Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Case 20 Been There Done That

"It seems like you're getting okay." Napa ngiti naman ako sa sinabi ni Dr. Felicity and yes I'm okay than before.


"What happened in Palawan?"


"It's fun. Yung mga classmate namin na hindi nagkaka sundo or maka sundo, para kaming naging isang team."


"That's great!"


Pinapunta niya ko sa room kung saan nag g group therapy. Ako na lang pala ang hinihintay para maka pag start na kami. Naki Indian sit ako sa kanila at sinimulan na paikutin ni Lara, tumapat kay Bryce, yung dulo naman sa akin.


"Care to share? Yung kaya mo lang sabihin sa amin," sabi ko.


Na bully pala siya dati at na comatose pa, buti na lang nabuhay siya. Paano kaya pag nalaman to nung mga nam bully sa kanya? Edi guilty sila.


"Been there done that," sabi ni Andy.


Si Bryce na nag ikot ng bote at tumapat kay Karen.


Sa mga narinig kong kwento hindi ko alam kung sino ang may pinaka malalang problema sa amin. Di naman pare parehas ang tao diba? Kung sa iba parang mababaw lang yun eh sa iba hindi. Kayanga sabi ni Dr. Felicity sa akin pag may nag sabi sa akin ng problema at nababawan ako wag ko daw sabihin na ang babaw lang niyan kaya mo yan, hindi naman daw kasi makaka tulong yun. Yung mga nagsasabi ng problema ang kailangan lang talaga nila ay ang may makinig sa kanila.


Pina ikot ni Jenna yung bote at tumapat na sa akin. "Cacey?"


"There is this guy in my school na lagi kong inaaway, since 4th year high school. Why? Nag simula kasi to sa takot ko kaya nasaktan ko siya tapos gumanti rin siya hanggang sa gantihan kami ng gantihan. And now we're friends, hindi ko alam kailan talaga kami nagka bati basta nung sa swimming pool tinulungan niya ko lumanggoy dahil muntikan na ko malunod." Kwento ko sa kanila at ini spin na ang bottle, tumapat kay Kristoff ang bote.


"Care to share?"


Matapos ang weekend bumalik ako ng bahay, hindi na nila ko pinag stay ng pang araw araw, tuloy pa din ang therapy ko. Habang nasa balcony ako ng kwarto ko, nakita ko si Gage sa bubong ng bahay ni Mr. Rafferty yung lolo niya.


May kinuha ako sa loob ng kwarto ko at nag paalam kay mommy na pupunta lang kay Mr. Rafferty. Hindi na ko nag doorbell sa kanila dahil nasa labas naman yung lolo ni Gage.


"Good morning, Mr. Rafferty," bati ko.


"Good morning, Cacey."


"Pwede po ba ako pumunta kay Gage?"


"Oo kaso nasa bubong siya. Teka lang." Alam kong sisigaw siya kaya pinigilan ko na.


"Okay lang po kaya ko naman po mag stay sa bubong." Ngiti ko.


"Sige mag ingat ka."


"Thank you po." Pumasok na ko sa bahay nila at sinamahan ako ng maid paakyat sa rooftop.


"Nasaan po si Avery?"


"Ah. Kasama ng mommy niya." Tumango na lang ako at nag thank you pag dating namin dun sa kwarto na way papunta sa bubong.


Mukhang sobrang lungkot niya. Tumabi ako sa kanya at nagulat naman siya at ngumiti ng may halong lungkot in short broken smile.


Umupo ako sa tabi niya at ginaya ko yung pag da dangling feet niya.


"Are you okay?" Tanong ko at tinanguan niya lang ako. Tumingin na lang din ako sa tinitignan niya, ulap, bubong ng bahay ang mga nakikita ko.


"Care to share?"


"Don't mind me." Ngumiti siya sa akin pero alam kong may tinatago siya.


"Been there done that."


"Huh?" Kunwari pang hindi naiintindihan. Nilabas ko yung Portable Oxygen binili ko pa talaga yan para sa kanya.


"Eto o gamitin mo."


"Bakit ako mag ga ganyan?"


"May tatanong kasi ako sayo, hindi rin naman kita pipilitin na sagutin yung tanong ko. Baka kasi pag tinanong ko mahimatay ka." Nilagay niya yung oxygen sa ilong niya.


"Wag ka mabibigla ah." Nagkibit balikat siya.


Hindi naman sa nahihimasok ako sa kanya pero kasi parang papunta na siya sa suicidal. Huminga muna ulit ako ng malalim. "Are you a victim of sexual abuse?"


Tinignan niya ko bago siya mag salita. "What makes you think of that?"


Nung kiniss ko siya sa wedding booth hinimatay siya ang bilis nga lang nun parang less than 2 seconds, peck lips lang yun ah. Hindi yun ang unang beses na hinihimatay siya, marami na rin siyang beses na hihimatay, nung high school, mas malala pa dati lalapitan lang ng mga babaeng makakati hihimatayin na agad, buti nga ngayon kahit lapitan ng mga babaeng makakati hinihika lang eh. Nung kininditan siya ng babae sa auto show hinimatay din siya. Tiyaka hindi siya yung lapit sa babae kahit na nilalapitan siya lumalayo siya. Hindi ko alam kung ilan beses na siyang nahimatay, iniisip ko nga kung nahimatay na ba siya pag kasama yung Triplets.


Nagkibit balikat ako bilang pag sagot at binalik niya ang tingin sa mga tinitignan niya. Ginalaw galaw ko na lang ang paa ko habang naka dangling feet. Bakit ko ba kasi siya tinanong ng ganon? Kung oo man yung sagot niya syempre mahihiya siya sabihin sa akin, siguro iniisip niya bago sa pandinig ng iba, na lalaki nabibiktima ng ganyan?


Bilang pambawi sa natanog ko inakbayan ko siya para ma comfort ko." Sorry." Tumingin siya sa akin. "It's okay you don't have to tell me," dagdag ko at nginitian niya ko.


May kinuha ako sa bulsa ko pero hindi ko pa din inaalis yung kamay ko sa balikat niya.


"Calling card. Matutulungan ka niyan." Inabot niya yung calling card ng Psychiatric ward.
















Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro