Dedicated to you an adventurer, I hope you had fun in mountain climbing and you got home safe and sound. Have a nice day :)

"Good morning, I'm Dr. Felicity. What is your name?"

"Cacey,"sagot ko ng walang gana.

Para akong bagong gising kasi naka higa pa ako sa couch. Andito ako ngayon sa clinic ng isang psychologist, pinadala kasi ako ni mommy dito sa Psychiatric Ward.

"Okay, Cacey, can you tell me what happened?"

"I remember everything that makes me sad and mad,"-sabi ko.

"What do you remember?"

"Kailangan po ba talaga sabihin sa inyo?"-Nahihiya kaya ako sa kwento ko.

"Mas better kasi matutulungan kita."

"Do I need to take meds?"

"Hindi naman siguro,"-sabi sa akin ni Dr. Felicity

"Ano po yung mga therapy niyo dito?"

"We have music, art, group, adventure and many more."

"Can I go home now? Because I'm really okay."-I asked because I don't like group theraphy.

"Are you sure? But why did you that?"

"Okay, I suppose to jump on the pool to drown myself. But tumalikod ako because I'm already drowning. All my life I'm drowning with my past. Suddenly manang shouted kaya na out of balance po ako at nahulog sa pool ng pahiga."

Bago ako mapunta dito sa Psychiatric ward nasa kabilang building lang ako dahil doon na ako nagising, naka swero.

"Gaano kalalim yung pool niyo?"

"8ft." Pero hindi ako marunong diba? Kasi yun dapat mag t turo sa akin eh bigla na lang umalis na hindi namin malaman ang dahilan.

"Did you try to save your life?"

"No."

"See?"

"Okay I'll tell you my story."

Pumunta siya sa table niya at binuksan niya yung drawer niya at may kinuhang notepad, pagka sara niya sa drawer kumuha naman siya ng pen sa penholder sa gilid ng table niya at bumalik sa akin.

"Okay, Cacey." Siguro sinusulat niya name ko.

"My papa left us when I was 9 and I don't know the reason why he did that. At the age of 11 my mom had a relationship with this boastful man and. And,"-hindi ko matuloy yung sinasabi ko.

"If you're not ready to tell me, it's okay."-ngumiti ako sa kanya habang patulo na luha ko pagkatapos niya sabihin yun.

"My mom became a battered woman and mom broke up with him."

"Mm hm,"-sabi niya habang nagsusulat sa notepad niya.

"When I was 14 my mom met this almost demon guy, when they got into relationship this man is living in our house. One time, I. I,"-nagpunas muna ko ng luha.

"I woke up in the middle of the night because of the terrible sound. Lumabas po ko ng kwarto ko para puntahan si mommy dahil nga po sa narinig ko, bago pa po ko kumatok, narinig ko pong umiiyak si mommy and yung lalaki po galit na galit. Kaya po bumababa po ako sa dating office ni papa para kunin yung duplicate key nung kwarto ni mommy, agad po akong umakyat at binuksan yun. Pag bukas ko nakita ko binackhand slap niya po si mommy and nakita niya po ako,"-bago ko ituloy umupo na ako sa couch.

"And then?"-tanong niya habang nagsusulat ulit sa notepad.

"Hinila niya yung buhok ko papasok sa kwarto ni mommy at kinuha po niya yung non-serrated blade na knife. Para po siyang pang self defense?"

"Okay,"-this time hindi siya nagsusulat nawalan ata ng tinta yung pen niya kaya kumuha siya ng bago sa pen holder niya.

"Ginamit niya po sa akin yung knife twice,"-I tucked my hair. "He is the one who did these two scars on my left face."

"Where he did the other one?"

"It's the same night. I shouted for help, kaya ayun dinagdagan. This is the last, kasi nung time na yun may dumating ng mga pulis."

"Ano sinasabi mo sa mga friends mo pag tinatanong nila yan about sa scars mo?"

"Hindi po nila alam toh, kasi meron pa ako yung silicone scar spray inii spray ko po yun sa mukha ko para hindi makita."

"Okay. Meron pa ba?" Tanong niya.

"I feel guilty."

"About what?"

"Meron po kasing isang lalaki sa school ko. Lagi ko po siyang inaaway, kahit nung high school pa po kami, mukhang mabait naman po siya sa kabila ng mga ginawa ko sa kanya."

"For sure you have reason why you did that to him. Right?"

"Yes."

"Now, can you tell me?"

"Pwede po ba sa susunod na lang?"-tanong ko dahil gusto ko ng lumabas dito sa office niya.

"Okay, in your case you have trauma, but we need to do testing so that I can really help you."

"Okay,"-yan na lang ang nasabi ko.

"You'll be admit until Friday, if you're okay then you can go home if not I'll just send you home and you'll be back again."

"But I have classes every weekdays,"sabi ko.

"You'll just be here Saturday to Sunday. Now come with me I'll show you where you will sleep." Binuksan niya yung pinto at pinauna niya kong lumabas.

"Thank you,"sabi ko.

