Znaleźliśmy się w jakimś lesie. Było stąd widać mur, jakieś budynki i wejście.

-Armin zamień się w ducha i śledź Avengersów. Hydra wie że już są.

-A ty?-spytał. Moja skóra zmieniła kolor ma szary a z torby zaczęła wydobywać się bordowa poświata.

-Dam sobie radę. Leć.-powiedziałam. Armin zmienił się w ducha i zniknął. Wyciągnęłam pistolet i zaczęłam iść w stronę bazy.

Szkoda, że nie mogę się zamienić w ducha. Była bym tam dużo szybciej a poza tym Avengersi by mnie nie widzieli.

Poświata zmieniła kolor na czarny. Owinęła moją rękę po czym weszła w nią. Zaczęła robić się czarna a z niej wydobywała szara mgła. Uśmiechnęłam się.

-Dzięki.-powiedziałam. Pomyślałam o tym, że chce być duchem. Widziałam świat trochę inaczej. Był bardziej biały. Zaczęłam biec. W kilka sekund byłam w bazie. Rozejrzałam się. Był jeden korytarz, w którym było dużo pomieszczeń. Usłyszałam strzały. Pobiegłam tam. Agenci zaczęli strzelać do Avengersów. Sam poleciał do nich i zastrzelił ich.

-Tu jest ktoś jeszcze.-powiedziała Wanda.

-Kto?-spytał Clint.

-Nie wiem. Ale ta osoba ma bardzo silną moc.-powiedziała. Obok mnie pojawił się Armin.

-Jak się przemnieniłaś?

-Kamień mi pomógł.-powiedziałam. Za ścianą pojawili się dusze.

-Pilnujcie ich.-zwróciłam się do nich.

-Królowo?-spytała Sylia.

-Tak?

-Znaleźliśmy twojego brata.-powiedziała i pokazała za sobą Marka, który ledwo się trzymał ma nogach.-Jest pod wpływem proszku informacyjnego. Zaraz powinno mu przejść.

-Mark ty idioto.-powiedziałam i podeszłam do niego.-Ledwo się na nogach trzymasz.

-Ale ja nie chciałem Cię puścić samą.-powiedział.

-Wiem Iskierko. Dziękuję wam. Odeślijcie go do wieży.

-Nie! Nigdzie nie idę! Zostaje z tobą!-wykrzyczał.

-Nie drzyj się, bo nas usłyszą.-powiedziałam.

-Ale wy i tak rozmawiacie głośno.

-Ale duchów nie słyszą puki im ktoś nie pokaże albo puki same się nie ujawnią. A ty zdradzisz im, że jednak tu jestem i w dodatku przemnieniłam się w ducha. Wanda i tak wyczuwa tu obecność kogoś, więc siedź cicho.-powiedziałam zła.

-Przepraszam.-wyszeptał.

-Zdawało mi się czy słyszałem Marka?-spytał Tony.

-Dobra ja odwróce ich uwagę aby tu nie szli a wy odprowadźcie go do domu.-powiedziałam. Pobiegłam do pomieszczenia gdzie byli Mściciele. Rozejrzałam się. Zobaczyłam beczki.

Bingo.

Pobiegłam do nich i je przewróciłam.

-Co to było?-spytał Sam.

-Ktoś tu jest.-stwierdziła Natasha.

-Uwaga!-krzyknęła Miranda.

Strzelają do nich.

Szybko poszłam do pomieszczenia, w którym się znajdowała Miranda razem z resztą. Zastrzeliłam agentów, którzy strzelali do nich.

-Nic wam nie jest?-spytałam i podeszłam do nich.

-Mark dostał w ramie.

-Cholera.-wyszeptałam i spojrzałam na jego ramie.-Pilnujcie go. Proszę.

-Jen. Za tobą.-wyszeptał Mark. Spojrzałam za siebie.

-Mark? Co ty tu robisz?-spytał Steve.

-Ja...-nie potrafił odpowiedzieć.

-Tak ty. Jak się tu znalazłeś?-spytał Tony.

-Jak wy poleciliście to do wieży wszedł taki gościu, uderzył mnie w głowę i zaciągnął do samochodu. Obudziłem się przed chwilą.

-Aktorem to ty nie zostaniesz.-powiedziałam i zaśmiałam się.

-Gdzie jest Jennifer?-spytał Steve. Poświata Wandy złapała mnie za gardło.

-Wanda co ty robisz?-spytał Sam.-Powietrze dusisz?

-Jennifer tu jest.-powiedziała.

-Co? Jen siedzi w wieży z Peterem.

-Tak? To jakimś cudem Peter tu jest?-spytał Tony i pokazał mu Petera, który stał obok Buckiego.

-No to nas wkopałeś.-powiedziałam.

Notatka od autorki
Cześć kochani! Co u was słychać? Za mną trzy egzaminy próbne. Trzymajcie się cieplutko! Uwielbiam was.