CHAPTER 25
25
Atarah got hooked up because of the non-stress test she experienced since the day she was brought in the hospital when she bled. Marami itong treatment na pinagdaanan.
An electronic fetal monitoring system was attached to her in order to monitor the infant's oxygen deprivation and loss of blood flow. Dumaan din ito sa ilang blood tests maging sa ultrasounds. She was also adviced to do some bed rest.
Nang maiuwi ito matapos ang ilang treatments na ginawa sa kanya, akala nito'y magiging okay na ang lahat. Not until she bled again few days before her due date.
All she thought her water broke that time but when she checked herself, blood was everywhere and it kept pouring out of her. Neon, who stayed with her the whole time immediately brought her to the hospital and called the doctor right away.
Dali-dali nila itong dinala sa operating room. Accompanied by a nurse, the doctor is doing an internal exam but had to keep asking the nurse to hand her cotton to soak up the blood that keeps on gushing her.
Sandaling lumabas ang nurse. When she came back, Atarah was informed that the specialist who does C-sections is coming because the best thing is to do a cesarean section with her right away. Nabanggit na naman sa kanya ng doctor ang tungkol doon pero hindi niya aakalaing ngayon mangyayari iyon.
Habang nasa OR ito, the anesthesiologist keeps on asking her questions and explained the epidural when she felt another big gush of blood.
Kung anu-ano na ang ginagawa nila sa kanya at wala na siyang ibang maintindihan kundi ang kalagayan ng sanggol sa kanyang sinapupunan.
"Five minutes." There was some talking between the doctor, the nurse and even the anesthesiologist but she was not able to understand them even a bit.
"We are putting you out." They told her as they laid her back. Tila nawawala ito sa kanyang sarili dahil sa sakit na kanyang nararamdaman.
"I can't breathe!" Sigaw nito. Atarah panicked more and tried to move around when she felt a weird lump in her throat.
Atarah's tears find its way down on her cheeks dahil pakiramdam niya noong oras na iyon ay mamamatay siya.
Mas lalo itong naiyak because there is no heart beat detected with the fetal monitor put on her. The doctor then had to do general anesthesia to her. Atarah was not awake as they did the C-section to her. Wala na itong kaalam-alam sa sunod na nangyari.
As the baby was out, dinala nila ito sa nursery para macheck kaagad. Because babies born by C-section may have trouble clearing, they often need extra suctioning of the nose, mouth, and throat and that's what they did to her baby.
Atarah didn't know what happened anymore. Nagising na lamang itong eksaktong pumasok ang doctor sa delivery room bitbit ang kanyang sanggol.
"Ang gwapong bata. Mana sa ama." Nakangiting saad ng doctor habang marahan nitong ibinigay ang bata sa kanya tsaka nalipat ang paningin nito kay Neon na noo'y nakaupo sa gilid ni Atarah.
Nag-uusap man sina Neon at ang doctor, ang atensyon ni Atarah ay tanging naroon lamang sa sanggol.
"My baby..." Maluha-luha nitong sambit habang puno ng pag-iingat na hinawakan nito ang sanggol.
Ilang minuto lang ang lumipas, the baby awakened and cried. The baby grasped on her fingers as he keeps on crying. That's when she first breastfed the baby. Muli ay naluha ito.
Mula sa mga pinagdaanan nilang mag-ina, ang mahawakan ang kanyang anak mula sa kanyang mga bisig ang naging dahilan upang lumabas ang kanyang mga luha.
Iniligay ulit ang sanggol sa nursery room pagkatapos nitong makatulog upang macheck ang kalagayan nito. A brief, physical exam is really needed to check for obvious signs that her baby is healthy.
According to other health care provider, other procedures will be done over the next few minutes and hours.
Despite the placental abruption she has suffered and the C-section, Atarah's really proud of her son. For her, the baby is a little survivor.
The next couple days, Atarah got into a blood transfusion because she had lost around two litres of blood. She was exhausted because of it. Ni hindi man lang nito nagawang palitan ang unang diaper ng bata dahil nasa stage of recovery pa siya noong mga nagdaang araw. Pero okay lamang iyon sa kanya.
The most important thing for them especially for her was that she had a healthy baby even after his unnerving arrival.
"Have you decided about the name of the baby?" Her Mom asked. Apat na araw na ang lumipas simula nung maipanganak niya ito and she's now breastfeeding him.
Marahan nitong hinaplos ang ulo ng sanggol. Nakapikit lamang ang mga mata nito pero dinig na dinig ang paraan ng pagdede nito. Halatang matakaw.
"Thyron Jae. That would be his name." Atarah replied then she smiled.
Atarah's hospital stay lasted for more than a week while waiting for her recovery. Sa tuwing naiisip pa rin niya ang nangyari, hindi nito maiwasang hindi maging emosyonal.
When the doctor told her about the placental abruption, she made some research about it and if it wasn't treated on time, it could lead both her and the baby to serious condition or worst, death. Laking pasalamat talaga nito dahil naging matatag at naging malakas ang kapit ng bata sa kanya.
Again, after some tests for her and for the baby, she now got the consent of her doctor na pwede na itong lumabas.
"Welcome home baby TJ!" Malakas na bati ni Thea nang bumukas ang pintuan at iniluwa no'n si Atarah, ang baby nito, ang kanyang parents maging si Neon na noo'y nakahawak ng mga gamit ng mag-ina.
Because Thea's voice is too loud, naging dahilan iyon upang umiyak ang bata. Atarah glared Thea pero ang kaibigan nito'y nakapeace sign lamang sa kanya. She was just so excited. Hindi niya naman alam na nakatulog pala iyong baby.
"Sorry baby TJ, excited lang ang ninang mong maganda." Thea giggled upon saying those words. "TJ na ang nickname niya, ha? Ang cute pakinggan!" Nakangiti nitong dagdag. Buti na lamang at naging mahinahon na ang boses nito ngayon.
"Oh sige, ikaw na nanay." Tugon ni Atarah sa kaibigan dahilan para magtawanan ang iba nilang kasamahan.
Gia was now here. A week before Atarah's labor, dumating na ito. All throughout her stay in the hospital, the three of them — Thea, Dianne and Gia were with her.
Matapos padedehin ni Atarah ang kanyang anak, dinala niya ito sa nursery room at kahit ilang oras o kahit pa siguro magdamagan, hindi ito magsasawang titigan ang bata.
"Baby TJ." Saad nito habang hinahaplos ang ulo ng bata. Nang makatulog kasi ito ay kaagad niya itong inihiga sa kanyang crib.
"He's cute." Neon commented.
Nasa tabi lang ito ni Atarah habang pareho nilang pinagmamasdan ang sanggol na noo'y himbing na himbing na ang tulog.
"He is." She agreed still staring on that little boy.
His chubby cheeks that seem fluffy makes him more cute. Mamula-mula ang magkabila nitong pisngi dahil sa kaputian. Ang braso nitong may guhit-guhit dahil sa katabaan ang nagpadagdag upang mas lalo itong kawili-wiling tignan. Ang cute nga naman kasi.
All of them became busy in taking good care for the new member of their family. Since it's her first time to be a mom, naging kaagapay ni Atarah ang magulang nito sa kung ano at paano ang dapat gawin sa bata. Her friends always find time to visit baby TJ in their house. Maging iyong kasambahay nila ay tuwang-tuwa sa bata.
Sa tuwing naririnig ni Atarah ang tawa at halakhak nito, maging ang pag-iyak nito, lagi itong nagpapasalamat dahil naging malusog ito.
The baby is healthy as if he didn't suffer from something that almost put his life at risk. That's what she's really thankful for — for having a strong and healthy baby.
"Can I carry him?" Neon asked.
Atarah smiled and nodded her head tsaka nito marahang iniabot sa lalaki ang bata. Kagagaling niya lang sa trabaho nung oras na iyon at dumiretso agad sa bahay ng babae upang matignan ito.
"He's really cute." Natawa ng mahina si Atarah. Iyon na lang kasi lagi ang naririnig niya kay Neon sa tuwing nakikita niya ito.
"I know. Nagmana kaya siya sa akin." She giggled.
"Mas nagmana siya sa akin."
"Sa akin nga sabi e."
"Marami siyang nakuha sa'yo but look at his eyes. Those eyes were not from you." Saad ni Neon sa kanya, natatawa.
"Oo na!" Sumusukong saad nito dahil iyon naman talaga ang totoo.
Sa huli ay pareho silang tumawa dahil pati ang mga iyon ay pinagtatalunan pa nila.
Carrying the baby on Neon's left arm, using his right hand ay tinusok-tusok nito ng mahina ang matatabang pisngi ng bata. The baby giggled, na sa paraan ng ginagawa ni Neon sa kanya ay tila nagugustuhan niya ito.
Tinapik naman ni Atarah ang kamay ni Neon palayo sa pisngi ni baby TJ at ginaya iyong ginawa ng lalaki. Sa halip na tumawa ito, naging dahilan iyon upang umiyak ang bata.
"Ayaw niya sa'yo." Tila nang-aasar na pahayag ng lalaki sa kanya.
Napasimangot ito at sinubukang patahanin yung bata pero mas lalo lang iyong umiyak. But when Neon did the same thing to him, muli itong tumawa. Maging iyong magulang niya ay natatawa habang pinapanood sila.
Napanguso na lang tuloy si Atarah. Noong ipinagbubuntis naman niya ito, ayaw na ayaw niyang makita si Neon.
Ngayon namang naipanganak na niya ito, tila nagbago ang ihip ng hangin dahil mas gusto tuloy ito ng bata kaysa sa kanya. Pakiramdam niya tuloy ay may pagkafavoritism ang bata.
Months then quickly passed by. Last week, napag-usapan na nila ng kanyang magulang including Neon of course at ang mga kaibigan nito ang tungkol sa binyag ng bata. After planning everything, with the help of Perfect Photo Print studio, lahat sila ay naging abala na.
"Baby, TJ is crying. I think he's hungry." Tawag ni Neon kay Atarah na noo'y nakikipag-usap sa event organizers patungkol sa invitation card na ginagawa nila.
Dahil sa narinig, Atarah excused herself and headed to her baby's room. Nakasunod naman sa kanya si Neon.
Pagpasok nito sa loob, sobrang lakas nga ng iyak ng bata. She thought he was hungry pero puno na pala kasi iyong diaper na suot-suot niya. Atarah took her baby out of his crib and changed his diapers. Pagkatapos ay pinadede niya na rin ito para hindi na magutom.
"How's the preparation?" Tanong sa kanya ng lalaki na noo'y nakaupo sa isang solong couch. Si Atarah naman ay nakaupo sa dulo ng kama habang pinapadede nito ang anak.
Noong first month pa lang ng baby, sinadya talaga nitong magpalagay ng kama roon para roon siya matulog gabi-gabi. May pagkakataon kasing bigla na lang iiyak ang bata lalo na kapag madaling araw o kahit anong oras pa kung minsan. Dala ng mahimbing na pagkakatulog, minsan ay late na nitong marinig ang atungal ng sanggol.
Good thing Neon can easily wake up everytime the baby cries kaya kung minsan ay ang lalaki pa ang gumigising dito.
"Malapit ng matapos." She replied while her eyes were settled on the baby who's also looking at her.
Hinawakan nito ang maliliit at matatabang daliri ni baby TJ at kaagad namang humawak ang bata roon.
Day before the christening, natapos na rin silang lahat sa paghahanda. Doon mismo sa harap ng bahay ang reception. Sa harap noon ay nakasulat ang buong pangalan ng bata habang napapalibutan iyon ng mga lobo at iba't ibang dekorasyon. White and blue ang naging tema ng selebrasyon.
On their way to the church, iyak ng iyak ang sanggol kaya ang ginawa nito ay pinadede ang bata. Yun nga lang nang makatulog ito, naging tuluy-tuloy na iyon pati noong binibinyagan na siya.
Natawa tuloy ang mga bisita maging iyong pari na nagbabawtismo sa kanya. Nagising lang ito noong pinipicturan na sila.
The baby looks so adorable as he smiled in front of the camera sa tuwing kinukunan sila ng photographer.
"Pakurot pisngi? Ang cute cute kasi e." Pagpapaalam ni Thea sa kanya.
Every time the camera flashes, baby TJ is laughing. Hindi nga alam ni Atarah kung ano bang nakakatawa roon sa flash ng camera but of course, hinayaan na lang niya ito considering that he's a baby. Naging dahilan pa tuloy iyon na sa bawat kuha nila ng litrato ay halatang tuwang-tuwa ito.
"Kurutin ko singit mo. Tantanan mo nga ang anak ko Thea." Aniya sa kaibigan. Natawa naman ang ilan.
Sabay-sabay na umuwi ang mga ito matapos ang binyag at doon nila ipinagpatuloy ang selebrasyon. Everyone was given some of the christening giveaways and souvenirs. Ang ilan pa ay muling nagpapicture kasama ang bata.
"Welcome to the Christian world my Thyron Jae." Atarah kissed the baby's cheek.
As the camera flashes again, baby TJ raised his both hands and giggled causing for the outcome of the pictures to become perfect.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro