1

[Monterey University 1st Grand Alumni Homecoming]

Years had been passed and here they are, will be able to see each other once again, having the chance to exchange their how are you's from one other. Dressed up with elegancy and standing illustriously, these people had gone far, did so many things to achieve for what and who they are right now.

"It was good to be back here." Atarah whispered as she stopped in front of the Ziaaxi Hotel.

Dito kasi nila napiling idaos ang homecoming nila para maluwang lalo pa't siguradong marami sila.

She came here alone, but of course nakausap niya ang mga kaibigan niyang dito na lamang sila magkita-kita. She actually came back here in Philippines just last week and it so happened that her alma mater holds its first alumni homecoming kaya naman ay tuwang-tuwa siya.

"Atarah!"

"Hey," Agad nitong sambit nang makita niya ang mga kaibigan niyang kabababa lamang sa kotse.

"How are you? Did we keep you waiting? Sabi kasi sayo sabay-sabay na tayo e." Salubong sa kanya ni Gia kasama ang dalawa pa nilang kaibigang sina Dianne at Thea.

"No worries, kararating ko lang din." She answered at nagyakapan ang mga ito.

Four of them went inside the hotel's grand hall. Pagkapasok nila ay marami-rami na ang mga tao sa loob. Agad din naman nilang nakita ang mga dati nilang kaklase at nagkamustahan ang mga ito.

"Good evening everyone. I'm glad to see all of us here, yung mga wala, absent kayo sabi ni Principal Finna." Nagtawanan ang lahat dahil sa sinabi ni Krystal, ang siyang MC sa programang ito.

"Anyway, I'm glad to be the MC of this event. Hey, I'm once a bitch before pero teacher na po ako ngayon. Don't worry, I won't bully you anymore." Dagdag pa nito dahilan para magpalakpakan at magtawanan silang lahat.

Krystal Abrenica, once considered a Bully Queen in their batch. She's now a teacher in this university. Who would have thought that she will be a teacher right? E samantalang siya lang yung bitch slash Bully Queen according to all Monterey University students na laging nambubully sa mga kapwa niya estudyante noon. Ganun naman talaga, as time goes by, everything changes and so a person does.

Krystal spearheads the opening program. Nagsalita rin si Principal Finna for her welcome speech. Hindi na nila masyadong pinahaba kung anuman ang kanilang sasabihin. They just said short but substantial words and then shoot, the party has begun.

"Everyone, let's have a toast together! Let's all say one batch, one family!" Done repeating the phrase, next is the clinking of their glasses.

Everyone is enjoying, hindi naman iyon maikakaila sa mga mukha nila. They are seizing their great time for having the opportunity to catch up with their acquaintances they had never seen for several years.

While they are catching things up, nagsalita muli si Krystal sa harap.

"Attention please!" Pagkuha nito sa kanilang attention. "Who misses the university's sweetest couple back then?" Nagsigawan ang lahat sa sinabi ni Krystal. Alam na kasi ng mga ito kung sino ang tinutukoy niya.

"Okay, 'wag na natin 'tong patagalin pa. Let's now all welcome the sweetest couple in our batch, Clarkson Dy and Geniva San Jose!"

Everyone laughs and applauses then Clarkson and Geniva appeared on the stage holding each other's hand. Their free hand was holding a microphone at kumaway-kaway pa ang dalawa sa harap.

"When love hits two hearts. Ang strong talaga ng dalawang 'to." Sambit ni Dianne habang nakatingin ang mga ito sa harap.

Hindi nila kaklase ang mga ito nung high school sila but they witnessed the love story of this couple kaya ganun sila namamangha na after so many years, they are still together.

Everyone says na daig pa nila ang aso't pusa noon dahil walang araw na hindi sila nag-aaway but who would have thought na silang dalawa pala ang magkakatuluyan? Love has its own ways talaga na even though you hated a person so much, siya pala yung pupuno sayo ng pagmamahal.

"Kaya nga e. Being in love is too good to be true." Gia said na siya namang kinontra ng kanyang mga kaibigan.

"Coming from a brokenhearted, e?" They teased.

"At least I once felt how to be in love! Hindi katulad ng isa dyan." Gia whistles, giving a hint to tease Atarah.

"Ako na naman ang nakita niyo? Huwag nga ako ang pagtripan niyo!" Kontra nito sa mga kaibigan niya. She just drink her wine not minding her friends who are still busy teasing her.

Sa kalagitnaan ng programa, nagkaroon ng surprise dance segment kaya naman ay nakisali siya. It's been years since the last time she had communicated with her friends kaya naman ay go with the flow lamang ito.

Kabi-kabilaan ang mga kamustahan, walang sawang kwentuhan.

For Atarah, it was great seeing them being together once again and by the looks of it, nobody wanted to end the night, including her of course.

Nakaupo ito ngayon sa kanilang table, naiwan kasi muna siya dahil ang mga kaibigan niya ay nakipagcatch up sa iba pa nilang kakilala.

Pinagmasdan na lang nito ang iba pang nagsasaya until one man caught her attention. Nangunot ang noo nito. He seems familiar to her pero hindi nito maalala ang pangalan niya. The man was only wearing a black polo pero iba ang impact nito sa kanya. Pamilyar kasi talaga ito sa kanya pero hindi niya lang maalala kung sino ito.

"Kaya naman pala gustong magsolo e."

"Looking at your groom? Este bride? Teka ano ba?" Pang-aasar na naman muli sa kanya ng kanyang mga kaibigan pagkabalik ng mga ito sa table nila.

"Pinagsasabi niyo?" Tanong nito sa kanila.

She just had no idea what her friends are talking about. She's even thinking kung kilala ba ng mga ito ang lalaking kanina lang ay tinitignan niya na ngayon ay tinitignan na rin ng mga kaibigan niya.

"That was your groom slash bride sa wedding booth back then hello? Treyton Alfiore, can't remember? Kaso yung groom mo mas mukhang bride pa sayo noon." Answered by her friends. Muli ay nangunot ang kanyang noo hanggang sa maalala na niya ito.

Treyton Alfiore, ang inakala niyang lalaki na hinila ng mga kaibigan niya bilang groom niya noon sa wedding booth para sa Founding Anniversary ng Monterey University na mas pusong babae pa pala sa kanya.

It was actually a dare made by her friends that time na hindi niya alam. Nagulat na lang ito nang hilain siya ng mga kaibigan niya noon papuntang wedding booth and that person they pulled as her groom was Treyton which she doesn't personally know dahil transferee lang naman siya noon.

Nalaman na lang niyang bakla pala ito pagkatapos ng wedding ceremony kuno dahil sa pagkembot-kembot nito paalis.

"Pogi niya 'no? Pero sayang talaga siya! My gosh! Bakit kasi kung sino pa yung mga gwapo sila pa yung mga bakla e." Panghihinayang ni Thea, napabuntong hininga pa ito.

"Hindi naman natin sure kung bakla pa rin siya hanggang ngayon. Malay niyo nagbago na. Ilang years na rin naman ang lumipas tsaka tignan mo nga pormahan niya, may bakla bang ganyan?" Tanong naman ni Dianne habang nakatingin pa rin ito sa direksyon ni Treyton.

"Atarah, puntahan mo kaya para malaman natin kung anong totoo? Parang catch up with your groom na rin diba?" Pantitrip naman ni Gia sa kanya. Tinulak-tulak pa siya ng mga ito.

Sa barkada, meron at meron talagang bully at malas niya dahil sa kanilang magbabarkada, siya lagi ang binubully.

"Whatever." She just rolled her eyes and finished her drinks.

Hindi naman kasi ito close sa binata este bakla pala. Katunayan nga'y nasa kalagitnaan na ng school year 'non nung nagtransfer siya, buti nga pinayagan pa siya.

Hours passed, medyo natatamaan na siya ng alak. Hindi kasi nito namalayan na napapainom siya every time na nakakausap nito ang iba nilang kaklase. They're clinking their glasses on hers, alangan naman huwag nitong inumin ang laman ng baso niya. Aside from that, mababa ang alcohol tolerance niya.

"Hey, Atarah. I didn't know you're back." Napatingin ito sa nagsalita.

"Neon." Malapad ang ngiti nitong nilapitan ang lalaki.

Katulad ng mga kaibigan niya, matagal niya rin itong hindi nakita. Out of a sudden, hinalikan siya ng lalaki sa kanyang pisngi pagkalapit nito. Nagulat man ay hindi na lang niya ito ipinahalata.

"You're still gorgeous baby." Aniya. Napangiti na lang si Atarah. Habang wala pa naman yung mga girls, nagkwentuhan na lang silang dalawa.

"Hindi ka pa uuwi Atarah? It's getting late already." Said Dianne who is now fixing her bag.

Kanina pa silang nakabalik. Nagkwentuhan pa nga sila actually. Katunayan ay kasama na niya ang mga ito ngayon sa kanilang table including Neon.

"Later." She responded.

"Okay, we'll go ahead na. Neon, ikaw na bahala d'yan. Huwag mo ng painumin yan, mahina sa alak e." Paalala sa kanya ng mga kaibigan niya at tumango naman ang binata.

"Sure." Sagot nito at kumaway pa sa kanila. Nagkwentuhan na lang din ang dalawa nang maiwan ang mga ito.

"Stop drinking Atarah. Uuwi ka pa mamaya." Neon took her glass on her.

"Ano ka ba? Kaya ko 'to. Hindi naman ako matutumba." She said giggling.

Inagaw ulit nito ang baso kay Neon at nilagok ang laman 'non. Muli itong nagsalin sa baso niya but Neon took it again.

"Stop it baby. You're drunk." At nilayo na nga nito ang baso sa kanya.

Si Atarah naman ay nakatungo na at kulang na lang ay gawing higaan ang mesang nasa harap niya.

Dahil lasing na nga ito, Neon decided to just bring her home. Yun nga lang ay tumawag ang kapatid nito sa kanya. For Atarah's safety, binilin na lamang ni Neon ito sa hotel service para makauwi siyang ligtas kahit papaano kaysa naman ang hayaan niya itong magtaxi ng ganitong oras.

But without Neon knowing, hindi nito alam na hindi pa nakakauwi si Atarah dahil ayaw pa talaga ng dalaga na umuwi. Katunayan nga ay nakipagtalo pa ito sa driver na kinausap ni Neon kanina.

"What's going on here?" Xydelle, the CEO of Ziaaxi Hotel appeared.

"Inihabilin po kasi siya sa akin Sir na ihatid na lamang daw siya sa kanila kaso Sir, ayaw naman po niyang sumakay." Saad ng driver, nagkamot pa ito ng ulo.

"Just call some attendant to assist her inside a room. They reserved a room in case of having some instances like this." Singit ni Imee, ang siya namang asawa ni Mr. Xydelle Jimenez.

"Sige po Ma'am, Sir."

Mabilis na inasikaso si Atarah. Nang maipasok ito sa isang kwarto, biglang nagring ang phone nito. Ayaw sanang pakialaman ng isang attendant iyon pero sa huli ay sinagot niya pa rin ito. Sa isip nito ay baka nag-aalala ang pamilya nito sa kanya lalo pa't madaling araw na.

[Baby—]

"Good evening Sir. I'm an attendant here at Ziaaxi Hotel. Nakatulog po si Ma'am kaya dinala na lang po namin siya sa isang—"

[Okay, okay. I'll be there. I'll get her.]

Tsaka nito ibinaba ang tawag. It was Neon. Hindi naman kasi emergency yung itinawag ng kapatid niya sa kanya. It's just a misunderstanding between his siblings. Yumakag na lang ito pabalik sa hotel.

Atarah, on the other hand, namalayan na lang niyang nakahiga na siya sa kama. Hindi niya alam kung papaano itong nakauwi. Maybe because of her tipsiness or let's say drunkenness kaya hindi na niya alam kung anong nangyari sa kanyang paligid. All she wants right now is to sleep.

Habang himbing na himbing ang tulog nito, may kung ano siyang naramdaman sa gilid niya. Isang mabigat na kamay ang biglang nakadagan ngayon sa tyan niya. Tumihaya ito hanggang sa mapansin niyang may katabi na siya sa higaan.

Iminulat nito ang kanyang mga mata but seems like she's not able to see who it was. Nangunot na lang ang noo nito nang maramdaman niyang may nakadagan na sa kanya. Hindi nito maaninagan ang mukha ng kung sinuman ang kasama niya ngayon dahil tanging lampshade lamang ang nakabukas pero sigurado siyang lalaki ito.

"Baby..."

The man cups her face all of a sudden. The next thing she knew was this man is kissing her. Wait, what's happening?

She should stop him pero hindi nito alam kung bakit imbes na itulak ito ay tinugunan pa nito ang halik ng binata. She even closed her eyes to feel their kisses. It was soft and gentle at hindi nito magawang tanggihan ang halik na iginagawad sa kanya.

Atarah breathes. Maybe she was too drunk to the point na kung anu-ano nang naiisip niya. This is the effect of too much alcohol on her. Lasing na yata talaga ako at kung anu-ano pa itong mga napapanaginipan ko. Bulong nito sa kanyang sarili.

She doesn't know what happened anymore. Kinaumagahan, nagising na lamang ito dahil sa paggalaw ng kung ano sa tabi niya.

Nang magmulat ito, her eyes widen when she saw the face of the man lying beside her. She look at herself only to notice that she's wearing nothing but a piece of blanket covering her body.

"AHHHHHHHHHHHHHHHHH!"

Malakas niyang sigaw when she realized that what happened is not a dream. Everything is not a dream! Oh my God!