Obudziłam się i ogarnęłam. Poszłam do salonu. Napiłam się trochę wody.

-Dlaczego odwołałaś bal?-spytał Lucyfer siedzący na kanapie.

-Nie chciałam już nigdzie iść po pewnej sytuacji.

-Dzisiaj będziesz uczyła się walki i samoobrony oraz manier.-powiedział i podszedł do mnie.-Zależy Ci na nich? Na Avengersach?

-Tak.

-To niedobrze. Bardzo łatwo będzie Cię skrzywdzić. Nie lepiej będzie Cię odsunąć od nich?

-Lucy nie odsuniesz mnie od nich.

-Czyżby?

-Nie zrobisz tego.-powiedziałam zła.-Mam prawo mieć rodzinę.

-Nazywasz ich rodziną? Chciałaś się zabić przez Starka.

-Lucy wiem co kombinujsz. Nawet nie waż się ich tknąć.

-Oni będą twoim słabym punktem.

-Każdy ma słaby punkt.

-Przez nich możesz mieć problemy.

-To akurat moje zmartwnie nie twoje. Przyszedłeś po coś jeszcze?

-Nie. Ale muszę przyznać, że ładnie Ci w złotych oczach.-powiedział i zniknął. Poszłam do pokoju i przejrzałam się w lustrze. Miałam złote oczy.

Skoro czerwone mam od pragnienia to złote będą od.. Złości?

Zamrugałam kilka razy, lecz nadal miałam złote oczy. Wyszłam z pokoju.

Armin? Możesz tu się zjawić?

Po chwili pojawił się w pokoju.

-Co się stało Jennifer?

-Mam złote oczy.

-Tak. Pod wpływem silnych emocji twój kolor oczy się zmienia. Złoty kolor oznacza że jesteś zła. Inne musisz odkryć.

-Dzięki Armin.-powiedziałam i chciałam wyjść. Złapałam za klamkę. Nagle mnie olśniło.

-On zrobił to specjalnie. Specjalnie nie wkurzył.

-Kto?

-Lucyfer.-powiedziałam i wyszłam z pokoju. Armin szedł za mną. Poszłam do salonu.

-Specjalnie mnie wkurzył aby sprawdzić moją reakcje.-powiedziałam i usiadłam na kanapie ignorując Steva.

-Co Ci powiedział?

-Że Avengersi będą moim słabym punktem i chciał odsunąć mnie od nich. Spróbował by tylko.-powiedziałam. Steve usiadł obok mnie i pocałował w czoło.

-Cześć Jennifer.-powiedział. Weszłam mu na kolana i przytuliłam się do niego. Zaczął mnie głaskać po głowie. Przymknęłam oczy delektując się tą chwilą.

-Armin? Mam jakieś papiery do wypełnienia?

-Narazie nie. Wybacz Jennifer. Śmierć wzywa.-powiedział i zniknął.

-Jennifer?

-Tak Stevie?

-Dlaczego Mark wczoraj chciał rzucić się na Tonego?-spytał. Otworzyłam oczy i spojrzałam mu w oczy.

-Wiedziałam, że te pytanie kiedyś padnie. Wczoraj miałam dość docinek Tonego i poszłam na dach wieży. Podeszłam do krawędzi. Chciałam skoczyć. Armin uświadomił mi jakbym skrzywdziła was. Odeszłam od krawędzi. Jakiś czas później rozmawiałam z Arminem w moim pokoju. Mark podsłuchał naszą rozmowę.-powiedziałam. Steve popatrzył na mnie po czym mocno przytulił.

-Przepraszam.-wyszeptałam.

-Jak słodko. Zaraz się pożygam.-powiedział. Wiedziałam kto to. Szybko odsunęłam się od Steve i podeszłam do niego z sztyletem.

-Czego chcesz?

-Co tak ostro królowo?

-Mam Ci połamać palce?

-Nic nie zrobisz mi gdy jestem w tej formie.

-Na twoim miejscu nie była bym tego tak pewna. Pytam ponownie. Czego chcesz?

-Nudzi mi się i pomyślałem o tym aby odwiedzić cudowną królowę duchów. No, no. Nieźle się urzadziłeś gościu. Wyrwałeś królowę. Przekupiłeś ją ciastkami czy cukierkami aby była twoja?-spytał. Widziałam, że Steve miał ochotę się na niego rzucić, lecz opanował się.

-Jean Renner. Trzydzieści cztery lata. Mafioza. Kobieta Cię rzuciła po tym jak dowiedziała się, że ją zdradzasz. Nie masz partnerki od sześciu miesięcy.-powiedziałam grzebiąc w jego głowie.

-Nieźle.-skomentował ponurak.-A teraz ty przedstaw się Gwiazdeczko.

-Jennifer Williams.

-Masz pietnastkę nie?

-Tak.

-Jak władza musi być zdesperowana, żeby jako królowę wybrać pietnasto latkę?

-Nie mnie oceniać. Odpowiesz na moje pytanie. Tym razem na serio.

-Na serio to przysłał mnie Loki.

Cześć. Wiem, że ten gif w załączniku nie bardzo pasuje, ale nie mogłam znaleźć lepszego. Następna część w sobotę.