Syriusz

*Dźwięk budzika*

-Nieee!-krzyknąłem, chowając głowę pod poduszki.

-Syriusz!-krzyknął James.-Daj mi spać!

-Wyłącz to coś!-krzyknąłem trochę zły.

-Sam to zrób!

Myślałem, że dam radę jeszcze raz zasnąć, ale to się nie udało. Dlaczego? Bo ten głupi budzik zadzwonił! Przecież nikt go nie nastawiał, a na pewno nie ja... James!

No więc tak... Nasz pokój, a właściwie Jamesa jest wielki, dlatego mamy dwa łóżka-jedno dla mnie, a drugie dla niego. Jedno po jednej stronie pokoju, a drugie po drugiej stronie pokoju. Mnie tam się podoba, a to może dlatego, że się przyzwyczaiłem, w sumie James chyba też jest zadowolony, wiadomo że gdzieś w głębi serca wolałby mieć sam pokój,  (w sumie ja też), ale jest w porządku.

Nagle Rogacz wstał wkurzony i bardzo zaspany, wziął budzik, otworzył szeroko okno i z całej siły go wyrzucił. Po zamknięciu okna ponownie położył się do swojego łóżka.

I to się nazywa przyjaciel! Najlepszy na świecie! A ja jestem z niego bardzo dumny!

Już miałem zasnąć, a do pokoju weszła mama Jamesa, prawie krzycząc:

-No, chłopaki! Czas wstawać,za chwilę chcę was widzieć na dole. Dzisiaj macie rozpoczęcie i chyba nie chcecie się spóźnić...-po chwili wyszła.

Jeszcze pięć minut...

Dlaczego teraz,kiedy tak smacznie spałem?

-Trzeba iść do Hogwartu...-mruknął zaspany James.

-Stary, ale czemu teraz? Przecież było tak pięknie! Spałem i nagle...-przerwałem.

Miałem zachrypnięty głos, za to James... Już wolę nic nie mówić... No wiadomo, że on i jego piękna szopa na głowie, to tradycja, ale tym razem jego włosy były w jeszcze większym nieładzie... E tam, to norma, taki jest James-jest jedyny w swoim rodzaju... No jakoś tak, najważniejsze że ja go znam i to OSOBIŚCIE! Dobra ja zasypiam...

-Łapa...-Jimmy mnie szturchnął.-Minęło dziesięć minut...-szepnął.

-Już!

Kto wymyślił, żeby ludzie musieli wstawać w nocy?! Tak, 7.30 to noc! Bo śpisz sobie, jest pięknie i cudownie, a za chwilę cię budzą... Koszmar!

Ubrany w pierwsze lepsze rzeczy,zszedłem na dół, a tuż za mną szedł James.

-Hey Mamba!-krzyknąłem wchodząc do kuchni, gdzie na krześle siedziała Dorcas.

-Pa, idioto!-uśmiechnęła się fałszywie.

Czyż ona nie jest cudowna?

-Tak, mnie też się dobrze spało-puściłem jej oczko.-Bo ty mnie się śniłaś-uśmiechnąłem się uwodzicielsko.

-Wal się!-krzyknęła.

-Dorcas...-pokręciła głową pani Potter, a ja się szerzej uśmiechnąłem.

-W końcu nadszedł ten dzień!-krzyknął James.-W końcu spotkam moją Lily...

-Chciałbyś...-szepnęła przewracając oczami Czarna Mamba.

-Przesuń się, mała-powiedziałem siadając obok niej.

-Spieprzaj!-krzyknęła obrażona wstając z krzesła.

-Okres dostałaś?-spytałem.

-Tu się walnij!-pokazała palcem wskazującym w czoło.

-Nie chcę żebyś była smutna, jak się uderzę...-udałem smutnego.

Westchnęła.

-Ja cię też...-szepnąłem, jednak ona chyba nie słyszała, bo nic nie odpowiedziała...

Nie ma już na mnie sił... A to dopiero początek!

******************************
Hejo! 😘
Pierwszy rozdział już jest 😰
Jak Wam się podoba? 😁
Mam nadzieję,że jest spoczko😄
Czekam na Wasze komki i gwiazdki! 😍😍😍😍
💖Pozdrawiam💖