Coś wali w moje okno. Wybudza mnie ze snu tak bardzo, że aż podskakuję na łóżku i odruchowo łapię się za brzuch. Christopher tylko przewraca się na drugą stronę.

– Fran! Francesca! – słyszę za oknem.

Jestem już gotowa obudzić go, żeby sprawdzić kto to, ale wtedy słyszę..

– Nie chcesz, żeby twoi rodzice się obudzili, bo oboje będziemy mieli kłopoty!

To już nie czas gdy mieszkam z rodzicami, ale wiem, kto zawsze tak mnie wolał gdy nie chciałam wymknąć się z domu.

Sprawdzam czy Christopher śpi, a gdy widzę, że tak wymykam się z łóżka. Zakładam mój najbardziej puchaty szlafrok i kapciuszki i wychodzę do tego wariata.

– Co tu robisz?

– Przyszedłem pogadać – chwieje się na nogach.

– Jesteś pijany?

– Nie – oczywiście, że jest.

Siada na idealnie przystrzyżonym trawniku, który jest od wyglądania, a nie siadania.

– Wstawaj, Chris się wkurzy, gdy cię tu zobaczy.

Więc się kładzie i zaczyna robić anioły na trawie z rolki.

– Chodź, Fran, połóż się ze mną.

– Mam zadzwonić po jednego z chłopaków, żeby cię odebrali?

– Co, nie możesz spędzić ze mną trochę czasu gdy twój chłoptaś jest w mieście?

– Jest środek nocy, Luke – przypominam.

– Nie przeszkadza nam to gdy go nie ma – czy to brzmi dwuznacznie? – Posadź tu swój tyłek, opowiem ci o randce, na której byłem.

– Byłeś na randce?

– No, czy nie to właśnie powiedziałem? – podnosi się do pozycji siedzącej – Siadaj.

– I tak się na niej schlałeś?

– Żeby było fair ona też piła – dzieli się ze mną niepotrzebnymi informacjami.

– Ile miała lat?

– Czy to ma znaczenie? To, że Christopher jest starszy..

– Zachowujesz się niedorzecznie – oznajmiam i siadam naprzeciwko niego.

– Była młodsza, nie wyszła dopiero z liceum, ale tytułu przy nazwisku też nie ma.

– I dlatego się upiliście? Co tu robisz, skoro upiliście się razem?

– To fajna dziewczyna, więc odprowadziłem ją do domu.

– Znam ją?

– Pewnie tak – wzrusza ramionami, jakby to nie miało znaczenia – W każdym razie, to była jedna z najbardziej udanych randek na jakich byłem..

– Okej, to mogło zaczekać do rana.

– Gdy on tu jest jesteś zołzą.

– A ty nią jesteś po alkoholu – odwzajemniam się, jak dziecko.

Wyrywa trochę trawy i rzuca nią we mnie.

– Przestań! Zrobisz gołe placki! To była droga trawa!

Więc wyrywa jej więcej.

– Nie bądź taka sztywna, no już.

– Łatwo powiedzieć, ja nie mogę się upić.

– Dawno się nie całowałem, a ty?

– Mam faceta w łóżku, więc..

– Jak to jest całować te samą osobę od tylu lat?

– Nie lubię, gdy jesteś pijany, bo chcesz rozmawiać na poważne tematy.

– Wolisz mnie żartobliwego i niepoważnego?

– Nie lubię niewygodnych pytań — rzucam w niego trawą, którą on rzucił we mnie.

– Co w tym jest niewygodnego?

– No bo nie zastanawiam się nad tym.. – dłubię palcem w trawie, nie widząc, gdzie patrzeć.

– Chyba wiesz, co czujesz, gdy całujesz faceta, z którym zaszłaś w ciąże.

– Jest miło – to wszystko, co potrafię z siebie wyrzucić.

– Miło? – jego ton jest dziwny, nie potrafię go rozszyfrować.

— To, że nie potrafię o tym mówić, nie znaczy, że nie jest mi dobrze, gdy to się dzieje!

– Ok – odpowiada jednosylabowo – Nie denerwuj się.

– To mnie nie denerwuj – kładę dłoń na brzuchu, chcąc uspokoić siebie i dzieciaczka.

– Śpi? – przysuwa się do mnie i kładzie dłoń obok mojej dłoni.

– Chyba tak.

Zabiera dłoń i przykłada ucho do mojego brzucha, jakby nie wiem, co chciał tam usłyszeć.

– Dlaczego się upiłeś, skoro dziewczyna była fajna?

