De stemmen zijn geteld. Ik loop samen met Rick het plein op. Straks komt de bekentenis. Als alles goed gaat en we hebben goed geteld zal Rick straks naar voren geroepen worden om te sterven. Alleen zal niemand verwachten wat er gaat gebeuren.

'De stemmen zijn geteld,' roept Amy. Iedereen gaat zitten en het word stil. 'Er was één stem voor Ansi,' Ansi gniffelt. 'Wie zou dat nou op z'n geweten hebben? Kate zeker,' mompelt ze. 'Één voor juna, twee voor Weasley, vijf voor Sibrich en zes voor Rick. Dat betekent dat Rick naar voor mag komen.' Rick kijkt kort naar me en loopt naar voren. Amy laat Rick zijn bloed op de grond vallen. Rick verdwijnt. Er zijn geen glitter letters. Na ongeveer een minuut verschijnt hij weer. Iedereen is nog steeds muis stil. Sommige verbaast, sommige blij. Amy knikt naar Rick ten teken dat hij weer mag gaan zitten.

'Rick kwam terug met een reden, maar welke reden mogen jullie uitvissen. Ik zie jullie morgen weer. Zelfde tijd voor de weerwolven vannacht.' Amy loopt naar haar huisje. 'Tovenaar,' zegt Kate. Ik zucht. 'Bekijkt dan niemand de rollen? Er zit geen tovenaar in het spel,' zegt ik tegen haar. 'Ja, ik bedoel de heks maar hij is een jongen dus tovenaar,' zegt Kate. Een heks kan zich overdag ook niet redden, denk ik bij mezelf, maar zeg niets. Laat het haar maar lekker denken.

'Hey, Rick,' ik hou hem tegen wanneer we uit de buurt van anderen zijn. 'Weet jij nog iets over de anderen?'

Ik ga naar mijn huisje en pak een notitie boekje. Ik schrijf alles op wat ik me kan herinneren.

Rick - dorpsoudste
Kate - slet?
Zianne - Heks
Renée - koppeltje/weerwolf
Mees - koppeltje/burger?

Ook vertelde Rick nog wat er was gebeurt in de tijd dat hij weg was. Hij kwam in een witte ruimte terecht waar hij de vraag kreeg wat hij wou doen. Het antwoord was simpel. Hij kwam terug, niet alleen voor zichzelf. Aangezien hij mij vertrouwde. Voor honderd procent. En dat spijt me nog steeds...