-special chapter seven-
____________________

"HINDI NGA!" umalingawngaw sa buong cafe ang medyo malakas na boses ni Feure (Feyre). Medyo namumula ito. "G-Ganito kasi 'yon..."

"Fe. Mag-iisang oras na ako dito at hindi pa nakakamove ang story mo mula sa first meeting niyo ni Hex." bagot na tugon ni Reverie (Solace).

"Akala mo ba madali lang sa'kin?!"

Sinamaan ni Reverie ng tingin ang babae. "Bilisan mo na. Kailangan ko pang i-meet si Rae."

Isang ngisi ang sumilay sa bibig ni Feure. Ngunit bago pa ito makapagsalita ay may inilagay na tinapay ang isa nilang kasama sa bibig niya.

Irusu sighs. "Sabihin mo na nga. Bakit ba kasi ako nandito? Sabi mo may bibilhin ka lang." bintang niya kay Reverie.

The girl rolls her eyes. "May binili naman ako. Pagkain. Besides, River is busy."

"Ayoko sa mga chismis."

"E'di umupo ka na lang diyan at uminom ng kape!" singhal ni Feure sa kaniya. "Hindi ko din gusto ang presensiya mo dito!"

Hindi na sumagot si Irusu at inabala na lamang ang sarili sa iniinom. Sinipa ni Reverie ang paa ni Feure sa ilalim kaya mahinang napadaing ang babae.

"Ano na?! So paano naging kayo ni Hex? Niligawan ka rin ba niya dito?"

"Kasi... medyo may past naman talaga kami ni Hex. I mean, dito ha! Hindi naman sobrang deep no'n. Medyo magjowa lang pero hindi, alam mo?"

Umiling si Reverie. "Hindi. So ex niyo isa't-isa?"

"No! We kind of like shared a mutual feeling but did not act on it aside from little flirting." bigla siyang sumimangot. "May something pa kasi sa ex 'yon that time."

"Ano, hindi kayo? Pero magjowa kung mag-act?"

Ngumuwi si Feure. "Medyo?"

"Bakit naman?" kunot-noong tanong ni Reverie.

Isang batok tuloy ang natanggap niya mula kay Irusu. "May feelings nga sila pero hindi ayon sa sitwasyon. Nagmo-move on pa si Hex at hindi nag-act si Feyre kaya naiwan sila sa 'MU' na label kung saan madali lang ang iwanan."

"I still don't quite understand this 'MU' label. If you like each other, why not go on a relationship then?"

"Itanong mo nga 'yan sa sarili mo. Bakit naging kayo ba ni Hiraeth nang malaman mong gusto mo siya?!" singhal ni Feure.

Reverie gasps. "Gusto ko si Rae?"

Surprise forms in her face. Umawang ang labi niya at nanlaki ang mata. She can't believe what she just heard. Does she actually love Rae?

"Hindi mo alam?"

Gulat ding napatingin ang dalawa sa kaniya. They couldn't believe that she can't process her own feelings. Imposible naman sigurong gagawin ni Reverie lahat ng iyon kung simpleng kaibigan lang ang tingin niya sa lalaki.

"I like... Rae." bulong ni Reverie sa hangin.

Nagpatuloy sa pagkain si Irusu at Feure habang tinititigan ang kaibigan nilang kasalukuyan ay may realization. Kung pwede lang muling umingay na hindi maban, Feure would scream cheers and punish her palms for clapping.

"Oo nga. Sabihin mo 'yon sa kaniya mamaya," ngumisi si Irusu. "Sandali lang, ano na ba ang nangyari sa inyo ni Hex, Feyre? Hindi pa rin ako makapaniwala na si Hex nadakip mo."

Both girls look at the boy with a blank face. At ito pa ang sinasabi niya kaninang ayaw niya sa chismis? Kanina pa pala nakikinig.

"Nadakip ko saan?" kumunot ang noo ni Feure. "Anyway, hindi ba nga at may hate relationship kami. Tapos medyo may awkwardness kami dito sa real world. Kaya noong magmeeting tayo sa real life, it was quiet a shock to me. At siguro, doon rin nagiba ang lahat."

"Mm. Go on." Irusu says, listening attentively.

"Noong natapos tayo sa Workshop War sa Eastern Continent," namula ulit si Feure. "Inaya ako ni Hex na kumain sa laba-"

Mahinang napahampas si Irusu sa mesa. "Dito sa labas?!"

Reverie looks at him with an unbelievable expression. Bakit ba sobrang excited nito?

Tumango si Feure. "After we logged out, nakatanggap ako ng mensahe sa kaniya na sabay daw kaming magbreakfast. Then, everything went like that in the real world for the next days!"

"Sabay na kayong nagbreakfast?" nagtatakang tanong ni Reverie.

"Lunch and dinner. Sometimes, when we have a lot of time, gala pa!"

"Ano 'yon, gano'n pa rin kayo, medyo magjowa?"

"Hindi..." ipinaypay ni Feure ang kamay sa sarili. "When he confessed, he said he was courting me that-"

"Shut up!" Irusu hissed loudly that gathered looks from the nearby tables. "Nagcourt siya sa'yo?!"

Reverie fixes the guy a blank stare. "Bakit ba mas excited ka pa sa'kin? Hindi ba't I just dragged you here and you don't like gossips?"

Irusu places his palm over Reverie's face. "Tumahimik ka muna, Riri. Nakikinig ako sa lovestory."

"Huwag mo 'tong i-retell kay River." banta ni Feure.

Umirap si Reverie. "Not possible. The two shares everything. Walang sekreto sa relationship nila."

Irusu leans back on his chair, proud. "Balik sa'yo, Feyre."

Feure sighs. "Iyon nga. Nang magconfess siya sa'kin, sinabi niyang nililigawan niya ako noong nangimbita siya sa dinners-"

"Kailan siya nagconfess? Dito rin sa real world? Because I can't remember witnessing that." tanong ni Reverie.

Mahinang tumawa si Irusu. "I bet it was at that time you got separated tapos nagpakita si Feyre at Hex na gulong-gulo ang damit."

The assumption was proven correct when Feyre's face adapted the color of a tomato. Reverie smiles and looks at Irusu, confused, when he laughs with malice.

"Ano bang problema mo?" sabay hampas niya sa braso nito.

"Dahil, of course, hindi lang naman confession ang naganap."

"Ano pa?"

"Kissing." tinaas-baba ni Irusu ang kilay kay Feure. "Baka nga lumampas pa kayo diyan-"

"Naiinis ako sa'yo!" Feure shouts at him. "Pero, oo nga. Noong nawala kasi kami, medyo nagpanic ako. Lalo na nang nag-aya si Hex na magheart-to-heart talk! Tangina, hindi ako magaling minsan sa gano'ng seryosong bagay. Pero nangyari nga t-tapos-"

"He confessed?" Reverie supplies.

Umiling si Feyre. "Actually..."

"Kinikilabutan ako sa'yo, soro! Ano ba kasi ang kailangan mo?"

Umaatras si Feyre dahil sa napakaseryosong itsura ni Hex. Kung nasa totoong buhay sila, ang hot siguro no'n. Gwapo pa rin naman si Hex pero nakakasira lang ng view ang ears niya. Ba't ba kasi fox 'to?

"We need to talk."

"About?" maang tanong ni Feure.

"Us."

Chills ran down Feyre's spine. Talaga bang dito pa mangyayari itong confession nila? Medyo hindi siya prepared dito! Wala bang warning muna na magco-confess na pala itong taong gusto niya? Wengya.

"Look" Hex sighed. "I just want to get my act together and let you know that these past few days and weeks, I was courting you. Ayokong akalain mong friends pa rin tayo gayong may fee-"

"GUSTO KITA!"

Natahimik silang dalawa dahil sa malakas na sigaw ni Feyre. A horrified look crosses Feyre's face but a smile blooms on Hex's.

"Tapos?"

Itinago ni Feyre ang mukha sa mga palad. "Ayokong sabihin! Nakakahiya!"

"Nahihiya kang naghalikan kayong dalawa?" disappointed na tanong ni Irusu.

"Nahihiya akong sabihin ang tungkol sa nangyari sa'min!"

"Did you go farther than kissing?" Reverie asks. When the two looks at her, she frowns. "What? I'm not ignorant at those kind of things. Hindi lang ako marunong sa mga shortcuts or terms na ginagamit."

"We just kissed. Bur it was kind of a steamy one?" sumimangot si Feure. "Kaya siguro sobrang gulo ng damit namin."

"I can't believe you confessed first because you were pressured." Irusu comments.

Sinamaan siya ng tingin ni Feure. "Bakit, sino ba sa inyo ni River ang naunang magconfess?"

Ngumisi si Irusu. "River, of course. He was still confused at that time dahil sa'kin. Straight-up na babaero kasi 'yon noon. I got him confused of his preferred sexual orientation."

"Pero ikaw...?"

"I already know I like boys. Siya ang hindi. But he loves me so he had no choice but to switch sides."

Ngumiwi si Reverie. "Ayoko talagang marinig ang tungkol sa lovelife ng kakambal ko."

Nagpatuloy sila sa pagkain. Ilang minuto lang ay bumukas ang pintuan ng cafe at pumasok doon si Hex. May dala itong bulaklak. Kaagad na hinalikan ng lalaki ang noo ni Feure nang makalapit.

Reverie smiles at the sweet act. Nang tingnan niya si Irusu ay abala na ito sa pagte-text sa kaniyang cellphone. River, probably.

"Aalis na kami. She needs to check her wedding cake pa." sabi ni Hex sa kanila.

Tumango si Reverie at ngumiti. "Mag-ingat kayo. Sa mundo at sa isa't isa na rin."

Inalalayan ni Hex ang fiancee na tumayo. Feure glares at Reverie ans Irusu but a small, happy smile stays in her lips. Kumintab ang white gold engagement ring sa kamay niya nang makalabas sila sa cafe.

Reverie joins Irusu in his car. "Life Company."

"Wow, parang taxi driver ako ah." sinulyapan siya ni Irusu. "Anong oras ka uuwi? Susunduin ka ba namin?"

"No. I'm driving myself back home. Naiwan ko lang naman kotse ko sa kompanya." ngumisi si Reverie. "Enjoy my brother- este your date."

Irusu fixes Reverie a dead stare. Alam niyang hindi nagkamali ang babae. He drops her off at the company and tells her to be safe, before rushing the car off. Patapos na ang shift ni River kaya naman magde-date na silang dalawa.

Papasok na sana si Reverie sa kompanya nang may humatak sa kaniya papasok sa itim na van. She screamed and struggled, but stops when her kidnapper steps in front.

"Voldmir?" mahinang sigaw niya. "Ano 'to? Nagp-praktis ka maging kriminal?"

"Hindi." galit na sagot nito. "I need your help with my surprise."

Napatingin si Reverie sa buong van. Or hindi siguro ito van at isa ito sa mga limousine nila. Freaking rich people.

May mga heart balloons na nakakabit. Red and pink is the color that dominates the whole car. Kahit ang pillow ay may heart decorations. May isang red curtain na nakadrape sa likod ng upuan. Heart holograms are flying in the air and creating a love-full atmosphere. Hindi naman halatang valentines dahil sa mga dekorasyon niya.

"Kanino?"

Valdimir (Voldmir) blushes. Bago pa siya makasagot ay bumukas ang pintuan ng sasakyan at nagpakita si Vesta. Her hair is braided and she's wearing a dress. Tumaas ang kilay ni Reverie. Oh.

"Val?" tanong ni Vesta.

Nagulat sina Vesta at Valdimir nang biglang sumigaw si Reverie. May hindi maipaliwanag na tuwa ang mata nito habang palipat-lipat ang tingin sa dalawa.

"B-Bakit?" kinakabang tanong ni Val.

"You like her!"

Reverie screams in excitement and points to Vesta, who looks surprised. Val looks at Reverie, horrified. Naibaba ng babae ang kamay.

"Oh. Uh." dahan-dahan siyang umalis sa sasakyan. "Tawag na ako, hehe."

Reverie slams the door close in embarrassment.

Vesta shifts awkwardly. Hindi niya alam ang maaring reaksiyon sa inanunsiyo ni Reverie. It's not that she dislikes Voldmir, he's been nothing but sweet and supportive. Hindi lang siya sanay sa ganito. All her life, she has never attended these feelings.

"Uhm..." kinamot ni Voldmir ang ulo. "Well, what you heard was correct. I do like you."

Kahit na medyo nag-aalinlangan ay tumuloy si Vesta at umupo. Voldmir looks at her in shocked but did not comment to not break the spell.

"You are a good friend too." sagot ni Vesta.

Napaface-palm ang lalaki. "T-That's good. Pero, hindi naman iyon ang punto ko..."

Vesta offers him a smile. "I know. But there's no need to rush."

Biglang napa-angat ng tingin si Voldmir sa sinabi ng babae. His heart beat quickens. A-Ano ang ibig niyang sabihin?

"We got time-" Vesta tilts her head. "Right?"

Isang masaya na tango ang isinagot ni Voldmir sa babae.

Meanwhile, Reverie is still whacking her mind if she made a good or bad decision. Napapatingin na ang ibang empleyado sa kaniya dahil kulang na lang ay iuntog niya na ang ulo sa dingding ng elevator. They want to ask what happened and what they can do to help, but they also don't want to interrupt her inner crisis.

Kaya naman naisipan na lang nilang lumabas.

