James

Następnego dnia,po śniadaniu wyszedłem do pani Hooch przekazać jej, że w sobotę będę gotów na poszukiwanie nowych zawodników do Quidditcha.

Jednak wciąż nie mogłem się uwolnić od myśli, że już dziś jest pełnia. Nie chodzi o to, że się denerwuje, bo nie, ale martwię się o Remusa. Jednak wiem, że Luniek sobie (zresztą jak zwykle) poradzi ze swoim małym futerkowym problemem.

Idąc z powrotem spotkałem Smarkerusa. Jak miło! Stęskniłem się za nim... a najbardziej za dokuczaniem mu!

-Hej Smark!-zawołałem do niego.

Nie odpowiedział.

-Co jesteś taki milczący?-zapytałem.

Znowu milczał.

-Mowę ci odebrało?-nie dałem za wygraną.

Podszedłem jeszcze bliżej niego.

-Nie poznajesz twojego dobrego kumpla?-ponownie zapytałem.

Jedną rękę trzymałem przy kieszeni w spodniach, gdzie miałem schowaną różdżkę, na wszelki wypadek jakby coś mu odbiło.

-Smark!-krzyknąłem mu prawie do ucha.

Nie reagował.

Gdy podszedłem do niego jeszcze bliżej (najbliżej jak się dało), wyjął gwałtownie swoją różdżkę z kieszeni. Zrobiłem to samo. Nie dam się Smarkowi! Zrobiłem duży krok do tyłu, tak żeby było trochę miejsca na różdżkę.

-Expelliarmus!-krzyknąłem i rozbroiłem mu różdżkę.

-I po co to ci było?-zapytałem po chwili.

-Zostawisz mnie w spokoju?!-krzyknął mi w twarz.

-Niech pomyślę...-przeciągnąłem.

Udałem,że rozmyślam.

-Nie-uśmiechnąłem się lekko.

-Oddaj mi różdżkę...

-Nie można grzeczniej?-skierowałem swoją różdżkę w jego stronę. Teraz dotykała jego gardła. Był bezbronny. Nie wiedział co robić,a w jego oczach widziałem przerażenie. Chciałem rzucić zaklęcie, normalnie miałem taką ochotę... Achhh ale nie! Przeleciała mi przez głowę myśl, że dzisiaj dam mu spokój. Jestem za dobry!

-Dzisiaj masz szczęście!-krzyknąłem zły.-Następnym razem nie będę taki dobry.

Rzuciłem jego różdżkę na trawę (nie za daleko, jakieś około dwa metry od nas) i zostawiłem go samego. Gdy wracałem do dormitorium, widziałem jak Smark biegnie w poszukiwaniu swojej różdżki.

Byłem zły na siebie, że nic nie zrobiłem, ale z drugiej strony wolałem zrobić coś z moimi kumplami jak mam to w zwyczaju. Nie będę sam czegokolwiek robić, ale była taka okazja... Cóż...
James, jesteś za dobrym czarodziejem!
James Potter-cudowny człowiek!

-Wiecie kogo spotkałem?-zapytałem zamykając za sobą drzwi od dormitorium.

-Lily!-krzyknął Syriusz, który siedział na swoim łóżku.

Był sam w dormitorium, a to oznacza, że robi sobie wagary... Już?
Szybko mu to poszło, przecież dopiero co zaczęliśmy następny rok.

-Nie. A ty ją widziałeś?

-Nie, Remusa zapytaj...

-Na razie go zostawmy, dzisiaj ma ten dzień...

-No właśnie-dopiero sobie przypomniałem.

-To kogo spotkałeś?-przerwał milczenie.

-Smarka!-zaśmiałem się lekko.

-Co tym razem mu zrobiłeś?

-Rzuciłem mu różdżkę w trawę...Wolę lepsze rzeczy robić z wami.

-Mogłeś zrobić coś lepszego...-powiedział cicho.

-Wolę z wami.

-A kto ma najlepszego przyjaciela na świecie?!-zapytał.

Nie czekając na odpowiedź, odpowiedział za mnie:

-Ja, Syriusz Black mam najlepszego przyjaciela!-krzyknął.-Braciszku...-podszedł do mnie i poklepał lekko po plecach.-Idę na wagary, idziesz ze mną?

-Zależy co mamy dzisiaj...

-Zielarstwo, Astronomia, Historia magii, ONMS, Zaklecia i uroki, a my mamy jeszcze szlaban, na który nie idę!-prawie pisnął z radości.

-Nudny mamy dzisiaj dzień...

-A jutro mamy transmutację, o i OPCM, dlatego jutro muszę iść na lekcję!--uśmiechnął się szeroko.

-Ja jednak pójdę, może uda mi się usiąść z Lily na lekcjach...

-Ja i tak usiądę z Czarną Mambą...Ma się te sposoby...

-Pomożesz mi potem rozwiesić plakaty na temat nowej drużyny Quidditcha?-zapytałem zabierając swoją torbę.

-Z chęcią, ale nie wiem czy damy jeszcze dziś radę...

-Jak nie dziś, to jutro-mrugnąłem.

******************************
Hejo!😘
Jak Wam się podoba? 😶
Czekam na Wasze komki i gwiazdki! 😍
Jest tu jeszcze ktoś oprócz Lilly_Malfoy_81, której dziękuję (tym bardziej za to, że czytasz tą nudną książkę...) wybaczcie,ale nie mam czasu,sami wiecie szkoła i nauka i w ogóle Przepraszam😢
Postaram się poprawić 🙏😘😘
💖Pozdrawiam💖