Są takie oczy, których nigdy nie zapominasz.
Zapomnieć ciebie to jak przestać żyć
Zapomnieć ciebie znaczy nie mieć nic
- Próbowałem wszystkiego, uwierz mi. Alkohol, imprezy, dziewczyny – Luke westchnął cicho i opuścił głowę. – Ale nigdy nie udało mi się zapomnieć. Im bardziej tego chciałem, tym więcej sobie przypominałem.
- Przecież możesz mieć każdą.
- A co jeśli chcę tylko ją?
*
- Już zapomniałam, jak to było … – Alex mruknęła obojętnie, jakby z nutką nostalgii i żalu w głosie.
- Co takiego?
- Jak to było, kiedy pocałunkami przerywał mi w połowie zdania, jak marszczył czoło, gdy coś go dziwiło, jak się słodko rumienił ze wstydu – westchnęła, podnosząc wzrok. – Jak to było być tylko jego.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro