Code's POV
I sat there, looking at my computer, ilang linggo na ang nakakalipas nang mag bakasyon kami at sa totoong lang ay nawawalan na ako ng gana na mag-stay sa kwarto. Parang gusto ko nalang ulit pumasok.

And all I do is wake up, eat, take a bath, play, sleep, repeat. And it's not good. Sometimes I do workout and play basketball, pero hindi talaga sapat. Para na akong lantang gulay.

Playing basketball alone is not fun. I just wish my dad is like the other dads. Sana lang ay nakakapaglaro kami ng magkasama.

But no, he and mom are in Canada right now. Doing business stuff and having meetings just like the usual.

When I was a kid I would always throw a tantrum at them whenever they don't play or pay attention to me. But they would just say that when I get older I'll understand why they're always busy. But I'm their son, hindi ba dapat ay binibigyan nila ako ng mas maraming pansin kaysa sa trabaho nila. Pero ang sabi nila.

"We're doing this for you."

Hindi ko gets, doing it for me? Eh halos mas madalas ko pa yata makita 'yong ipis at butiki sa bahay kaysa sa kanilang dalawa.

Hindi pa ako nakakapag breakfast. When I woke up phone at computer agad inatupag ko, wala naman magagalit kapag hindi ako kakain.

Ngayon summer na realize ko na wala talaga akong hobbies. All I can do is stay at home and breath.

Wala akong maisip na magawa. Even spending time with my friends. Busy din sila, pero madalas 'yong mga kaibigan ko mga taga ibang lugar.

Remember, they are dormers. Kaya umuwi na sila sa home town nila. Iyong mga taga Manila naman, hindi ko ganoon ka close.

Si JC, hindi namamansin sa chat. Si Lionel spending time with his family. Si Drake taga Tayabas, hayst.

"Si Grey kaya?" I slightly tilt my head while facing my television, I'm still on my bed and still topless.

"Asan phone ko?!" Napaka ako sa bulsa ko nang hindi ito makita sa paligid ng kama.

"Asan na 'yon?!?" Tumayo ako at nagsimula nang halughugin ang buong kama ko, wala talaga! Madalas ay dito lang 'yon napapatapon ah!

"The fuck! Asan 'yon?!?" Both left and right of my night stand chineck ko na, ilalim ng kama na puro kahon ng sapatos ang meron, tingnan ko na rin.

Napasabunot ako sa buhok ko, "Saan ko ba huling inilagay 'yon?!?" Nag papanic na ako, mag-isa na nga lang ako sa kwarto, nawawalan pa ako ng gamit.

My eyes unconciously travelled at the terrace, "Putangina..." bulong ko bago napasapo sa noo ko.

Doon ko nakita ang phone ko sa ibabaw ng table. I face palmed, basang-basa ang phone ko, umulan nga pala kagabi ng hindi kalakasan. Pero basa pa rin ito.

"Kawawa ka naman." ani ko nang makuha ito mula sa labas.

Sinubukan ko itong buksan pero wala, bumitaw na ang phone ko.

Wala akong ganang pumasok sa loob at ibinato ang phone ko sa kama.

"Bibili nalang ako ng bago." Ibinagsak ko ang sarili ko sa kama at itinakip ang braso ko sa mata.

Huminga ako ng malalim at muling bumangon. Parang sira lang diba? Napalingon ako sa study area ko kung nasaan ang laptop ko at doon ako ay naglakad at naupo sa bangko.

Binuksan ko ang social media ko at doon ay hinanap ang account ni Grey.

"Grey, Grey, Grey Chua!" Agad kong pinindot ang kaniyang account at nag simula nang mag type.

To: Grey

Ano gawa mo?

Ilang minuto akong nakatitig sa laptop ko habang naghihintay ng sagot niya. Naka-seen kana! Mag reply kana naman!

From: Grey

Wala, kakagising ko lang. Bakit?

My fingers curled up as I took some seconds to think on what should I say. How do I form the sentence? I want to go out with him? Pero hindi sa paraan na iisipin niya na date 'yon. Di ba niya nabasa?

