Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Case 28 Proud

Dedicated to you, salamat at nagandahan ka sa flow ng story. Kaya natin to, have a nice day. XD

"Gage, kung ano man ginawa sayo ni Cacey ako na ang nag so sorry." Narinig kong sabi ni mommy habang paakyat ako ng hagdan.

"Wala na po yun."

"Gage, I know you're not perfect, we're not perfect. Makaka sakit at makaka sakit tayo, sana bago mo gawin isipin mo muna kung ano kalalabasan o kaya tanungin mo siya kung okay lang ba. Kakausapin ko rin siya hindi ko naman hahayaan manakit yung anak ko." Narinig kong sabi ni mommy kay Gage habang pababa ako ng hagdan.

"I will have a son!" Sigaw ni mommy sabay yakap kay Gage.

"Mom!" Hindi ako pinansin ni mommy sinuri niya lang ang mukha ni Gage.

"Where did you get your scar?" turo ni mommy sa temple ni Gage.

"I-I-"

"Sorry." Napatakip si mommy ng bibig ng ma realized niya na ako ang may gawa nun.

"I have something for you tita." Sabi ni Gage. Nag wait sign siya at lumabas ng bahay, nakita ko sa bintana na kumuha siya ng bouquet.

"Cacey." Napabaling ako kay mommy ng tinawag niya ko.

"Yes?"

"Can you tell me the story?" Ngiting tanong ni mommy.

"I'll tell you when he's gone." Ngiting sagot ko din sa kanya.

"For you tita." Inabot ni Gage kay Mommy ang Bouquet of Sunflower.

"Thank you, it's my favorite."

"Cacey." Tawag sa akin ni Gage habang may hawak siya ng Ukulele tinanggap ko ito at sinuri.

"Weissenborn?" Napatingin ako sa kanya at ngumiti.

"I'm delighted, thank you." Sabay yakap ko sa kanya.

Umuwi na din si Gage at kami naman ni mommy nagku kwentuhan paano inamin sa akin ni Gage.

"Really?" Tanong ni mommy

"Yes. It was out of the blue."

"Ganon talaga, darating minsan ang inaasahan mo o hindi mo inaasahan."

>>>

Sasama sa amin si mommy sa school, para manood sa foundation namin, tiyaka mag ha Harp ako.

"Drive safe," sabi ni mommy kay Gage. 

Dito ako sumakay kay mommy para makasama ko pa siya ng matagal. 

"Kailan mo balak sagutin si Gage?" 

"Pag ready na po ako."

Nasa backstage na ko at kasama yung ibang mag pe perform. Sina Mommy at Gage naman nasa audience.

"The next performer is a she. She will play Sweet Child o Mine." Alam ko ng ako yun, narinig kong may mga nag sigawan. "Please welcome, Samuela Cacey Foster. Let's give her around of applause." Narinig ko ang mga hiyawan at palakpakan ng mga tao.

"Go Cacey! Mahal kita alam mo yan!" Alam niyo na kung sino napangiti naman ako. Proud suitor. 

Nakita ko si mommy na nag wave sa akin at ngitian ko siya, yung dalawa kong kaibigan si Hadlie at Seabyl nag thumbs up sa akin, tinanguan ko sila. Si Jayla alam niyo na nasa backstage din kasama siya mag pe perform diba nga sasayaw siya. 

Nag simula na ko tumugtog, kakanta ko pero pabulong lang at hindi lahat ng nasa lyrics kakantahin ko, hindi ko kabisado yung lyrics yung chords lang and yung tune.

"Reminds me of childhood memories
Where everything
Was as fresh as the bright blue sky."

"And if I stared too long
I'd probably break down and cry."  

"Sweet child o' mine
Sweet love of mine.
" Kumanta din ang audience. 

  "As if they thought of rain
I'd hate to look into those eyes
And see an ounce of pain."

  "Where as a child I'd hide
And pray for the thunder and the rain
To quietly pass me by."

  "Sweet child o' mine
Sweet love of mine."
Sumasabay lang yung mga audience pag sa lyric na to.

Nang mag bow na ko nag si palakpakan ang mga audience, ganon naman talaga lagi after mo mag perform. Hahaha!

"That was impressive. Thank you Cacey."

"Thank you." Nag bow ulit ako sa mga audience at ngumiti, bumalik na ko sa back stage.

"Galing mo mag Harp." Salubong sa akin ni Jayla sa backstage.

"Thank you. Kayo na next diba?" Tumango siya. "Good luck."

