ka?! Tsaka bakit ba nakiki-princess ka?" He was taken aback. "Close ba tayo?" Pagpapatuloy ko.

Di maipinta ang itsura niya. At gusto kong matawa.

'Yan kasi. Assuming ehh.' umirap ako

"Excuse me Miss, but I'm just being nice. And you're being rude. So if you're just going to blab and blab about something I did not think of doing, and did not care of knowing it's better for you to shut up. I don't have any intentions of courting you, for you to be my girl. You're just being illusionary and advance. I just think that your name is Princess because that's what your brother's been calling you. And I don't have any clue! I don't even know you! And here you are, nagging about anything. I'm sorry to pop your bubble Miss. But..." Pagputol niya sa mahabang sinasabi niya. He smirked. Sinuksok niya sa bulsa ng pants niya ang mga kamay niya. He cocked his head to the left and scanned me from head to foot.

"YOU.ARE.NOT.MY.TYPE" diniin niya ang bawat salita na sinabi niya. Then he chuckled.

I was taken aback. 'masyado ba akong nag assume? Am I that illusionary?'

I may be lost for words but I kept myself calm. Hindi ako magpapatalo no?

Sa ganda kong to? Magpapatalo ako? Duh. Maging star muna ang hugis ng mundo bago yun mangyari noh?

Tsaka, sino ba siya? Di pwera gwapo siya ay magpapatalo na agad ako? Duhh. Di kaya ako mahina. I'm born to be wild.

'Ayy. Ampucha. Anong born to be wild? Ano ka taong gubat? Tss. Umayos ka selp. Kapamilya ka, hindi kapuso'

"So? Ano naman kung HINDI MO AKO TYPE? BAKIT? TYPE DIN BA KITA?" I smirked at him too.

He laughed amusingly.

"Sinabi ko ba na type mo ako?" Sagot niya naman sa akin. Naka ngiwi.

Nanlaki ang mata ko.

'marunong siyang mag-tagalog? Ayy ang bobo ko. Nakakaintindi nga ng tagalog ehh. Kaya natural marunong din siyang mag salita ng tagalog. Pero mali parin eh!"

"M-MARUNONG KANG MAGTAGALOG?!" Sigaw kong tanong. kay Mr. British Accent.

Agaw atensyon na kami sa loob ng Starbucks. Nagdadawang isip ang female staff ng cafe kung aawatin niya ba kami ng lalaking kaharap ko. Nasapo naman ni kuya Vin ang noo nita. Para bang nahihiya na siya sa mga pinaggagawa ko. Medyo nahihiya na naman ako eh. Pero amused talaga ako ehh.

This time ay umawat na si kuya. Magsasalita na sana ako.

" Princess, tama na yan. Okey? Hindi mo yan kilala. Don't be rude. Sorry bro" paghingi ng tawa ni kuya kay Mr. british Accent

"B-but-" di ko na natapos ang sasabihin ko. Pero hinila na ako ni kuya papunta sa pinto ng café.

"I'm sorry for the comossion everyone"  anang staff ng cafe sa mga tao.
I looked back at them. Nagpahila nalang ako kay kuya. Nakita ko si Mr. British Accent na nakatingin sa akin na papalabas ng café.

"Oh? Ang tagal niyo ata?" Tabong ni kuya Luke sa amin ni kuya Vin pagkapasok palang namin sa kotse.

"Ask her" kuya Vin said, referring to me. Nilagay niya na sa bag cup seat ang binili niyang kape.

He settled himself sa harap na manibela at nag drive na paalis.

Huh? Sakin? Bakit sa akin?

"Bakit sa akin?" I blurted out my unspoken question.

"Sino ba sa atin ang nakipag-away? Ako ba?" Kuya Vin looked at me with his brow raised at me.

'away ba yung ginawa ko? Parang pakikipagtalo lng naman yun ehh. Tsk'

"Hindi kaya, kuya! Ang advance mong mag-isip" I rolled my eyes.

Rolling my eyes have been my mannerism since I was a kid. Lalo na kapag naiirita at naiinis ako.

"Wow! At sayo pa talaga nanggaling yan ha? Hiyang-hiya naman ako sayo." Gatong ni kuya

"Dapat lang talagang mahiya ka sakin. Sa ating tatlo ikaw lang naman ang anak nila mommy at daddy na pangit eh!" Pamimilosopo ko sa kanya.

"Aba! Ang mukha kong to? Pangit? Wow! Sino nagsabi? Ikaw? Hindi ako maniniwala. Ikaw pa talaga ang nagsabi, eh takas ka lang naman sa mental!"

"NAKAKAIRITA KAYONG DALAWA! PWEDE BA MAGSITAHIMIK NA KAYO? ANG INGAY INGAY NIYO. MULA PA SA BAHAY NAG AAWAY NA KAYO. NAGTATALO! IKAW ,ZHEN PWEDE BA TUMAHIMIK KA NA DIN? IKAW DIN KUYA ITIKOM MO NA DIN YANG BIBIG MO KUNG AYAW MONG PASAKAN KO YAN NANG MANIBELA! PARA KAYONG MGA PASLIT KUNG MAGBANGAYAN. PARA KAYONG MGA ASO AT PUSA!" Galit na sigaw ni Kuya Vin sa aming dalawa ni Kuya Luke

'Patay! Ginalit namin ang demonyito'

Tumahimik kami ni kuya Luke.
Minsan lang kasi siya magalit ehh. Pero pag nagalit na talagang barado ka sa kanya.

Kinuha ko ang phone ko sa bulsa ng skirt ko. I opened my messenger and chatted my brother. Luke.

'Kuya parang monster si Kuya Vin😐.' I chatted my brother. His phone beeped.

Nilingon niya naman ako at ngumisi. He looked at his phone and started typing.

After seconds my phone beeped.

I looked at the message.

'oo nga. Para siyang mangangain ng styrofoam. Nakakatakot😟"

Napangisi ako sa reply ni kuya. Nakita ko ang pag ismid ni kuya habang nagmamaneho.

Napasulyap ako sa kanya. At nagtype.

'Halata ba na nag-uusap tayo Kuya?' I replied.

His phone beeped again.

'Parang hindi naman siguro? 'Wag ka mag alala. Mag ma-magic ako para maging invisible tayo kung magkahulihan man. Mwehehehe.' reply ni Kuya na ikinabungisngis ko ng mahina.

'Sige kuya. Iligtas mo ako ha?' sagot ko naman.

"Sana nag usap nalang kayong dalawang ng maayos diba?" Biglang pagsasalita ni Kuya Vin na naging dahilan ng paglingon namin sa kanya.

Itinikom ko ng maigi ang bibig ko.

Saka ko na namalayan na naka hinto na pala ang kotse sa gilid ng daan. Kuya Vin is holding his phone. Typing something.

Bigla kaming magulat ni Kuya Luke nang sabay nag beep ang phone namin. I checked my messenger. Namutla ako nang makita ang message ni Kuya Vin.

'Next time if you want to backstab me through messenger sigurihin niyong hindi kayo kayo mahuhuli. Mga tanga. Nang backstab na sa group chat pa!' napapikit ako at yumuko.

'Help me kuya Luke.' dasal ko.

"Ehem. Sorry na bro. It's not sinadya naman. It's just a coincidence. Atleast informed ka na pinag-chi-chismisan ka namin. Hehe." Sabi ni kuya na ikinatawa ko. I looked at his face only to see him cutely doing a peace sign at kuya Vin.

Napatawa nalang ako ng mahina. My upset brother then glared at me. Kaya napatigil alo sa pagtawa.

I cleared my throat and looked away. Pretending that nothing happened.

Umayos na kami nang upo.

Nagmaniobra na din si Vin para maka alis na kami. Malapit na kami sa school nang may maalala ako.

'ayy! Ang bobo ko. Di ako nakabili ng caramel macchiato ko. Huhuhu' sa isip ko. Di ko nalang sinabi baka mas magalit pa si kuya sa akin ehh.'

"Hayyy!" Napabuntong hininga nalang ako. Tumanaw ako sa labas ng bintana.

"Sino kaya ang lalaking yun? Magkikita kaya kami ulit?" I murmured to myself

PAGDATING namin sa school agad kaming pinababa ni Kuya Vin sa sasakyan. Nauna na si Kuya Luke papunta sa building niya dahil late na siya for his first sub.

My upset brother, Vin parked out car pa sa parking lot ng school. Kaya I'm alone na.

'Galit parin si kuya sa amin. Waaahhh. Sana mamaya mawala na ang topak niya. Nakakatakot pa naman siya pag galit.' sabi ng utak ko.

I was walking down the hallway when suddenly, a voice began to call me.

"ZHEN!"

I looked at the person who called me. It was Heazel Earl Ledezma. She's my friend since 1st year highschool. Classmates kami. Until now.

Maganda si Heazel. Maganda na sana pero topakin naman. But, even though she's 'TOPAKIN' mahal ko siya. We've been friends, almost sisters. Palagi siyang nakiki sleep over sa bahay namin para makikain. Malapit lang kasi ang bahay nila sa amin ehh.

"Hey, Zhen! Here!" Tawag niya sa akin.

I hurriedly walk towards her. Napansin ko na di pala siya nag-iisa. My other friends are also there. Sapphire, Clyde, Juliene, Earl Angelo, Gaeverielle,  at Cerisse.

Clyde Warren Kendlerson, ang calligrapher ng grupo. Pag may mga activity na pinapagawa o kaya naman ay report, siya ang maasahan sa bagay na yun.

Julienne Sylvania, ang pinakabaliw at pinaka slow sa grupo. She's talkative and she have a machine gun mouth. Di siya titigil sa kakasalita hanggang sa may mai-papasak kang pagkain sa bibig niya.

Earl Angelo Anderson, ang love of her life ni Heazel Earl. He's a guitarist. Kasali siya sa banda dito sa school.

Gaeverielle Kim, the GGSS. Gandang-ganda sa sarili. At marami siyang kabit sa RPW. Pero kahit GGSS siya at maraming kabit, matalino naman siya. She ranked 2nd in her batch.

Samantha Cerisse Kendall, the shy type. Di ka niya kaka-usapin kung di ka niya kilala. Si Julienne ang dahilan kung bakit namin naging kaibigan si Cerisse.

And lastly Melantha Sapphire Santillan. Ang pinaka misteryosa grupo. Edi sana all sa kanya. Siya ang pinaka tahimik sa grupo. She won't talk unless you ask her a question. Ang pag sasagot siya maikli lang din. Nagtitipid ata ng laway. She's also the cold but gorgeous naman. A model pero wala siyang pake dun. Part time niya lang daw ang pag momodel. But,I doubt it. Siya din ang pinaka matalino at pinaka talented sa amin.

"Bilisan mo namang maglakad Zhennaihya! Ang bagal-bagal mo. Nababagot na si Saph dito oh. Baka upakan niya kami mamaya dito." Ungot ni Heazel sa akin nang naka nguso pa.

I rolled my eyes at her. Nakakapit na naman kasi siya kay Earl na nakabusangot ang mukha.

Mas binilisan ko nalang ang lakad ko kaysa sagutin siya.

The others are so busy. Si Clyde nag cacalligraphy sa notebook niya.

Si Cerisse nagbabasa.

Sapphire is leaning on the wall, naka earmuffs. Hindi na naman siya naka uniform. Naka black hoodie at leather pants lang siya.

Si Gaeve, nag-popose at kinukunan naman siya ng picture ni Juliene na nakasalampak na sa sahig kakapicture kay Geave. GGSS talaga.
Si Juliene naman parang tanga.

Nang makalapit ako sa grupo agad namang napansin ni Heazel ang nakabusangot kong mukha.

"Oh, bakit ganyan ang mukha mo? Ang aga-aga teh." Tanong niya sa akin.

"Hindi kasi ako nakabili nang caramel macchiato ko. May asungot kasi na humarang sa daanan ko kanina sa Starbucks. Nagkasagutan kami kanina sa cafe. Tapos nagalit pa sa amin ni kuya Luke si kuya Vin. Maingay daw kami ehh. Tapos nahuli niya pa kaming pinag-chi-chismisan siya." pagkukwento ko sa kanya ng nakanguso.

She was about to respond when Cerisse greated me, smiling.

"Good morning, Zhen" I smiled back at her.

"Good morning to you too, Sammy." I'm calling her Sammy para naman maiba. All of our other friends been calling her, Cerisse but I prefer giving her the nickname Sammy.

It kinda suites her. She's cute and innocent.

"Hoy mga Imported Goods! Di niyo ba ako babatiin ng good morning?" Pagtataray ko sa iba kong kaibigan.

'hindi man lang ba nila ako napansin?  Sa ganda kong toh? Langaw lang ang hindi makakapansin sa beauty ko noh.'

Oo, langaw lang. Mga mababaho kasi ang nilalapitan ng mga langaw. And in my case, it will not happen! Ever! And of course, hindi naman langaw ang mga friends ko.

Lahat sila may breed. Aso kasi sila. ASO! WAHAHAHA. I smirked

"Yow. good morning, Noona" bati ni Clyde sa akin

"Good morning, Zhen" Earl greeted me with a wide smile.