To: Grey

Mall? G? 

Naitulak ko ang sarili ko palayo sa table at napatayo. Ang dalawang kamay ko ay nailagay ko sa aking batok at huminga ng malalim. Kinakabahan ako, hindi ko alam kung bakit pero kinakabahan ako, baka kung anong sabihin ni Grey kapag nabasa niya ang message ko. Nagpalakad-lakad pa ako sa harap ng laptop ko habang pinapanood ang tatlong dot sa screen ko habang nagta-type siya. 

From: Grey

Sure, what time?

Dali-dali akong naupo sa bangko ko nang mag-reply si Grey. Para akong nabunutan ng tinik sa lalamunan nang mabasa ang reply niya. Gumuhit ang ngiti sa labi ko habang nakakagat ako sa pang-ibaba kong labi. Napatingin ako sa orasan bago muling nagtipa sa laptop.

To: Grey

Before 11:30, sa mall na tayo maglunch.

Umalis muna ako sa harap ng laptop ko bago pulutin ang mga kalat sa kwarto ko. Maya-maya ay muli itong tumunog at napatakbo ako papunta dito.

From: Grey

Susunduin mo ba ako? O magkikita nalang tayo sa mall?

To: Grey

I'll pick you up, send your address.

Hindi ko napipigilan ang sarilin ko na mapangiti habang hinihintay ang reply niya. Hindi ako mapakali sa kina-uupuan ko at ang likot pa ng puwet ko sa bangko. Nang i-send niya ang address niya ay napatango-tango ako. Malayo talaga, nasa Parañaque ang bahay ko tapos siya nasa malapit sa Pasay. Isang siyudad lang naman ang layo, okay lang.

I send 'okay' bago tumayo mula sa bangko at naglakad na papunta sa closet. Napapasayaw-sayaw pa ako habang kumakanta habang naliligo. Iyong ngiti ko hindi na mawala-wala.

After I took a bath a just wear a simple clothes. A maong pants at grey na polong long sleeves. Noong nakita ko ang sarili ko sa salamin ay muling gumuhit ang ngiti sa labi ko, nakasuot ako ng grey.

I grab my wallet since 'yon lang ang madadala ko at wala naman na ang phone ko. Lumabas ako ng kwarto at bumaba na. As usual, puro katulong lang ang na andito.

"Good morning po Sir Code, kakain na po kayo?" tanong ni Manang, I smiled at her and shook my head.

"No manang, asan ang driver? May pupuntahan ako." tanong ko, nagkatinginan ang mga katulong na naglilinis.

"Nasa labas po sir, hindi po ba muna kayo kakain?" tanong niya ulit,

I shake my head, "Hindi na po manang, sa labas na po ako kakain.." I smiled a her and leave them dumb founded.

Sa tatlong linggo nakalipas na bakasyon lagi lang ako sa bahay, minsan ay dinadalhan nalang nila ako ng pagkain sa taas kung hindi pa ako baba.

Malamang ay kung hindi ako bumaba maya-maya lang ay mag hahatid na sila ng pagkain sa kwarto ko.

"Kuya Top, may pupuntahan po ako." Nagtatakbo si Kuya Top papunta sa akin.

"Saan? May liligawan ka?" Pabiro niyang tanong, si Kuya Top ang personal driver ko, simula pagkabata ay driver na namin siya kaya parang Kuya na ang turing ko sa kaniya.

"Opo, kaya tara na..." Sagot ko naman, si Kuya Top ay nakuha pang mang-inis.

Pumasok na ako ng sasakyan at umalis na rin kami.

"Saan ba tayo bata?" Tanong niya na tinitingnan ako mula sa rear mirror.

"Pasay po." Nakita kong kumunot ang noo niya.

"Ang layo naman yata ah, maganda ba siya?" Pag-iinis niya ulit.

"Hay naku Kuya, makikita mo nalang." 'Yon ang sagot ko bago kami nanahimik.

Nang makarating kami ng subdivision ng bahay nila Grey ay hininga ng guard ang pangalan at ID ko bago kami nakapasok.

Napansin ko ang pagkunot ng noo ni Kuya Top nang sabihin ko ang pangalan ni Grey.

"Rafael Grey? Lalaki ang nililigawan mo?! Bakla ka Alex?!" Gulat niyang turan, ako naman ay napatawa lang ng malakas sa likod ng sasakyan.

"What? No Kuya, binibiro lang kita na may nililigawan ako dito, ka-batch ko siya magpapasama lang ako sa kaniya sa SM kasi nasira phone ko at bibili ako ng bago. And besides, bored na bored na ako sa bahay, so I decided to hang out with a friend." Sagot ko at tumango siya.

Alam ko naman na weird kung liligawan ko si Grey diba? Magiging weird sa mata ng iba... at baka sa mata rin ni Grey.

"Alin ba dito Alex? Block 3 na 'to." Maski si Kuya Top ay nag mamasid sa mga bahay.

"Ito Kuya Top, may van na itim at brown ang bubong." Turo ko sa bahay na muntik na naming malampasan.

Nang tumigil ang sasakyan ay bumaba ako agad at lumapit sa gate ng bahay.

Hindi ito kasing laki nang amin ngunit maganda rin ito, modern and design at maganda ang color combinations.

"Tao po? Grey?" Tawag ko ag pinindot ang doorbell, maya-maya ay bumukas ang pinto at lumabas ang mom ni Grey. 

"Ano 'yon?" tanong nito, she doesn't looks like Grey but because Grey got his Chinese father's features.

"Ah eh, hello po tita, si Grey po kaya? Inakit ko po kasi siya na pupunta kaming mall, magpapasama lang po ako may bibilhin lang po." Paalam ko, shit, ganito pala pakiramdam kapag kausap mo magulang ng kaibigan mo.

I never had  this kind of friends kasi, 'yong tipong pupunta kami sa bahay ng isa't isa just to fetch each other. 

"Ah, sandali lang nag-aayos pa, pasok ka muna." Binuksan niya ang gate at saka ako nakapasok.

Nag thank you ako sa kaniya at pumasok na sa loob. Maganda rin ang loob ng bahay nila. May malaking flat TV screen at may mga portraits at figurines. 

"Tatawagin ko lang siya." Umalis si tita at umakyat.

Nagmasid ako at tiningnan ang mga picture na naka display. Agad na agaw ang aking mga mata ng picture ng isang batang lalaki na nakasuot ng tuxedo.

Mula sa hitsura ng bata ay alam ko na na si Grey ang batang ito.

Ang cute niya dito dahil mukhang napilitan lamang itong mag pa-picture. Kulay grey din ang tuxedo niya na suot.

"Hinihintay ka na niya." Napatingin ako sa taas ng hagdan at nakita si tita at Grey na bumababa.

"You're here." Bumaba si Grey ng hagdan habang inaayos ang damit nito. Naka white v-neck t-shirt lang siya at black jeans matched with rubber shoes.

"Maiwan ko na kayong dalawa." Paalis na si tita nang nagpasalamat ako.

"Salamat nga po pala tita." ani ko, tinanguan ako nito bago ngumiti, 

"Walang anuman. Ano nga ulit ang pangalan mo, nakalimutan ko na." ani ni tita at bahagya pang ngumiti. 

"Code po, Nicodemus Costa." Sagot ko at tila nagulat si tita sa sagot ko.

"Costa? Anak ka ng may-ari ng Costa group?" tanong niya at tumango ako.

Utay-utay tumango si tita, "Sige, ingat kayong dalawa, doon naba kayo kakain?" Tanong niya at agad naman akong tumango. 

"Yes po, baka hapunin na rin po kami." Paalam ko, tumango lang si tita. I excused myself first fo Grey could bid goodbye to his mom.

"Bye Ma..." Narinig kong turan ni Grey bago ako sundan.

Na-iingit lang ako na tila ba ay simple lang ang pamilya nila pero may pagmamahalan pa rin. Ako kasi parang puro yaman nalang wala nang pag mamahalan.