Nanalo akong 1st place sa course namin, 3rd place sila Jayla sa course nila. Umuwi na si mommy, hapon na din, kasama ko si Gage dito sa second floor ng gazebo.

"Who taught you how to play the harp?"

"Papa."Walang ganang sagot ko.

"Oo nga pala. Nasaan ba ang daddy mo?"

"I don't know." Kibit balikat ko. "The truth is he left us for his mistress."

"Edi sa tuwing nag ha harp ka naalala mo daddy mo?"

"Oo naman."

"Buti hindi mo tinitigil ang pag tugtog."

"I already killed him in my mind, he only remains in my heart. Yung harp? Yun na lang nag si silbing alaala ko sa papa ko and habang tumutugtog ako feeling ko tinuturuan niya ko, kung paano niya hawakan ang kamay ko noon para matugtog ko yung mga ni request kong kanta na tugtugin." Pinunasan ko yung luha na tumulo sa mga mata ko.

"Sure ako proud sayo yun." Ngumiti na lang ako sa sinabi niya.

"Ganda mo pa din kahit umiiyak." Biro niya sa akin, sinuntok ko naman siya sa braso ng pabiro.

"Baka paiyakin muna ko lagi niyan." Biro ko din sa kanya.

"Uy hindi. Simula nung nakita kita doon pa lang ako naka kita ng babae na ganyan kaganda."

"Hindi mo nga ko binibigyan ng flowers, pero mabulaklak ang dila mo."

"Seryoso ako."

"Magandahan ka pa kaya sa akin kung may ipakita ako?"

"Oo naman."

Kumuha ko ng wipes sa bag ko at pinunas ko yun sa pisngi ko. Ngayon nakita na ni Gage ang scars ko, hindi ko na alam magiging tingin niya sa akin.

"Ano maganda pa din ba ko?"

"Maganda pa din. Hindi naman lagi maganda ang pagiging perfect, tiyaka lahat naman tayo may imperfection."

"Everybody wants to be perfect."

"I know. Perfect is okay, but accepting you in your imperfection that is the best."

Natahimik kami sandali, hindi ko alam sasabihin ko sa kanya.

"Do you mind telling the story about your scars?" Turo niya sa mukha ko.

"Ito?" Hinawakan ko yung scars ko.

"I got these when I was 14, it happened during in the middle of the night. I think alam ng lolo mo to. Nagising ako mula sa pagkaka tulog, papunta ko kay mommy ng narinig sa kwarto niya na umiiyak siya at yung lalaki galit na galit habang sumisigaw, hindi ako kumatok baka kasi hindi kami maka takas sa kanya, kaya ginawa ko bumababa ako sa dating office ni papa kung nasaan yung duplicate ng susi ng kwarto ni mommy. Pag bukas ko ng pinto ng kwarto ni mommy nakita ko yung lalaki na binackhand slap niya yung mommy ko, nung nakita niya ko hinila niya papasok habang sinasabunutan ako, may kinuha siyang non-serrated blade knife ito yun dalawang beses, dahil sumigaw ako dinagdagan niya. Langyang buhay diba?" Gigil ako habang kinu kwento kay Gage yung nangyari dati.

"I'm very proud of you, you're very tough."

"You know what they say. 'Pain makes you stronger' Right?"

"All the negative things that happen to us are blessing in disguise."

"Kung magkikita ba kayo ng daddy mo okay lang sayo?" Nag kibit balikat lang ako sa tanong niya.

"Kamusta na kayo ng mommy mo?" Pag i iba ko ng usapan.

"Hindi kami nagkikita, ayoko siya makita. Si Avery lang ang nakikita ko, minsan kasi kaya andoon si Avery dahil busy siya walang mag aalaga, hindi ko nga alam kung ginagawa niya kong yayo o dahil kuya ni Avery obligasyon ko alagaan siya pag wala yung mga magulang. Nakaka tuwa naman si Avery masarap pala magkaroon ng kapatid, hindi naman kasi ako nang hingi ng kapatid noon gusto ko sa akin lang attention nila lalo na si mommy. All of a sudden nag iba na ang ikot ng mundo namin."

Biglang tumunog yung phone ni Gage at sinagot niya ito.

"Hello." Tumahimik siya sandali para pakinggan yung sinasabi sa kabilang linya.

"Sinisipon lang."

"Lam mo?" Biro niya sa kausap.

"Sige sa sabado" Ano meron?

"Thank you." Masayang sabi niya.

"Ano meron?" Usisa ko.




Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro