Dorcas

Chciałam już wychodzić z dormitorium, lecz przeszkodził mi w tym Black. Idiota!

Stanął na środku i nie dał mi przejść...

-Głodna jestem!-krzyknęłam.

-A ja Syriusz, cześć.

-No weź...-przeciągnęłam.-Chciałabym coś zjeść...

-Oj Mamba...

-Przesuń się, a będę przeszczęśliwa-wyszczerzyłam zęby.

-A teraz nie jesteś?

-Nie-wypaliłam.

-Oj, mała...

-Tylko nie mała!-krzyknęłam.

-Co dziś planujesz?

-A co cię to obchodzi?

-Chciałbym wiedzieć...

-Na pewno muszę przeżyć...-przeciągnęłam.

-Idziemy na wagary?-uśmiechnął się szeroko.

-Nie!-warknęłam.

-Kujonka...-szepnął.

-Idiota!-krzyknęłam.

-Wiem, że mnie kochasz.

-No chyba nie...

-Chyba?-zaśmiał się lekko.

-Na pewno!

-Dobra chodź, bo Rogacz na mnie czeka.

-To daj mi przejść!-krzyknęłam zdenerwowana.

-A magiczne słowo?-szepnął.

-Czy aby na pewno tego chcesz?

-Inaczej nie wypuszczę...

-Sam chciałeś-w tym momencie wyjęłam różdżkę, skierowałam ją w stronę Blacka i rzuciłam:-Wingardium Leviosa.

Po chwili wisiał w powietrzu, byłam przeszczęśliwa-w końcu mogłam rzucić na niego tak naprawdę zaklęcie!

-Czy aby tego chciałeś?-zaśmiałam się.

-Mała...-on w przeciwieństwie do mnie, nie był aż tak rozbawiony.

-A magiczne słowo?

-Co?! Czemu?

-Bo tak chcę-odpowiedziałam pytająco.

-Okey...-uniósł dłonie w geście poddania.-Przepraszam, kochanie.

-Nie tak, inaczej!

Westchnął.

-Dobra, dobra-zaczął.-Przepraszam, Dorcas...

Uśmiechnęłam się szeroko, upuściłam go na ziemię i pobiegłam na dół pod Wielką Salę, gdzie czekała na mnie Lily.

Po śniadaniu wszyscy dostaliśmy plan lekcji, z którego wynikało, że naszą pierwszą lekcją są eliksiry. Najgorsza lekcja...

Więc bardzo słabo...
Słabo to mało powiedziane, to jest tragedia! No dlaczego taki mamy...

-Jest!-pisnęła Lily przerywając moje rozmyślania.

-I z czego się cieszysz?-zapytałam lekko zdenerwowana.

-Eliksiry, widziałaś?-prawie krzyknęła pokazując mi palcem na planie "Eliksiry".

-Super...-przeciągnęłam sarkastycznie.

-Zapowiada się cudowny rok!-powiedziała radośnie.

-Ta... Bardzo cudowny!-znów sarkazm.

-No nie?

Westchnęłam.

-Eliksiry mamy za godzinę, więc ja idę do biblioteki, idziesz ze mną?-zapytała po chwili.

-Dobra...-przerwałam.-Może czas mi szybciej minie...

-To chodź-pociągnęła mnie za sobą w stronę biblioteki.

Gdy staliśmy przy półkach z książkami (właściwie to Lily stała, ja siedziałam) zobaczyłam Remusa z jakąś dziwną dziewczyną... Miała dziwne włosy, takie jakby kolorowe. Młodsza i farbuje włosy? Kto jej pozwolił? Matka? Jeśli ona, to jest jakaś psychiczna! I to na niebiesko?!
Przez przypadek podsłuchałam kawałek rozmowy:

-Jeśli masz zadane, z chęcią ci pomogę-Lupin uśmiechnął się ciepło.

-Naprawdę?-kolor jej włosów się zmienił na różowo.

Kiwnął głową.

-Dobra, to trochę tego jest...-wyjęła książki na stół.

-Co najbardziej sprawia ci kłopot?

-Chyba eliksiry, obrona, zielarstwo, opieka nad magicznymi stworzeniami...

-Dobrze-przerwał jej wciąż uśmiechnięty.-To pomogę ci we wszystkim, mogę nawet wytłumaczyć ci tematy, oczywiście jeśli chcesz...

-Nie chcę cię wykorzystywać...

-Będzie mi miło, naprawdę!

-Dziękuję!-pisnęła i rzuciła mu się na szyję.

Kim ona jest?! I czemu on jej pomaga? Może to dlatego tak często chodzi do biblioteki? Dla tej dziewczyny, która się przewróciła, a razem z nią i Remus... Pewnie puchonka! Dorcas, ty to mądra dziewczyna jesteś.
Tak wiem...
I ta moja skromność...
Rzeczywiście... A to akurat moja najważniejsza cecha!

******************************
Hejo!😘
Jak Wam się podobał rozdział?
Czekam na komki i gwiazdki!😍
💖Pozdrawiam💖