"Saan na tayo?" tanong ni Kuya Top nang nakasakay kami ni Grey sa loob.

"Nakapag breakfast kana ba?" tanong ko kay Grey, nilingon niya ako at tumango.

Tumango ako bago humarap sa unahan, "Sa mall na po Kuya." Tiningnan ako ni Kuya Top mula sa rear mirror at saka nagpaandar.

"Kumain kana?" tanong ni Grey sa gitna ng biyahe

"Both breakfast and lunch, no." sagot ko at nabaling ang tingin niya sa akin habang nakakunot ang noo.

"Why? You'll get sick." he worriedly said which made me chuckle.

"Sa mall na ako kakain." sagot ko sa kaniya at inirapan niya ako.

Nang makarating kami ng mall ay halos 12 noon na.

"Kuya Top ito po pang tanghalian niyo." Inabutan ko si Kuya Top ng three thousand  pangkain.

"Ang laki naman nito, balik ko nalang sukli." he said but I shook my head.

"'Wag na kuya, keep the change. Baka may gusto kang bilhin sa loob." Sabi ko at tumango siya.

Umalis na kami ni Grey sa parking at naglakad papasok ng mall.

"Tara sa cyber-"

"Sa Starbucks, doon muna, kumain ka." Putol sa akin ni Grey.

My brows furrowed, "Huh? I need to get a new phone first." I said before he shook his head.

"No, kakain ka muna, kahit cake lang or any type of pastry, magkakasakit ka, mayaman ka naman. I'm sure kaya mo rin bilhin kahit buong Starbucks." Pagbibiro niya bago humagikhik.

I restrain myself from smiling and nod in defeat. We walked ourselves to Starbucks first for me to have breakfast.

"One Iced Caramel Macchiato and a slice of vanilla cake and..." I look at the menu once again.

"What do you want?" Siniko ko si Grey na nasa gilid ko.

"No I'm fine, kumain na ako." sagot niya, I flicked my tongue.

"Make the Iced Caramel Macchiato two both grande and make the vanilla cake two as well." Order ko, nang lingunin ko si Grey ay masama na ang tingin nito sa akin.

"Name niyo po sir?" tanong ng cashier.

"Grey and Code." I answered, Neric rolled his eyes.

"Don't worry, my treat." ani ko at inilabas ang card ko, Neric rolled his eyes.

Pumili kami ng table na medyo tago, kanina pa kasi kami pinagtitinginan ng ibang tao. What's wrong with us? Ngayon lang ba sila nakakita ng mag kasama na lalaki? O ngayon lang ba sila nakakita ng mga pogi?

When we sat down, Grey took his phone out. Paano naman ako? 

Hindi ako pinansin ni Grey dahil busy ito sa cellphone niya. Few minutes later ay tinawag na ang pangalan namin. "Iced Caramel Macchiato for sir Grey and Code." I stood up to get our orders.

To be served and aming cakes kaya drinks ang unang dumating. Few seconds after I put down our coffees ay sumunod na agad ang cakes.

"Bakit naka busangot mukha mo? Hindi ba't ikaw ang nag-akit sa akin dito?" tanong ko kay Grey bago sumubo ng cake.

"Kaya kita inakit dito para kumain ka. Pero hindi ko sinabi na gusto ko kumain dito." Masungit nitong sagot.

Hindi naman siguro nagkaka-period ang lalaki diba? Para maging moody at masungit si Grey? O lagi lang naman siyang ganito.

"May utang tuloy ako sa ;yo ngayon." he said before taking a sip of his coffee. 

My lips parted, "What do you mean? You don't have to pay these." I replied, pointing at the foods.

"Shut up, there's no free things anymore, just give me the receipt at babayaran ko 'yong kinain ko." He added and I squinted my eyes, why is he insisting on paying it? I already told him that it's my treat.

I flicked my tongue, "I said hindi mo ko babayaran, okay? Hindi ko alam kung saan mo nakuha 'yang walang libre sa mundo but let me tell you Mr. Chua." I fixed my seat and lean forward towards him.

"Ang love libre 'yon, you can give how much love you want, wala kang babayaran kung magmamahal ka ng isang tao. Dapat handa ka sa pwedeng mangyari. Libre rin mangarap, dahil malay mo hanggang pangarap nalang talaga kita." Tangina nadulas. 

Bahagyang nanlaki ang mata ko at ganun din ang kay Grey. I cleared my throat and sat up back straight.

"I mean, malay mo hanggang pangarap nalang na mapasayo 'yong gusto mo. Hindi ba parang ang sama naman kung pati pangangarap mo may bayad?" I pick up my drink and took a sip while Grey sat there looking at me.

I wish he bought my explanation.

Natapos kaming kumain at nagiging awkward na kami. I don't want this, gusto ko masaya kami, eh. Lintik na dila kasi 'yan, ang daldal!

Hindi ko na matiis 'yong katahimikan, "Hey Grey, forget what I've said kanina. Hindi kita gusto okay?" Gusto ko lang na mapanatag siya, I don't want him to feel uncomfortable towards me. Baka hanggang ngayon ay iniisip pa rin niya. 

He stopped walking before looking at me, giving me a faint nod. "Okay ka lang ba? Gusto mo i-uwi na kita?" I asked, I can tell he still feels anxious about what I said kanina. Parehas naman kaming nagulat sa sinabi ko.

"Nasobrahan lang siguro ako sa kape." he place his hand on his chest.

Nanlaki ang mata ko, "Uy! Okay ka lang ba? Sure ka?" I slightly panicked, what if he's not okay with cofffee and I bought him one and he just forced himself to drink it?!

He smiled and nod before continue walking. I chased him and lead him to the CyberZone so I can finally get a new phone.

"After I buy phone kumain na tayo ng lunch, I know kakakain lang natin, but maybe 1pm na tayo mag lunch, it's not that late." I said while we're in the escalator. He just gave me a nod while looking at the other direction. 

Tangina mo talaga Code.

Nakarating kami ng third floor kung nasaan ang CyberZone. Para kaming hindi magkasama ni Grey. Tatlong dipa ang layo at parehas pa na nakatingin sa magkabilang direksyon.

"Anong phone ba bibilhin mo?" Sa wakas ay nagsalita na siya.

"I don't know yet, I'll check the new models." I replied, hoping for another response but instead he nods.

Medyo binilisan ko ang paglalakad at ganun din siya. I can't wait to get a new phone.

We arrived at the store, hindi na ako nagtagal sa pagpili dahil nang makita ko nag mga bagong models ay alam ko na agad ang nagustuhan ko.

"I'd get the black one of this." I pointed at the phone I wanted.

"Sure yes, kukuha lang po ako sa likod." The staff said and I gave him a nod.

I look around the place and saw Grey by the headphones looking at them. I scratch the back of my head before walking towards him.

"Want one?" I asked and he flinched.

He let out a chuckle before nodding, "Yeah, but I'm shy to ask my parents.." he replied and my brows furrowed. 

"You guys are rich, like... rich-rich, bakit ka mahihiya?" I asked again, putting my hands inside my pocket. 

"Well... I just don't want to ask for stuffs. And I still have my old one." he replied before reaching for one and looking at it.

"Which one do you want?" I tried to keep my voice as cool as possible, just to make it sound like I'm just curious.

He pointed at the box he's holding, "This one, limited editing which makes it cooler." he replied, I grab the box from his hand and walk towards the counter.

"Code, what are you doing?!" He chased after me but it's too late cause I'm already at the cashier.

"I'd like to get this one too." I said as I place it down the counter. I heard Grey let out a sigh as I get my card from my wallet.

Binuksan na ang new phone ko and we already set it up. I just got a simple jelly case and a screen protector.

Almost 100k ang napamili ko which is hindi alam ni Grey dahil nauna na itong lumabas. Hindi naman ganon kamahal 'yong headphone na nagustuhan niya. When I got out the store, I saw him leaning by the wall,  busy with his phone. 

I walk towards him and when I stopped, I pull the headphones out of the bag, "This is for you..."