Gusto niyo ba malaman kung ano itsura nung Psychiatric hospital na to? Iba siya sa mga nakikita niyo sa TV na parang Black and White. Color Green siya, may lobby. Yung mga pasyente dito hindi naman sila yung katulad sa TV na parang sinasapian. Maayos tignan pero sa likod nun may sakit sila este kami pala.

"Wait, you must surrender your things first,"-sabi niya pagka lapit namin sa counter.

Binigay ko yung bag ko and. Wait she cannot touch my things, it's my property.

"Sorry,"-sabi niya pagka kuha nung Tear gas, compact mirror ko pati din yung iPhone ko at charger."

"Seriously, you will get my phone and charger?"

"Sorry po, pero paglalabas ka ng hospital na ito at may pupuntahan ka ibabalik ko siya sayo,"-sagot nung babae sa counter.

"O-kay?"-buti na lang talaga may password yun.

"Can you remove your shoe lace?"-tanong niya.

"What?"

"Sorry we need to do that."

Tinanggal ko yung shoe lace ng Keds ko at binigay sa kanya.

"Does your bra have an underwire?" Nagulat naman ako sa tanong niya.

"What the heck?" Tanungin ka ba daw ba ng ganon. Tsk. Pasalamat siya babae siya kung hindi malilinitikan sa akin toh.

"Sorry, some girls use the underwire of their bra to cut themselves."

"Where's the CR?"-tanong ko kay Dr. Felicity.

"I'll show you your room, there's a CR inside."

Sinamahan niya ako sa room ko.

"Itong door slider sign may nakalagay siyang "IN" and "OUT" Pag out ibig sabihin wala ka sa loob ng kwarto mo. Katulad niyan papasok ka kaya i switch mo sa IN and pwede ka na pumasok,"-ini switch ko muna dun bago ako pumasok.

"Pag aalis ka naman i switch mo muna sa OUT," dagdag niya.

"Okay." I smiled.

"Here's your room,"-sabi ni Dr. Felicity pagka bukas nung pinto.

Maayos yung room color Green, may isang bed, lamp, cupboard.

Pumunta ako malapit sa bintana kasi ang ganda ng view kahit puro buildings. I tried to open the window but is nailed shut. Tumingin ako kay Dr. Felicity.

"Sorry, you cannot experience a fresh air here. But when you think it's getting hot in here you can turn on the aircon."

"Okay, CR lang po ako."

"Sige dito lang ako."

Pagka tapos ko ma surrender yung lahat ng gamit ko na kailangan ko i surrender eh na surrender ko na.

"Let's eat,"-aya niya.

"Sorry, hihintayin ko na lang po si manang wala po kasi akong pera."

"Kasama sa fees yung foods mo dito, tara na."

Tumango na lang ako at sumunod sa kanya. Pag dating sa dine in room, ipinaupo ako ni Dr. Felicity dun sa isang table, may isang lalaki siguro kasing age ko or mas bata siya sa akin.

"Cacey, this is Bryce, Bryce this is Cacey,"-pakilala ni Dr. Felicity sa amin.

Nag slight smile lang ako sa kanya at nag wave.

"Hi,"-sabi ni Bryce sa akin at umupo ako sa tabi niya.

"Bryce, you tour her later, show her where she can call, where she can talk to her family and friends."

"I will."

"Sige maiwan ko na kayo ah, ayan na yung foods niyo." Chicken Marsala yung hinanda sa amin.

"Thank you po,"-sabay sabi namin ni Bryce.

Tahimik lang kami kumakain dalawa kahit yung iba sobrang ingay may mga sumasayaw pa nga at kumakanta. Kaya binasag ko ang katahimikan.

"How old are you?"-tanong ko.

"15,"- sagot niya. I knew it mas matanda ako sa kanya.

"Kailan ka pa nan dito?"

"Last month pa,"-sagot niya.

Pagkatapos namin kumain lumabas na kami sa dine in para i tour niya ako dito sa Psychiatric ward.

"Who's that?" Tanong ko ng may makitang babae na maganda at mukhang Italiana.

"Ate Serene." Nag simula na ulit kami mag lakad.

"Ano sakit niya?"

"Anak siya ng may-ari nito. Bumibisita."

"Here's when you can call your family or friends." Parang England payphone yun nga lang hindi color Red.

"Like this." Talagang i d demo niya,? Marunong naman ako gumamit niyan. Pumasok siya sa loob at sinarado yung pinto, nag dial siya ng number at hinihintay may sumagot.

Tinignan ko yung gilid nung Payphone at may kausap na siya. Umupo muna ko kasi mukhang makiki pag usap pa siya ng matagal. Parang gusto ko sabihin kay Hadlie na nan dito ako, parang gusto ko dalawin niya ko. Tiyaka parang gusto ko na din mag sorry kay Gage.

Pagkatapos niya maki usap hindi naman matagal 5 minutes lang, naglakad na kami sinusundan ko lang siya.

"This is a room, where you can talk to your family or friends. Pag nasa loob ka hindi ka maririnig nung mga andito sa labas."

"Bryce,"biglang tawag sa kanya ng isang lalaki.

"Hey dad,"nag brofist sila.

"Cacey, this is my dad, Dad this is Cacey." pakilala ni Bryce sa amin.

"Nice to meet you," sabi niya at naki pag kamay sa akin.

"You too, sir."Sabi ko.

"I'll show you," sabi niya at pumasok sa loob.

"Excuse us," sabi nung daddy niya at sumunod ng pumasok.

Napasandal na lang ako sa dingding at maya maya nakita ko si manang na may dalang maleta.

"Cacey, ito na yung maleta mo, napa check ko na yan kinuha na nila yung dapat kunin pati din yung," tapos may binulong sa akin si manang.

"Oo nga po eh. Si mommy po?"

"Pinatulog ko muna, pero bibisita daw siya bukas sayo, Paano aalis na ko, hinatid ko lang yan gamit mo,"sagot ni manang.

"Ingat po." Naki pag beso beso ako sa kanya.

"Bata ka, ano ba ginawa mo sa sarili mo?"

"I'll be fine," sabi ko habang pinipilit kong ngumiti kasi naluluha na ko.

Niyakap niya ko at may sinabi siya sa akin habang magka yakap kami. "Wag mo na uulitin yung ginawa mo kagabi, pag may problema andito lang kami ng mommy mo, pag hindi mo masabi sa amin, mag dasal ka sa Diyos siguradong maiintindihan ka niya at matutulungan." Habang hinahagod pa yung likod ko.

"Thank you po." At lalo kong hinigpitan yung yakap ko kay manang at nagpunas ng luha habang kayakap ko siya.

"O siya mauuna na ko, bibisita bukas mommy mo dito." Humiwalay na kami sa pagkaka yakap.

"Say to mommy that I love her very much and I'm sorry for what I did last night."

"Oo naman."

"Ingat po," sabi ko sa kanya.

"Pagaling ka," sabi naman niya at tuluyan ng lumabas nung pinto.

Natapos kausapin ni Bryce yung papa niya, wala na yung maga sa mata ko. Ngayon andito naman kami sa room na puro musical instruments and may nakita akong Harp.

"This is where we do the music therapy." Pwede ba ito na lang therapy ko?

"Through music we can express our feelings that we can't express to others." Pumunta siya sa harap kung nasaan yung mic stand na may mic.

Oh, the power to be strong

And the wisdom to be wise

All these things will

Come to you in time

On this journey that you're making

There'll be answers that you'll seek

And it's you who'll climb the mountain

It's you who'll reach the peak

Son of Man, look to the sky

Lift your spirit, set it free

Some day you'll walk tall with pride

Son of Man, a man in time you'll be

Natawa na lang ako medyo sintunado kasi pero nasa tono naman ang pag kanta niya.

"You want to try it, Jane?" tanong niya.

"Jane?" Ngiting tanong ko.

"Tarzan." Turo niya sa sarili niya. "Jane." Turo niya sa akin. Natawa lang kaming dalawa.

"I'm just joking, but do you want to sing?"

"Pwede ba talaga?" Tanong na sagot ko.

"Actually hindi, pero naka close naman door hindi maririnig sa labas, tiyaka yung door sign ini switch ko sa in use."

Yun naman pala eh. Ano naman kaya kakantahin ko para ma express feelings ko?

Please play music at the side. I'll Try by Jonatha Brooke -Peter Pan II Return To Neverland --->

I am not a child now.

I can take care of myself.

I mustn't let them down now.

Mustn't let them see me cry.

I'm fine

I'm fine.

My whole world is changing

I don't know where to turn

My whole world is changing

I don't know where to turn

Marami na kong kwarto na puntahan yung iba hindi namin napasok dahil ginagamit ngayon dala ko pa din maleta ko andito kami sa room kung saan ginagawa ang Art Therapy.

"Are you going to show me how to draw?" biro ko sa kanya.

"I'm not good at it," medyo natawa siya. "Let's go to our last destination." Nauna siyang lumabas sa akin.

"This room is for group therapy and may ginagawa kami diyan lalo na yung girls yun ang pinaka gusto pag group therapy."

Parang alam ko na yung sinasabi niya, yung favorite laruin ng mga teenagers.

"Spin the bottle?"tanong ko.

"You got it." Kunwari binaril pa niya ko habang naka gun sign yung kamay niya.

"Pero hindi siya yung common na spin the bottle na truth or dare ganon na din kaso walang magtatanong kung sino gusto mo ganon or utusan ka halikan mo yung sahig. Kung kanino tumapat yung bote siya mag sa sabi kung ano problema niya or natutunan niya."

Bago ako pumasok sa kwarto ko nag thank you muna ako kay Bryce. Nakaka panibago, first time ko kasing hindi maging aggressive pag may nakakasama akong lalaki. Ini switch ko na sa IN "The patient is IN" at tuluyan na ko pumasok at sinara yung pinto.