Chciałabym się powstrzymać i nie włożyć palców w jego włosy, ale jest taki ciepły i nieporadny i tak bardzo przywiązany do mojego ciążowego brzucha i życia, które rośnie w środku, że to niemożliwe.

– Bo dawno tego nie zrobiłem, a ona też dużo piła. Problemem tego miasta jest to, że nie ma taksówek, więc ją odprowadziłem, a że mieszka niedaleko, przyszedłem tutaj.

– Jest moją sąsiadką? To muszę ją znać!

– Nie powiem ci – szepcze – O! Kopnęło!

Faktycznie kopnęło.

– Trochę frustruje mnie fakt, że nie wiem, czy to chłopiec czy dziewczynka, bo nie wiem, jak się do niego zwracać. Hej brzuchu, nie wypada.

– Też mnie to trochę frustruję – przyznaję – Ale przez to jeszcze bardziej chcę, żeby już się urodziło.

– Ja też – dźga mnie palcem w brzuch, a kopnięcia robią się intensywniejsze – Może zamiast rugbisty hokej na lodzie?

– Zawsze rozmawiamy o mnie i człowieczku rosnącym we mnie, może czas pogadać o tobie? Gdzie ją poznałeś? Zaprosisz ją na kolejną randkę?

– Myślisz, że jest jakiś wiek, gdzie faceta też nazywa się starą panną?

– Masz na myśli kawalera – jest zdecydowanie pijany.

– Czy my jesteśmy już starzy? – pyta trochę zaniepokojony.

– Luke'u Hemmingsie, nie ma w tobie nic starego, no oprócz tej całej historycznej wiedzy.

Kładzie się znowu na trawie i ciągnie mnie obok siebie.

– Jest naprawdę ładna i zabawna, dawno się tyle nie śmiałem, postanowiła rzucić pomysł studiów na rzecz kursów fryzjerskich, nawet zapropnowała mi zmianę fryzury.

– Co jest nie tak z twoją fryzurą?

Nie są krótkie, ale nie są też długie, ma po prostu bujną czuprynę loków, a niektóre z nich można założyć za uszy.

– Podobno można by dodać mi trochę pasemek.

– Twoje włosy są idealne! – krzyczę – Po co zatruwać je farbą?

– Farbą nieszkodliwą dla włosów.

Przewracam oczami, bo to po prostu głupie.

– Nie wierzę, że wyciągnąłeś mnie z łóżka, żeby pogadać o tym, czy powinieneś farbować włosy.

– Podobno mam trochę norweską urodę.

– O mój Boże, nie dziwię się, że tak dobrze się bawiłaś, skoro cała uwaga była skupiona na tym, jakim jesteś ładnym chłopcem.

– Podobno przydałaby mi się też depilacja brwi.

– To była konsultacja czy randka?!

– Chyba poruszaliśmy te tematy już po alkoholu... – nie jest pewny, co przeraża mnie jeszcze bardziej.

– Więc o czym rozmawialiście na trzeźwo?

– O ulubionym alkoholu, miała ciężki tydzień w pracy, a ja uznałem, że czemu by nie.

– Mam nadzieję, że było smacznie. Nie tęsknię za piwem, ale za jakimś dobrym drinkiem...

– Opowiedzieć ci co piłem? Może odpowiednia opowieść sprawi, że poczujesz nawet ten smak na języku?

– Może lepiej nie.

– Zaproszę ją na kolejną randkę – oznajmia.

– Byle nie do salonu fryzjerskiego – wtedy coś sobie uświadamiam – To Becki? Na końcu ulicy ma salon w domu..

– Jest zabawna, prawda? – uśmiecha się jak głupi albo pijany.

– Co tu się dzieje?

Cholera.

– O cześć — Luke podnosi się, żeby stanąć twarzą w twarz z Christopherem – Przyszedłem w odwiedziny do mojej ulubionej osoby na świecie.

– O drugiej w nocy?

– Koleś, przychodziłem do niej o gorszych godzinach – chwieje się na nogach.

– Koleś, musisz się nauczyć, że nie macie już szesnastu lat.

– Chris, Luke się prześpi na naszej kanapie, jest zbyt pijany, żeby wracał do domu.

– Nocowanie! – krzyczy – Pożyczysz mi piżamkę? – pyta Chrisa zarzucając ramie na jego barki.

Mój chłopak patrzy na mnie z wyrzutem, a ja mogę tylko wzruszyć ramionami. Nie pozwolę wracać mu do domu w tym stanie, bo nie wiem, co jeszcze wpadnie mu do głowy, na przykład zawrócenie i pozwolenie Beck zrobić sobie pasemka.

**
Nie spodziewałam sie takiego dużego odzewu pod poprzednim 😂 dziękuję!