Reverie sighs. Well, at least natulungan niya rin naman si Val 'di ba? Kahit na agaran at makakapagcause ng heart attack, it's going to be okay. Hindi naman si Vesta ang tipo ng taong tatapakan ang hindi niya gusto. She might also realize that she could like the guy.

Speaking of realization, muli siyang napabuntong-hininga nang makalabas sa elevator, there's also the matter of hee 'like' to Rae. Hindi niya naman alam ang nararamdaman sa lalaki, pero alam niyang espesyal na ito sa kaniya mula pagkabata. They share a bond that is incomprehensible to other people. They share something.

All Reverie knows is that her heart is at peace whenever she sees Rae. Her heart flies when he smiles, and like a response, a smile is also carved in her lips.

It's just like two pieces of a puzzle who were meant to fit. Kaya siguro parang hindi na kailangan ang salita. They just knew that they're each other's puzzles.

Binuksan niya ang pintuan ng kwarto ni Rae. Tito Harold still insisted that he is kept here at the moment. They almost lost him when they tried to wake him up, pero mabuti na lang at nagising ito ilang minuto pagkatapos gumalaw ng daliri. Since the company is updated to the latest technology, walang problema ang pagmonitor kay Avraeth dito.

"Elf."

Ibinaba ni Avraeth ang binabasang libro. The doctors said he'll be fine after a few days rest. He'll then be moved into one of their penthouses, kasi baka may mangyaring masama once they make him go home to their mansion. As of now, a new Von Caspar mansion is being built.

Umupo si Reverie sa silya na malapit sa bed nito. Sinamaan niya ng tingin ang lalaki.

"Quit calling me that when we're not in game."

A small smirk appears in his face. "Then, shall we log in now so I can call you that?"

When Avraeth's condition became stable, at nang magbigay ng okay sign ang doctors na maglaro siya ulit, he's been a normal player. Naglolog-out at log-in kung kailan niya gugustuhin. He's enjoying it.

Sa kanilang dalawa, ito naman kasi talaga ang adik sa games.

Isang ngiti ang sumilay sa labi ni Reverie. Her hand unconsciously goes up to ruffle his hair. Pina-cut niya na ito, at sa game na lang nage-exist ang mahaba niyang buhok. Unbelievably, he's even more handsome with short hair.

Natigil lamang ang paglalaro ni Reverie nang hawakan ni Avraeth ang kamay niya. Kunot ang noo nito at seryoso ang tingin.

"Is something wrong?"

Wrong? Reverie chuckles. She thinks everything just cleared up for her, actually. There was no need for realizations and questions, when looking at him is enough for her heart to say, Oh. Yes, he's the one. Nothing will be even more right.

At mukhang ito rin ang naisip ni Avraeth dahil sa pag-intindi na dumaloy sa mata niya. Like a puzzle that perfectly fits or a path that always meets. There's no need for losing the way again when their hands will always be entertwined. Because home exists in each of their hearts, and as long as it does, they will always find each other.

"Rie." he brings her hand to his mouth and kisses her knuckles. "Marry me."

Tumawa si Reverie at tumayo para yakapin si Avraeth. But the man has other plans. He takes hold of the back of her neck and pulls her closer, nose bumping and lips inches away from each other.

Marahang ipinikit ni Reverie ang mata nang maglapat ang labi nila. The soft light of the orange sun enters the room, winds humming as their lips danced around each other. Nothing is more perfect.

Their foreheads bumps with a contented smile on their faces.

"You'll always be my anchor." a phrase like I love you.

Reverie places a butterfly kiss on his nose. "You'll always be my home."

And I love you drifts from their mouths in a quiet whisper.

"OH, ASTRO. Hindi mo nakita si Reverie?"

Kumunot ang noo ni Voldmir nang mabilis na lumabas si Astro sa kompanya. Lumabas kasi muna siya para umihi at tamang-tama na nakita niya ang lalaki. Hinanap nito si Reverie sa kaniya kanina at may dala pang bulaklak.

Voldmir watches the guy walk away without answering him. Medyo nabahala siya dahil sa bigong itsura nito at sa namumulang mata. Kung hindi lang si Astro 'yon, iisipin niyang iiyak na 'yon dahil sa nagbabadyang luha sa mata.

Nabasted ba? tanong niya sa sarili nang makita ang malakas na pagtapon nito ng bulaklak. Muli niyang inisip kung bakit naman, at doon niya naalala na bumisita nga pala siguro si Reverie kay Avraeth.

Ngumiwi si Voldmir. Kaya naman pala. Well, valentines brings love but it also bear heartaches.

____________________
-special chapter end-

HAHAHAHAHA SORI.