-To co będziemy robić?

-A na co masz ochote?

-Narazie na nic. A ty?

-Jeszcze nie wiem.

-Wymyślimy coś.-powiedziałam i zaczełam myśleć.

Granie w coś?

Nie.

Czytanie książek?

Nie.

Zabijanie kogoś?

Nie! Chociaż to najciekawsza opcja... Nie!

-Wymyśliłeś coś?

-Nie. A ty?

-Nie.

-No to...-nagle mnie olśniło.-Będziemy robić ciasto.

-Tylko że ja nie umiem robić ciast.

-Naucze cię. Za chwilke wracam.-powiedziałam i zabrałam ciuchy oraz ręcznik. Wziełam szybki przysznic i ubrałam się. Oczywiście nie zapomniałam o uczesaniu oraz myciu zębów.

-Jestem. To idziemy?

-Tak.-odpowiedział. Poszliśmy do kuchni. Umyłam ręce. Buckiemu kazałam zrobić to samo.

-Robimy blok czekoladowy.-powiedziałam. Mówiłam Buckiem co ma robić. Czasem mu pomagałam. Na sam koniec ciasto włożyłam do lodówki.

-No to teraz tylko czekamy.-powiedziałam i usiadłam na kanapie. Nagle moje ciało przeszedł dreszcz. Urochomiłam swoją drugą ja. Zobaczyłam czarną mgłe. Podeszła do mnie i się przytuliła.

-Cześć Mia. Co cię tu sprowadza?

-Zemsta.

-A no tak. Он расположен на 23 этаже. (Znajduje się na 23. piętrze.) -powiedziałam a ta znikneła.

-Od kiedy ty znasz rosyjski?-spytał Bucky.

-Kiedyś koleżanka mnie uczyła paru zwrotów.

-Z kim rozmawiałaś?

-Z Mią.-odpowiedziałam. Usłyszałam krzyk.

Oho! Już dotrała. Coś czuje że ojciec nie będzie się nudzić.

-Jennifer?

-Tak?

-Od kiedy nie czujesz szczęścia?

-To gdzieś tak będzie rok i kilka miesięcy.-odpowiedziałam a do salonu weszli Avengersi.

-Cześć.-powiedziałam i uśmiechnełam się.

-Cześć Jennifer.-odpowiedział Steve. Inni pomachali albo mrukneli ciche "Hej".

-Mieliśmy wrócić później ale szybciej uporaliśmy się z misją.-wyjaśnił Steve i usiadł obok mnie. Pocałował mnie w czoło. Usłyszałam jak winda wydaje ciche pip. Zaskoczona spojrzałam w tamtą strone.

-Cześć Jennifer.-powiedziała dumna Alex. Jej koleżanki pomachały do mnie niewinnie.

-Boże przenajświętrzy, w którego nie wierze za co je tu sprowadziłeś?-spytała zmęczona a zarazem zła. Gdy ujrzały Avengersów zaczeły piszczeć.

-O mamo! To oni!-piszczały wszystkie naraz.

Zaraz moje uszy nie wytrzymają.

-Jessica. Szybko. Rób fotki.-rozkazała Alex. Jessica wyciągneła telefon. Wstałam i szybko zabrałam jej własność.

-Po pierwsze: nie macie piszczeć. Po drugie: żadnych zdjęć, wywiadów i tym podobne. Po trzecie: czego chcecie?-powiedziałam ostro i oddałam telefon Jess.

-No wiesz co? My tu ciebie odwiedzamy a ty tak nam się odwdzięczasz? Zero szacunku.

Trzymajcie mnie, bo zaraz się na nie rzuce i im flaki wypruje.

-Przyszłyście tylko po to aby zobaczyć avengersów.

-No łał! Oczywiście, że tylko po to tu jesteśmy.-oznajmiła Clara.

-Nie widzicie że nie chcą z wami rozmawiać?

-Nie z tobą gadamy Jennifer. Panie Stark? Podpisze mi się pan na bluzce?-spytała Alex. Wkurwiona złapałam ją mocno za ręke i zaprowadziłam ją do windy.

-Co ty robisz?! To boli! Puszczaj mnie!-krzyczała na mnie. Nie zwarzając na jej krzyki, kliknełam guzik a już po chwili winda jechała na dół.

-Wiecie gdzie znajduje się winda czy pomóc wam? Jessica, Clara? Nie?

-N-nie. Damy sobie rade.-odezwała się Clara. Chwyciła Jess za ręke i pociągneła w kierunku windy.

-No i zajebiście.-powiedziałam zła.

-Jarvis. Nie wpuszczaj tu nikogo z mojej klasy ani szkoły. Tylko Sue ma tu dostęp.

-Oczywiście panienko Williams.-odpowiedział mechaniczym głosem.

-Chce ktoś kawałek ciasta?