CHAPTER 4 - MISSING CAT AND THE LONELY WOLF
(HANAKO)
"Can you please remove your hand in my hair?" I asked, pero putek parang walang narinig. Mas lalo niyang ginulo ang aking buhok.
"Hey!" sabi ko sa kanya at tinabig ang kanyang kamay. Hindi nakontento at umupo sa tapat ko.
Ano bang problema ng isang ito? Napatingin ako sa paligid kung may ibang estudyante pa ba, pero wala pa rin.
"Bakit mag isa ka lang?" Bakit ang weird niya kung mag tanong. Parang tingin niya sa akin ay isang bata.
"Close ba tayo?" Tanong ko naman sa kanya. May kinuha siya sa kanyang bulsa, at inabot sa akin.
"Candy oh" Alok niya sa akin. Put* ang isang ito. Ka lalaking tao parang isip bata, o talagang isip bata ang tingin niya sa akin?
he is pessing me off.
"Pinagtritripan mo ba ako ha? hindi kasi nakakatuwa" Seryosong sabi ko sa kanya.
"But i'm not" He said and smile at me. inilagay niya ang candy sa aking kamay. So instead of giving it back at him, tinanggap ko na lang ito.
"Thanks" sabi ko sa kanya as respect.
"No problem, so what's your name?"
"Shoyo" Hindi naman masama kung makipag kwento ako sa kanya kahit saglit lang. Pati parang kailangan niya ng kausap.
"I'm rocco nice to meet you" he said with a smile. It's a pure smile, i can see it.
"So back to what i asked. Bakit mag isa ka lang dito" I think ganyan talaga siya kung mag salita.
"Hindi ko alam kung nasaan sila"
"Bago ka lang ba dito?"
"ah oo kakapasok ko lang kanina" sagot ko sa kanya.
"Ah kaya, ganyan din ako noong unang pasok ko. Naligaw ako, pero nasanay din ako. Masasanay ka din naman eh" feel ko talaga may problema siya sa utak, hindi ako nagkakamali.
"Anong grade mo ba?" tanong niya ulit.
"Grade 11"
"Ah parehas tayo, anong section mo?" Nag taka naman ako sa sinabi niya.
"Hindi ko alam na may section pala dito sa school na ito" wala namang sinabi sa akin si yugi, na may section ang school na ito.
"Ah ganon ba, ako kasi section one" ang ibig sabihin hindi section one ang classroom ni yugi. Dabi sabi ko sa inyo ayokong mag sabi ng amin kapag ang usapan ay classroom kung nasaan ako o kaya kapag classmate.
"So yan ba classroom ninyo" How did he know?
"Hula mo lang ba?" tanong ko sa kanya.
"Hindi, halata naman kasi eh. Dito ka kasi natutulog. Sino naman kasing estudyante ang matutulog kung iba yung classroom, lalo't walang ka tao, tao" he us his brain. akala ko isip bata lang ang isang ito.
"Nice explanation" Sabi ko sa kanya. Ng biglang may humampas sa kanyang ulo. Dahil sa lakas nito ay napatumba siya. Napatingin ako duon sa humampas. Isang lalaki.
At saka ko tinignan si rocco, okay lang naman siya. Para nga wala sa kanya yung hampas noong lalaki.
"Pambihira na! Kung saan saan kita hinanap. Galit na galit sa akin ngayon yung kakambal ni elyse dahil sayo. Lagi ka na lang nawawala!" Sigaw nito kay rocco, nakatayo na siya at pinagpagan ang kanyang pwetan na nadumihan.
"Nag lakad lang naman ako. Hindi naman ako tatakas katulad ni ash"
"Ang sakit ninyo sa ulo" masyadong highblood ang isang ito.
"Tayo na duon at baka naguumpisa na sila. Malalagot tayo nito" sambit niya at sabay higit kay rocco. Tinignan ko lang sila na umalis sa harapan ko. Ng biglang bumalik si rocco, laking gulat ko ng higitin niya ako papunta sa kasamahan niya.
"Sino naman yan?" Masungit na tanong ng lalaki.
"Bago kong kaibigan" natutuwang sabi niya.
"Halos lahat ata ng estudyante dito kinaybigan mo. Kulang nalang pati ang mga gamit dito kausapin mo eh"
"Oy ano pinagsasabi mo ha? Hindi kaya" para silang bata kung magaway. Sinubukan kong tanggalin ang pagkakahawak niya sa aking kamay. Pero parang nakaglue ang kamay niya sa akin kamay.
