Hindi Ako Baliw Part II

         
KUNG WALA KANG KONSENSIYA
BABALIWIN KA NG HUSTISYA

Nilipad ng malakas na hangin ang puting kurtina sa silid ng mag-asawa, wala namang napabalitaang bagyo.

"Arrrgghhh!!hon wake up. Close the window. Sabi ko naman sayo kanina sirhan mo lahat"

Hindi manlang nagising ang kaniyang asawa.

"Hon. Arghhh It's freaking cold. Elsa might wake up"

"Argghhhh!!"

Bumangon ito at pikit matang naglakad papunta sa kanilang window glass. Akma niya itong i sasara ng may naaninag siyang bulto ng taong nakaputi.

"Who's there? Hello?? Shittt A theif maybe!"

Isasara niya sana ito ng may malakas na pwersang kamay na pumigil. Ang mga kamay na ito ay napakaputla at ang kuko ay matataas.

"ahhhh!!! Who are you!! Hon wake up!!!"

Dahan dahang sumilip ang ulo ng babae mula sa labas.

Kaagad na napaatras siya habang nakatingin sa babaeng puro dugo ang mukha. Hindi lang dahil dito kundi kung sino ang babaeng kasalukuyan binubuksan ang kanilang mga bintana.

"Shittt!! You're already dead!! This is just a nightmare!! Shoooo!!!!!"

"Pay.... you must pay"

Tila nag echo ang boses ng kaharap sa kaniyang tainga. Mas lalong siyang nangilabot habang umaatras kung kaya't di niya namalayang nasagi niya pala ang kanilang maliit na center table. Agad na gumawa ito ng maliit na ingay dala ng nahulog na lampara,napatingin siya sa gawi nito.

"ahhhhhh!!!!!!"

May maliit na puting manika na nakahiga katabi ang lampara, ang manikang ito ay may kutsilyong nakatusok sa tiyan habang may kung anong pulang tintang bumabalot sa buong katawan.

"Ahhhh!!! Stop!! Pleaseee stop!!!"

"Wahhhh uuuwahhh!!"

Nagising ang anak nila dahil sa sigaw nayon.  Nagsimulang sumiklab ang apoy. Oo apoy,

apoy na hindi niya malaman kung saan nagmula.

"Honeeyyy wake up!!!damn it!!! The fire is getting bigger we must leave right now!! Wake up!!!!"

"Pay..... you must pay"

"Ahhhhhhh!!!!!!! This is all your fault!!!"

"Honeyyyy! We better get out! Wake up..!"

"hmmmm"

Nagawa pang humikab ng kaniyang asawa.

"What happened?"

" She's going to kill us. The fire, honeyyyy the fire!!! it's spreading. Lumabas na tayo. Faster.!"

"What fire are you talking about? Kill who? Honey are you alright?"

"No, we have no time to chitchat. Get up!!! She will kill us here!"

"Who's she?"

"Monique!!!! Monique!! Yesss it's monique"

"She's dead... calm down..."

"Honey look down"

Tiningnan ng kaniyang asawa ang ibaba.

"What's in there?"

"A stuff toy! that was from her!"

"The fire!!"

Nabahala na sa kaniyang kinikilos ang asawa kaya agad itong tumayo pero tila may kung anong nakagapos sa kaniyang mga paa.

"H-honey why are you naked?"

"Naked ?what? What's this thing wrap my feet?

Nakatale ang paa niya sa isa sa mga poste ng kanilang kama. Nanginig siya sa lamig.

"What the!! Did you undress me hon?"

"No of course not. You hate sleeping without dress. And what happened with your feet?"

"I-I don't know."

"Hon we'll get burn here if we still don't move"

Tinulungan niya ang asawang kalagan ang paa.

" Hon, there is no fire an-"

"No, you listen to me!!!!!"

Matapos niyang kalagan ang asawa ay hinatak niya to palabas. Ngunit.

"What the F! It's lock!!! Manang, heyyy why the hell did you lock us!! Open up! The heck!!"

Hindi manlang nila iyon mabuksan.

"The spare keys."

Hinanap nila ito pero wala.

"Damn it!!!"

Nawawala narin sa konsentrasyon ang kaniyang asawa.

"Pay......... you must pay..."

Ang bulong na ito ay nagpa tindig ng kanilang mga balahibo.

"Look at her!! I told you. She's going to kill us"

" Why are you doing this?  Please go and be at peace. Don't mess up our lives"

Matapang na saad ng nag-iisang lalaki sa silid na iyon.

"Don't??? Hahaha... how about what you did to me?"

"Forget it.. just move on and let me and my wife go!"

"NO!"

Tila isang mabagsik na hayop ang kanilang nakaharap.

"Ikaw!!!! "

Turo nito sa babaeng nanginginig habang hawak ang door knob.

"Hindi kapa nasayahan sa pagkulong mo sakin! Sinaksak mo pa ako't sinunog . Kay saya bang pagmasdan ang taong nahihirapan gamit ang makasalanan mong mga gawain hah!!!"

" I-Im sorry, I did it because of jealousy I'm so sorry please let us go"

"Go? Hahahah You!, A man na akala ko ay tutulong na? yon pala ay kasabwat mo!! Binaboy ang katawan ko. Tinale na parang aso!! Magdusa kayo!! Hahaha"

"P-please let us go please"

"Sure... "

Tila nabuhayan ng pag-asa ang mag-asawa.

"Palalabasin kita!! Ysam, yes ikaw. Sa isang kondisyon!! Hahaha"

"A-ano?"

"Saksakin mo ng kutsilyo ang asawa mo. Sa tiyan"

"I will never do that!!!!!!"

"Oh how about you!"

Turo nito sa lalaki.

" Gapusin mo ang asawa at gawin ang mga pinag gagawa mo sakin. Opsss.. para may remembrance videohan mo narin. Hahaha"

"Damn you!!! My wife doesn't deserved to be treated like that. I lo- arckkkk"

Napatumba pa ito habang sumusuka ng dugo.

"H-honey?"

Gulat nitong tanong sa babaeng kasalukuyang may hawak na kutsilyong balot ng dugo.

Napa bitaw ito sa hawak ng makita ang asawang umiimpit sa sakit.

"No.... no......... I didn't do it.. Yes, that is the right thing to do for me to escape.... hahahah. But no!!!!! I k-killed my own husband...ahhhh!!!"

Hindi nito alam ang susunod na gagawin. Magsisi ba oh tatakas nalang. Hindi nito alam.

"You stab your husband, ngayon patay na siya. MA MA MA TAY TA O KA!"

"Hindi!! Hindi maaari!!"

"Alam ko kung paano mabuhay ang asawa mo"

"T-talaga?"

"Hmmm, gawin mo sa sarili mo ang ginawa mo sa kaniya hahaha"

Hindi ito nagdalawang isip na pulutin ang patalim at isaksak sa sarili.

Napangiti ang babaeng nakaputi sa nakita. Dalawang taong nakahandusay sa sahig habang balot ng sariling mga dugo.

Kinuha niya ang lighter at ibinato sa ibaba. Agad na sumiklab ang apoy, Oo

hindi gawa ng imahinasyon ngunit isang tunay na apoy.

Kinuha niya ang sanggol at agad na lumusot sa nakabukas na bintana.

" A-ate tara na, naghihintay na sila sa kotse. Masaya ka ba ate? Nakamit mo na ang iyong hustisya. Nakuha mo pa ang anak mo"

Ngumiti ito. Ngiting matamis.

Tiningnan ang anak sa bisig. Anak bunga sa ginawang pangbababoy ng minahal na lalaki.

" Mukha't katawan ko man ay sunog, makikita sa ganda mo ang nawala sa akin. Mahal ko"

Walang bahid ng dugo ang aking mga kamay,
Dahil hindi ako kriminal,
Buhay nila sarili ang pumatay,
Sa ginawang kasalanan, ito ang tulay.

Mga salitang kaniyang binitawan bago tuluyang tinalikuran ang kasalukuyang tinutupok ng apoy na malaking bahay.

Tiningnan nito ang mga tao sa kotse. Sila ang tunay na may busilak ang puso, mga taong nakaputi na siyang napunta sa madilim na bahagi ngunit lumiko at nahanap ang tunay na daan.

𝙳𝚊𝚊𝚗 𝚝𝚞𝚗𝚐𝚘 𝚜𝚊 𝚔𝚊𝚕𝚒𝚠𝚊𝚗𝚊𝚐𝚊𝚗.

-----------

Work of Fiction
Grammatical and Typographical Error
Photo Credit To The Rightful Owner

Written by: Binibining_Hari