"Gooooodddd morninnggg, Zhen. Pa kiss" Gaeve cheerfully greeted me then kissed me on the cheek

"Good morning too, guys" I greeted them back. "I'm so pretty today. As always." I flipped my hair.

"Ay ako din!" Pag-agree ni Geave.

"Hoyy!! Zhennaihya anong nginingiti-ngiti mo diyan? Mukha kang tanga. Hahaha" Juliene laughed at me.

'Really? Me? Tanga? Sampalin ko kaya siya ng magising siya. Parang natutulog pa siya ehh'

"Hoy, Juliene! Kung makasabi ka na tanga ako ano ka nalang? Sinong baliw ang sasalampak sa sahig ng hallway para lang kumuha ng picture? Ha? Buti nalang di nakita panty mo. Tsaka sino ba sa atin ang tangang nagtanong kung bakit ka nabasa ng tubig na natapon sayo? Ano? Lalaban ka pa?" Mataray na pang-aasar ko sa kanya.

Namula naman siya sa sinabi ko.

"H-hoy! N-naka cycling a-ako! Wag ka. Tsaka nacurious lang naman kasi ako kung bakit nakakabasa ang tubig. Oo nga pala may naalala pa ako. Diba sabi nila bawal nang mangampanya kapag oras na ng election? Ehh bakit sa papel na pinagbobotohan may nakalagay na 'VOTE WISELY' eh wala namang maytumakbong officer na Wisely ang pangalan? Tsaka bawal nang mangampanya." She innocently asked.

We all laughed except her and Saph that's still leaning on the wall with hear eyes closed. Kumunot lang ang noo ni Juliene. She's really cute. Para siyang tutang galisin. Hahaha.

Joke. She looks like a chihuahua. Wahahah. Joke ulit.

"Bakit kayo tumatawa? I'm just curious naman ehh" Juliene pouted.

"Sinong taong matalino ang nag turo sayo niyan?" Natatawang tanong ni Cerisse

"Wala ako lang. Ang talino ko noh?" Juliene smiled proudly at us. That made is laugh more.

'at proud pa siya. Hahaha'

"At talagang proud ka pa ha?" Earl speaks my unspoken question.

"Bakit? Hindi ba dapat? Waahh. Bakit ba?" Juliene was teary eyed. Kaya nilapitan nalang siya ni Cerisse.

"Cheer up. Alam naman kasi namin na sobrang slow mo. Ilang percent ba yang pagka-slow mo? 101 over 100 percent?" Cerisse chuckled.

"Ehh" napakamot nalang si Juliene ng batok niya. "Atleast cute naman ako. Diba?"

We laughed for a few minutes until Sapphire spoke.

"Aren't you going to class? Are you gonna chitchat here all day? Tell me. So that I don't have to wait for all of you here" she emotionlessly uttered.

As if on cue bigla nalang nag ring ang bell.

"Ok! Let's wrap it up guys. Mamaya naman na tayo mag kwentuhan" Clyde said.

"Oki dokie yow!" Gaeve cheerfully shouted. Tumalon-talon pa siya at  bahagyang pumalakpak.

We rushed our way to our assigned buildings. Malayo layo pa ang building ni Julie at Geave. They're still in highschool. Geave is a 4th year student while julie is currently in 3rd year.

Nauna nang maglakad papunta sa room si Saph. Pareho kasi kaming Business Ad ang kinuha. Same with Heazel.

Clyde chose Architecture kasi magaling siya sa pag gawa ng designs, malamang. He's also good in mathematics.

Earl chose Engineering. Mahilig din siya sa math. Nagtutulungan sila ni Clyde sa ibang assignments nila. They have the same subject sa course nila.

While Cerisse chose Fine arts. Magaling kasi siya mag painting.

Actually almost all of us are good at painting except Julie, Gaeve and Heazel.

Heazel is good at baking and cooking. She wanna be a pastry chef but her family doesn't want her to. So now she's taking the course that her family want her to take up.
She's also good in many aspects, mind you.

Julienne is good in Editing and computers. And she said that she will choose IT as her course because she's good at handling gadgets.

Si Gaeve naman she wants to be a Flight attendant kaya Tourism ang kukunin niyang course. She's tall, pretty, smart and accommodating naman kasi. Kaya bagay sa kanya ang maging flight attendant.

We might have different dreams but we will achieve it together without letting anyone go their separate ways. We are friends. And friends will always be there through good and bad times. We will never leave each other.

---------------------------------

PLAGIARISM is a crime
Don't steal!

©️ MysteriousGleam

All rights reserved 2021