Bakit ba ayaw niya akong bitawan. Napansin niya siguro na kanina ko pa sinusubokan tanggalin ang pagkakahawak niya sa akin. Syempre sino ba naman tanga ang hindi makakaramdam noon. Tinignan lang niya at sabay ngiti.
"Baka maligaw ka na naman eh. Mas magandang hawak ko ang kamay mo para sure" nakangiting sabi niya sa akin. At mas lalo niyang hinigpitan ang paghawak dito. I don't need your help but your to kind, para bastusin kita. Hindi na lang ako pumalag.
"Bakla ka ba?" Sambit ng kasama ni rocco.
"Ha?" Nagtaka naman ito sa sinabi ng kasama niya. At sabay tingin sa kamay namin magkahawak.
"Ayan oh. Anong tawag mo dyan?" Natatawang sabi niya.
"Hindi tae, kaibigan ko nga diba. Porket nakaholding hands bakla na kaagad" sagot naman ni rocco. Hindi na lang ako iimik.
Nakarating na kami. Nasa loob kami ngayon na para bang lumang building. Iba na kasi ang kulay ng building at warak warak na ang ibang parte nito. Naalala ko yung maliit na gym kanina, parang ganito lang ang itsura.
"Ayan sabi ko sayo eh naguumpisan na sila" pagrereklano ng kasama ni rocco.
"Tayo na!"
"Ikaw na bahala mag hanap sa mga kaklase mo" sabi niya sa akin at saka niya binitawan ang aking kamay at umalis.
Tinignan ko kung sino ba ang nasa stage. Bakit nanduon si yugi? Anong ginagawa niya duon?
Humanap muna ako ng magandang pwesto para sandalan. Ayokong nakaharang ako dito sa may daanan. Lahat ng mga estudyante ay nakaupo. Wala namang extrang upuan, kaya sasandal nalang ako sa pader.
Narinig ko na meeting daw ito. Meeting para saan?
Ang rami namang estudyante ang nasa stage.
It's not like it's really important? Right?
-----------------
(YUGI)
"So starting today we, the student of sky high will be the new rulers again for this school year. I know some of you, know how we handpe this role. So please as early as possible don't break the rules" she said with a smile in her face. But that is not a smile. Ngisi iyon, o parang nging nakakapang asar. Biglang nag bago ang mga ikinilos nga mga estudyante.
Bakit ba nangyari ang lahat ng ito? Nasaan ba si Miss kim? Siya ang may ari ng eskwelahang ito. Tapos na ang meeting pero hindi pa siya nag papakita.
Hindi sila ordinaryong estudyante lang, lalo't galing sila sa eskwelahan ni hanako. Paano kapag nalaman niya ito? Napatingin ako sa mga estudyante at sinusubukan hanapin si hanako.
Ano kayang magiging reaction niya?
Sampong taon siya nag tiis sa eskwelahan na iyon dahil sa mga estudyante. Heto at wala na siya duon pero sinundan parin siya, ng mga taong ayaw niya.
Wala naman siguro nakakakilala kay hanako? Dahil sila ay mga estudyante nang sky high na nasa lowest ranked, at isa pa last year pa sila lumipat dito. Sino naman makakaalala kay hanako.
May ranked kasi ang eskwelahan na iyon kahit ba may madilim na nakaraan si hanako ay hindi siya napapunta sa lowest class kundi sa middle lang habang ang step sister niya ay highest class. Hindi kasi kaya ng eskwelahan na ibaba si hanako duon hindi dahil matalino siya kung hindi dahil sa step dad nito na isang kilalang tao. Pero feel ko na kinausap ng step dad niya ang may ari ng school na wag ilagaw sa lowest class si hanako, o kaya binayaran ang eskwelahan. But not sure.
Paano ko nasabi marami kasing mga estudyante na ang mga magulang ay bigatin o mayayaman pero nasa lowest class parin sila kahit ganon ang mga parents nila.
Ang akala ko tapos na, hindi pa pala. At ipapakilala pa kung sino ang mga the rulers.
Nakakaboring makinig sa kanila. Gusto ko malaman kung ano ang mga rules. Hindi kasi sinabi iyon kanina. Hindi ko alam kung bakit. Eh para saan pa ang meeting na ito kung hindi nila sasabihin ang pinakamahalagang bagay.
Nagulat ako dahil tinawag ang mga pangalan ni mich at ni jinjin. Nasa unahan sila ngayon. Ang akala ko ba walang kasaling taga dream high sa the rulers?
Hindi kaya dahil sito kung bakit ganon kanina si liam?
Pagkatapos nito kakausapin ko si liam. Gusto ko malaman kung ano talaga ba ang meroon sa eskwelahan na ito ngayon, at noong last year.
-------------
Sabi ko kakausapin ko si liam. Kaso heto at nag lalakad na kami ni hanako, pauwi. Ang tahimik niya pamula kanina ng magkita kami sa lumang building.
Dahil siguro sa mga estudyante ng sky high.
"Okay ka lang ba?" Tanong ko sa kany. Kaya napatigil naman siya sa pag lalakad at lumingon sa akin.
"Ano pinag sasabi mo?"
"Kanina ka pa kasing tahimik dyan eh" sagot ko sa kanya.
"Ah, nakalimutan mo ba friday ngayon. Digat kapag friday inaantok ako. Kaya ganito ako ngayon" ay oo nga. Bakit ko ba na kalimutan iyon.
"Pasensya na kung nag lalakad tayo ngayon. May sakit kasi si manong driver"
"Don't be sorry. Okay na din ito, para mabawasan ang antok ko" pagminsan hindi ko na lang siya maintindihan.
------------
"Akala ko ba inaantok ka?" Tanong ko sa kanya na nasa salas siya at nanunuod. Kakapalit lang niya ng damit, pero damit ko ang suot niya. Hindi pa kasi nakakarating ang mga gamit niya.
Dapat nandito na iyon kanina pa.
Kapag bukas at hindi pa dumating bibili na lang kami sa mall.
"Nanunuod pa ako" sagot niya sa akin. Kaya umupo na lang din ako sa may salas. Napansin ko ang pinapanuod niya.
"Diba nakailang beses na iyang ipinalabas. Hindi ka ba nag sasawa dyan" pagrereklamo ko sa kanya.
"Ngayon ko lang mapapanuod ito. Sa totoo, ngayon lang ulit ako nakapanood ng tv. Alam mo naman na walang akong kahit anong gadgets" sagot niya sa akin pero busy parin siya sa panonood.
The next thing i do pinapanood ko na lang siya, and she look at me.
"Wag mo nga akong titigan, masama bang manood dito? wala kasing tv sa kwarto ko and eto lang ata ang tv ninyo" Natawa na lang ako sa sinabi niya.
"Oh, ano naman nakakatawa. Ewan ko sayo" naiinis na sabi niya sa akin. At sabay samuol sa kinakain niya habang tumitingin sa akin ng masama.
"Sige titigan mo pa ako. At makakatikim ka sa akin ng suntok" nako hindi na siya nagloloko. At seryoso siya sa sinabi niya. Kaya nag cell phone na lang ako. Ayokong masapak, baka hindi pa ako makapasok sa monday.
Kung itetext ko si liam, hindi ko din maiintindihan. Kaya mas maganda kapag naka usap ko siya in person.
-------------
(HANAKO)
Hindi ko namalayan ang oras. Mag 12, 12 na. Pero nandito parin ako at nanunuod. Naka ilang beses na nga ako sinabihan ni yugi na matulog na. Hindi pa kasi ako inaantok. Paano naman kasi nakatulog ako kanina, duon ba sa lumang building. Hindi ko naman inakala na makakatulog ako duon.
Nagising ako dahil ginising ako ni rocco. Nagulat pa nga ako at nagsisialisan na ang mga estudyante. Tas bigla na lang siya nawala.
Buti nga at nahanap ko kaagad si yugi kanina, kahit maraming estudyante ang nalabas. Kahit hindi ko naman siya kasabay ay kaya kong bumalik sa classroom, hindi katulad nang nangyari sa akin noong lunch.
Siguro kapag mga one na, aakyat na ako sa kwarto ko.
--------------
(3RD PERSON)
Sa isang silid may naghihintay na isang magandang babae, sa pagdating ng isang estudyante.
Ilang minuto, ay dumating na din ang hinihintay niya.
"Nabalitaan na po ba ninyo ang nangyari kanina?" Tanong ng estudyante.
"Yes, and wala akong balak na paalisin siya sa eskwelahan. She is new, kaya hindi pa niya alam ang mga rules. Pati isa pa, galing siya sa inyo, kaya may chance na maging katulad ninyo siya. We just need to wait. The time will come" she said with a smile in her face.
"Okay po" sagot ng estudyate at saka siya lumabas ng silid.
"Let's wait and see what she can do" she whisper.
-------------
(HANAKO)
"Ano ginagawa natin dito?" Tanong ko kay yugi. Nasa mall kasi kami ngayon. Kanina ko pa siya tinatanong pero hindi niya ako pinapansin.
So nagtanong ulit ako.
"Bibili ng bagong damit mo" sagot niya.
"Bakit naman, may damit naman ako kinda sir chin" sabi ko sa kanya. Sa pagkakaalam ko dadating ngayon ang damit ko dahil lingo na ngayon.
At ayon ang sinabi sa akin ni yugi noong friday.
"I think walang balak ipadala ng step sister mo ang mga gamit mo" ano pa ba aasahan ko sa katulad ni makibao.
"Wag na kukunin ko na lang sa kanila ang mga gamit ko mamaya" ayokong gumastos siya para sa akin o ako mismo, ayoko gumastos. Lalo't ang mahal dito.
"Nandito na tayo. At isa pa ako ang sasagot sa mga gastusin. Anong gusto mo, lagi ka na lang makikihati sa mga gamit ko. At isa pa diba bawal ka na bumalik sa kanila. Ano gusto mo makulong na naman ng sampong taon sa kanila?" Tama naman sinabi niya. Pero ayoko na lagi na lang niya ako tinutulungan kahit hindi ko naman sinasabi.
"May mahalagang gamit kasi akong kailangan kunin sa kanila. Kakausapin ko na lang si sir chin tungkol sa bagay na iyon" pag papaliwanag ko sa kanya. Hindi sa gumagawa ako ng dahilan. Pero totoo kasi na may naiwan akong mahalagang bagay eh. Kung hindi ko lang sana tinanggal iyon sa mismong graduation namin.
"Ganito na lang. Mamimili ka parin ngayon, tas ako na kukuha ng mga gamit mo, bukas" kung gusto niya. Edi bahala siya.
"O sige" hindi na ako nagreklamo pa. Kukulitin lang naman niya ako.
--------------
Paalabas na kami ng mall ng may biglang umakbay sa akin. Sisikuhin ko sana sa tyan, ng makita ko kung sino ito. Agad siyang humarap sa amin with a smile in her face.
"Sabi na ikaw yan hinako" that stupid smile of her makes me sick.
"Mikay? Kilala ninyo ang isa't isa?" Npatingin ako kaagad kay yugi. Dahil kilala niya ang taong ito.
"Yes, she's my classmate when we are in elem. Remember me hinako" how could i forget about you?
"It's hanako shoyo. Mikaya" pagtama ko sa pangalan ko. Mikaya ang tunay niyang pangalan. Mga kaibigan lang niya ang tumatawag sa kanya ng mikay.
"Anyways how's maki doing?" Bagay nga silang maging magkaibigan isang kabayo at isang hinete. Sino pa ba ang kabayo syempre yung step sister ko at siya ang hinete nito.
"She's good" matipid na sagot ko sa kanya.
"Bakit hindi mo man lang sinabi sa akin na kaibigan mo pala si hina i mean hanako?" Tanong niya kay yugi.
"Ang totoo niyan kasabay ko siyang lumipat noong friday sa school" sagot niya.
"Eh dapat sinabi mo kaagad edi sana nag pa welcome ako sa old classmate ko" that eyes again. So magkaschoolmate sila. And ano pake ko.
"So i should go. By the way that short hair looks good on you" she said with a smerk. If i know she just remember my old self. Noong elem.
So ayon ang dahilan kung bakit pinalano ni makibao na gupitin ang buhok ko dahil sa nakaraan ko. Well that's the other reason kung bakit hindi ako nagpapagupit ng buhok ko na ganito kaikle. But it does not bother me anymore.
"You did not tell me about her" biglang sabi niya ng umalis na si mikaya. With a smile in his face.
"Why should i? Kailan ba ako nagkwento sayo tungkol sa nakaraan ko?" Sabi ko sa kanya at nag umpisa na muling maglakad papunta sa parkinglot.
---------
To be continue....
April 22 2020
Please be minded that the author is not perfect person. So expect that there is wrong grammar or spelling. I will edit it ones the story is finished. Thank you.
- Rocco Kay
Don't forget to VOTE and COMMENT
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro