Chapter 11
Chapter 11
Alone in my room that night. I couldn't help but think about how Austin kissed me. He took me by surprise with his action. But what surprised me more was I wasn't angry because of what he did. Hindi ako nahindik sa ginawa niya sa halip ay nagustuhan ko pa nga ang halik niya.
Naiinis ako sa aking sarili. Mukhang nahuhulog na nag loob ko sa isang totoy. Alam kong sa panahon na iyon ay hindi na big deal ang makagusto ang babae sa lalaking mas bata sa kanya.
At sabi nga ni Jessy, karapatan kong mabuhay nang naaayon sa kagustuhan ko, huwag lang akong may masasaktang iba.
Pero tama kaya ang nararamdaman ko?
Baka naman hindi pag-ibig iyon at napapagkamalan ko ang init ng halik sa pagmamahal? Maybe I had been deprived of love all these years I thought I was falling for the first guy who had showed me with attention.
Napabuntong-hininga na lang ako dahil kahit anong gawin kong pag-a-analyze, tila hindi matanggap ng aking kalooban na unti-unti na akong nagkakagutso kay Austin.
------------
"Are you okay, Cathy? Do you need someone to talk to?" tanong ni Jessy nang tumawag siya sa clinic ko.
I knew she must be curious about what transpired between Austin and me. And she was eager to hear my side of the story. Nagdesisyon na akong magtapat sa kanya.
Sasabihin ko sa kanya ang lahat. Pero hindi sa telepono. I would invite her out to lunch, ang then I would spill out my guts to her.
Alam kong mauunawaan niya ako. Kahit paano, alam niyang nape-pressure na rin akong mag-asawa at maiintindihan niya kung bakit nagawa kong magbayad ng isang lalaki para lang masabing may love life ako.
"Can we meet out for lunch? May importante lang akong sasabihin sa'yo" yaya ko sa kanya
Hindi na siya nagdalawang-isip at agad na pumayag. Ibinaba ko ang telepono na may kaba sa aking dibdib. Pero alam kong tama ang aking gagawin.
Nauna akong dumating sa meeting place naming. I needed to calm myself down first so I opted to arrive early. I was rehearsing in my mind all the things I wanted to say to her. I was just hoping she would understand my unpleasant and that she wouldn't judge me.
I valued Jessy's opinion so much it would really break my heart if she would be disappointed in me.
Ilang minute pa ang lumipas nang humahangos na dumating si Jessy sa restaurant. I waved at her and she walked towards the table where I was seated. Tumayo ako para batiin siya
"Jessy, thanks for coming"
She kissed me on the cheek then tapped me on shoulder.
"Wala 'yon. Nami-miss ko na rin nga ang lunch date natin" sabi niya
Pagkatapos ay umupo na siya sa silyang katapat ko.
Ialng sandal lang ay dumating ang waiter para kunin an gaming order.
"What's up, Cathy?"ani Jessy nang makaalis na ang waiter.
"You sounded confused on the phone. Hindi pa ba ninyo naayos ni Austin ang problema ninyo?" nag-alalang tanong niya
Humugot muna ako ng malalim na hininga bago ako sumagot.
"Jessy, mayroon sana akong ipagtatapat sa iyo. At sana maintindihan mo kung bakit nagawa ko ang bagay na iyon" saglit na tumigil ako sa pagsasalita para tingnan ang reaksiyon niya.
"Now, you got me really worried. Tell me, Cathy. Alam mo namang nandito lang ako para sa 'yo. I promise I won't judge you until I hear the whole story" paniniguro niya
"Jessy, wala kaming relasyon ni Austin" pasimula kong sabi, ngunit nakakunot pa rin ang noo ni Jessy. And I continued.
"I just asked Rosy to find someone to be my date at your wedding. At si Austin iyon. Jessy, I paid him to pretend to be my boyfriend. Narinig ko kasing pinag-uusapan ako nina Joyca sa ladies room at sabi nila, ang katulad ko raw ay hindi na makakahanap ng lalaking magpapakasal sa akin. I wanted to prove them wrong, that's why I made up a story. I'm sorry, Jessy, for lying to you" I deeply apologized
Habang nagsasalita ay nakikita ko ang gulat na ekspresyon sa mukha niya. Marahil ay hindi siya makapaniwala sa ginawa ko.
"Sigurado ka bang walang namamagitan sa inyo?"
I nodded.
"Then why did he tell me he loves you and that he's very serious in pursuing a serious relationship with you? Kasama pa ba iyon sa script o totohanan na iyon?" tanong niya
ABANGAN.....
VOTE & COMMENT.....
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro