James

-Ej, stary, dobrze się czujesz?-uderzyłem lekko w ramię Syriusza siedzącego spokojnie na fotelu przed kominkiem.

To było podejrzane.

-Może masz gorączkę?-jak do ściany.

-Wiedziałeś, że Dorcas się przyjaźni z tym ślizgonem?-zapytał nagle.

Wypluł te słowa niczym jad.

-Co?

-To, co słyszałeś!-krzyknął wściekły spoglądając na mnie.-Widziałem jak oni gadają, a potem nagle przytulają.

-Jesteś zazdrosny?

-O niego?-zaśmiał się.

Czuć było od niego alkohol. No tak, napił się.

-Pleciesz bzdury, za dużo wypiłeś, chodź-złapałem go za ramię, jednocześnie pomagając mu wstać.
Jednak on wyrwał mi się znajdując się kilka kroków dalej ode mnie.

-Przecież sobie tego nie ubzdurałem!

-Wierzę ci, ale uspokój się i chodź-podszedłem do niego.

-Nie!-krzyknął.-Co z wami wszystkimi jest? Ty też jesteś inny odkąd jesteś z Lily... Nie widzisz tego?

Zaśmiałem się.

-Żartujesz, prawda?-zapytałem.

-Nie, mówię całkowicie poważnie, James-na prawdę był poważny.-Zmieniłeś się. Masz mniej czasu dla nas, już nie żartujemy jak kiedyś, nie wygłupiamy się jak kiedyś, przecież my nawet nie rozmawiamy... Kiedyś gadaliśmy godzinami, a teraz się mijamy...

-Syriusz, to nie tak...

-A jak?-przerwał mi.-Ja na prawdę jestem szczęśliwy, że jesteś z Lily i życzę wam na prawdę jak najlepiej, ale pamiętaj czasami o przyjaciołach...

Zrezygnowany poszedł w stronę naszego dormitorium.

Może Syriusz ma trochę racji... Rzeczywiście dawno nic razem nie robiliśmy, a o dowcipach już nie wspomnę. Tylko jakby tu zrobić, żeby na wszystko starczyło tyle samo czasu? Quidditch, szkoła, Lily i przyjaciele... Niby nie jest trudne, jednak jakby bardziej się przypatrzeć... Mecze i wszystkie treningi rano i po szkole, a potem staram się spędzać czas z moją dziewczyną, bo przecież w czasie lekcji nic nie zdołam z nią zrobić, tym bardziej tak sam na sam. To wtedy co mam zrobić z przyjaciółmi? Na prawdę wziąłem sobie do serca to, co powiedział mi szczerze Łapa.

-Jest sprawa-usłyszałem niepewny głos Lily.

-Coś się stało?-spoważniałem.

-Nie. Chodzi mi o Regulusa...

-Tak?

-Obiecaliśmy, że pomożemy mu we wszystkim.

-Ja też pomogę, tylko jest jeszcze pewien ktoś...-westchnąłem.

-Wiem. Syriusz...

-Dobra, to-odezwałem się po chwili ciszy.-W czym mam mu pomóc?

-Mógłbyś pomóc jemu w quidditchu...-zrobiła dziwny grymas, jakby wiedziała, że się na to nie zgodzę.

-Lily przecież wiesz, że i on i ja jesteśmy w dwóch różnych drużynach i że nie będę pomagać mu wygrać mecz. Nawet nie mogę sobie wyobrazić, że nauczę jego tych wszystkich rzeczy, tego co ja umiem, a on będzie je wykorzystywać na każdym swoim meczu...  na meczu przeciwko gryfindorowi...

-James przecież nie proszę cię o wyjawienie mu swoich tajemnic typu jak być najlepszym graczem. Tu chodzi tylko o podstawy i już.

-Nie wiem...

Biłem się z myślami... Nie wiedziałam co mam robić, niby chciałem mu pomóc, ale nie byłem pewien tych nauk jak grać na boisku.

-Proszę, James...

************************************
Hejo!😘
Co tam u Was? 😊😊😊
Jak rozdział? 😏😏😏😏😏
Mam nadzieję, że jest okey 😎
Czekam na Wasze komki i gwiazdki!
💖Pozdrawiam💖