Hi ate, hang in there :) Just pray to God and believe in him :) this chapter is for you, have a nice day :)

If you believe, you will receive whatever you ask for in prayer. -Matthew 21:22.

Cacey's POV

Ang bigat ni Gage, bakit ba lagi nahihimatay to? Kininditan lang siya nung babae, tumumba na? Achilles heel? Yung ulo niya nasa lap ko.

"Are you just gonna stand there?" Tanong ko sa kanila.

Nakapa ikot lang silang dalawa sa amin, habang nakatingin sa amin na medyo nagtataka. Hindi naman kasi gumawa ng paraan.

"Water?" Tanong ni Sean.

"Sean, we're inside the mall we can't use water," sagot sa kanya ni Seabyl.

"Is anyone have ammonia inhalant spray?" I asked them.

Nag taas naman ng kamay si Tyler sinimangutan ko naman siya, "Sorry," sabi niya sabay bigay sa akin nung hinihingi ko, agad ko naman inispray yung ammonia sa tapat ng ilong ni Gage.

Voila he's awake.

"What did you do to me?" Gage asked me.

"I saved your life, therefore thank me." Proud kong sinabi sa kanya.

"That was unimaginable," sabi niya sa akin.

"Believe it or not just thank me," sabi ko sa kanya.

"Thanks?"

"It must be a period tone not with a question mark," I told him.

"Thanks,"sabay alis niya. Edi wow.

Sinundot naman ako sa tagiliran ni Hadlie. "Problem?" Sarcastic kong tanong.

"That was unimaginable," Hadlie said to me while giddying.

"You just repeated what Gage have said a while ago,"I said to her.

"Concern ka naman pala kay Gage," sabi sa akin ni Jayla.

"Nagka taon lang na ako ang naka salo sa kanya."

"Eh kung hindi ka concern kahit alam mong babagsak siya, di mo siya sasaluhin," sabi ni Seabyl sa akin.

"Eh kasi akala ko ibang lalaki."

"Really? Eh 1 year na kaya nating nakikita si Gage impossible naman na hindi mo pa siya kilala pag naka talikod," sabi naman sa akin ni Hadlie. Sige lang, pagpa tuloy niyo lang, maganda yan pagtulungan niyo ko.

"Eh bakit nainis ka nung hindi kami kumikilos?" Tanong ni Jayla. Edi wow, pinagtulungan nga nila ko.

"Ang bigat kasi ng ulo niya,"-sagot ko sa kanila.

Gage's POV

Samuela Cacey Foster helped me? Unimaginable. Somehow I can see her good side, even she really loathes me and I loathe her too. A bitter person is the one who has a big heart, that's why I see it even we always fight. I just don't know what makes her like that? But I know she has a reason, there's a cause for everything

"Bakit hindi mo ligawan si Cacey?" Tanong ni Tyler.

"Kaaway ko nga liligawan ko?" Patanong kong sagot sa kanya.

"Cacey + Gage = Cage," sabi nina Axel at Rex

"He-he-he. Cage? Kaya naman pala hindi masaya kasi naka kulong," sabi ko sa kanila.

"People are like birds. The sad and angry people are the one in the cage, but happiest people are the one flying." May pinaghuhugatan si Sean.

"Saan mo nakuha yan?" Tanong ko sa kanya.

"Nag pop out lang sa isipan ko."

Cacey's POV

I'm on my way to my house, for sure mom will be surprise and once I told her what happened, she will definitely surprise.

"What the?" Yan ang nasabi ko pag tingin ko sa auto dimming rear view mirror. Paano ba naman kasi kanina pa naka sunod yung SUV na yun ih. Mag-iba kaya ako ng way? Kaso baka kung saan lugar pa ko mapunta. Binilisan ko na lang pag d drive ko, at ganon din siya. Edi wow, gayahan. Buti na lang tinted tong kotse ko, kung hindi nakita na nila ko. Wait mamaya nakita na nila ko sa auto show?

Nakarating na ko sa medyo maraming taong lugar puro buildings kasi, medyo naging tama na lang ulit ang pag drive ko, marami naman witnesses kung sakaling may mangyaring masama sa akin. Hindi ko pa nahabol yung Green light kaya ito naka stop. After 1 minute umusad na yung nasa harap ko, at umusad na din ako.

8 pm nung naka uwi ako, gulat nga si manang.

"Cacey?"

"Where's mom?"

"Nasa lamesa kumakain. Akin na yan maleta mo."

"Ako na lang po." Kawawa naman si manang kung papadala ko pa sa kanya to eh kaya ko naman.

"Samuela, you're suppose to be in the school right? But why you are here?" Agad tanong ni mommy pag pasok ko. Kumakain siya ng dinner.

"Mom, late ka na nag d dinner?" Tanong ko. Usually 7 p, kami nag d dinner.

"Don't try to change the topic. Now can you tell me why are you here?" Umupo muna ko sa dine in table sa tabi ni mommy.

Sinabi ko sa kanya lahat pati dahilan ko bakit ko ginawa yun. Yan si mommy pag nagsasalita ka papatapusin ka niya muna kahit putol putol yung sinasabi mo.

"Are you done?" Tanong niya.

"Yes, your turn."

"Next time don't do it, I know you're just being careful."

"Thank you for understanding." Sabay yakap ko sa kanya.

Umakyat na ko sa kwarto ko. May mezzanine, sa taas andoon yung kama ko, yung sa baba naman ko andun yung mga instruments ko like Harp, Piano, Cello, Violin, Guitar, etc. Yung study table, dresser andun din tapos may 2 doors pa sa loob ng kwarto ko ang CR and my walk-in-closet.

After kong maligo and naka pyjama na din ako nakapag toothbrush na din ako. I decided to play my Harp, since ito naman talaga ang favorite instruments ko dahil nakaka relax yung sound niya.

Relaxation. I really love the sound of Harp.

I missed playing Harp. This is really my favorite instrument, my daddy taught me how to play this and he also told me that I'm an Angel. Angel living in hell? Because I don't feel alive.

Gage's POV

Nakaka relax naman yung tunog na yun. Andito ako sa bahay ng lolo ko, sa may guest room sa tabi ng bintana naka sara ang kurtina. Birthday niya kasi bukas, kaya ito andito sa guest room inaayos yung mga gagamitin na art materials. Painting kasi balak kong i regalo ko sa kanya. Every year ito ang regalo ko lagi sa kanya mga paintings, mapa Birthday, Christmas or New Year puro paintings regalo ko sa kanya, ito naman kasi lagi request niya, hindi naman lagi mukha niya yung pini paint ko minsan lugar, ibang tao, minsan abstract, etc.

Sinisimulan ko na mag paint, pencil muna ginagamit ko sa pag d drawing.

*Door buzzer*

Oo bawat kwarto dito may doorbell na iba't iba ang tunog, ang tunog ng buzzer sa guest room na tinutuluyan ko yung tunog sa jungle na basta yun.

"Who's there?"

"It's me." Alam ko ng si papa yun kaya naman hindi ko na tinago.

"Pasok po." Pumasok siya at sinara yung pinto hanggang dun lang siya sa may dingding na katabi ng pinto.

"Why are you suspended?"

Sinabi ko sa kanya yung dahilan, sinabi ko rin bakit gusto ako ikulong ng Miller Triplets kasama sila.

"You must not have done that." Scold has begun.

"I know but I'm just trying to protect myself."

"Then think of something else of how to avoid them." Sabay labas niya ng kwarto.

It was my fault again, thank you I really appreciate it. Kailan ba ko makakagawa ng tama? Kinuha ko yung paint brush na nakasawsaw sa pintura na color Brown at binato ko yun, kaya nakuluyan ko yung dingding. Yari na naman ako kay papa, palpak na naman kasi ako eh.

Pinatay ko yung ilaw, Humiga ko sa kama at nagtalukbong ng kumot, binuksan ko din yung flashlight ko. Para nga ako yung bata dito na parang nakakakita ng multo, alam niyo yung maya't maya nilipat yung tapat ng lights sa magkabilang side at pinaikot ikot din. Ganito lang talaga ko pag naiinis at nalulungkot, naghahanap ng pwede kong ikasaya sa dilim.

When I'm sad or angry I feel like I'm really in a dark place and I'm looking for light to make me feel I'm alive.

Tumayo ulit ako sa kama at binuksan yung ilaw para ituloy yung ginagawa ko. Ako na lang din magsasabi kay lolo na napinturahan ko yung wall. Tiyaka ko na lang sasabihin yun after ng birthday niya, kasi dapat masaya, siguro sa Sunday or Saturday? Basta yung paalis na ko, kilala ko naman si lolo pasensyo yan ang ayaw lang niya yung hindi ka honest sa kanya.

*Door buzzer*

"Who's there?"

"Gage?" Si lolo na yan, kaya naman agad kong tinago yung painting.

"Pasok po."

"Are you and your papa had a fight?"

"Yes as always," sabi ko na mahina.

"I know you understand him why he did that," sabi ni lolo at napatango naman ako.

"And lolo I'm sorry sa sobrang inis ko po nabato ko yung paint brush and medyo napinturahan yung wall." Tinuro ko yung wall kung saan ko binato yung paint brush.

"It's okay, I know you will learn from your mistake." See? I told you, then nag shakehands kami.

"I have to sleep, good night," sabi niya habang naka hawak sa door knob.

"Good night." Agad kong nilabas yung painting pagka labas niya at tinuloy ko na ang pag paint, patapos naman na din kasi ako.

Nakaka relax talaga yung tunog na yun, sa tapat ng bahay ni lolo ko naririnig kung saan nang gagaling yung sound.

Ayan tapos ko na, niligpit ko na yung mga art materials ko at pinatay na yung switch ng ilaw, humiga na ko sa kama at yung dalawang kamay ko nasa ilalim ng ulo ko, nakatingin lang ako sa ceiling, kasi medyo may onting liwanag naman dahil naka bukas yung lamp sa gilid.

Pinindot ko yung switch ng curtain para tumaas. Nung bukas na talaga yung kurtina parang familiar sa akin yung babae na yun, naka talikod kasi siya tiyaka medyo madilim eh. Lalapit sana ako sa bintana kaso pumalakpak siya at namatay yung ilaw niya. Sensor.

AN: Diba sabi ko 2nd week of February pa ko mag u update pero ito na, hehe! What do you think of this chapter? Is it okay? :) I hope you like it. Thanks for reading :D I love you all from the bottom of my hypothalamus :)